Vorige week overleed Friso Wiegersma, auteur van Sonneveld's beroemde 'Het dorp', de 'hertaling' van Jean Ferrat's lied La montagne. Het toeval wil dat ik daarvan afgelopen zondag de tekst weer eens onder ogen kreeg en verrast was over de actualiteit van die tekst uit de jaren zestig.
La montagne - de berg - gaat over een uitstervend dorpje op het Franse platteland. Net als Het dorp gaat het over de herinnering aan een jeugd die nooit meer terugkomt omdat alles verandert.
Ik heb me nooit gerealiseerd dat het óók een lied was dat ging over kwaliteit van eten. Met z'n superzwoele teder-bas zingt Ferrat in zijn laatste regel dat mensen liever kip met hormonen eten dan in dat gat blijven wonen waar het goede eten voor het opscheppen ligt.
En vanmorgen zie ik de Trouw: voor keuterboeren is straks geen plaats meer op het Turkse platteland. Het is het bekende liedje: ze kunnen onmogelijk economisch voortbestaan, de grondprijzen stijgen als gevolg van de projectontwikkeling en dus moeten én willen ze verdwijnen. Kip, schaap, geit en koe komen, net als bij ons, ook in Turkije straks gewoon uit de agrofabriek.
Tsja, een dikke zestig jaar na de vooruitgang van Ferrat, zijn wij weer op zoek naar ouderwets goed eten. Achter de nodige villa's en bungalows zijn de nieuwste kruiden- en moestuinen al weer helemaal 'in'.
Tijd voor een nieuwe vertaling van Ferrat, nu met die boerenkant in plaats van het tuinpad van Wiegersma/Sonneveld's vader?
Dit artikel afdrukken
La montagne - de berg - gaat over een uitstervend dorpje op het Franse platteland. Net als Het dorp gaat het over de herinnering aan een jeugd die nooit meer terugkomt omdat alles verandert.
Ik heb me nooit gerealiseerd dat het óók een lied was dat ging over kwaliteit van eten. Met z'n superzwoele teder-bas zingt Ferrat in zijn laatste regel dat mensen liever kip met hormonen eten dan in dat gat blijven wonen waar het goede eten voor het opscheppen ligt.
En vanmorgen zie ik de Trouw: voor keuterboeren is straks geen plaats meer op het Turkse platteland. Het is het bekende liedje: ze kunnen onmogelijk economisch voortbestaan, de grondprijzen stijgen als gevolg van de projectontwikkeling en dus moeten én willen ze verdwijnen. Kip, schaap, geit en koe komen, net als bij ons, ook in Turkije straks gewoon uit de agrofabriek.
Tsja, een dikke zestig jaar na de vooruitgang van Ferrat, zijn wij weer op zoek naar ouderwets goed eten. Achter de nodige villa's en bungalows zijn de nieuwste kruiden- en moestuinen al weer helemaal 'in'.
Tijd voor een nieuwe vertaling van Ferrat, nu met die boerenkant in plaats van het tuinpad van Wiegersma/Sonneveld's vader?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ad, andere lezers weten het natuurlijk niet maar je bent nu eenmaal een geweldige liedjesschrijver en 'hertaler', is dit er niet ook eentje voor jou?
Leuk dat nostalgische activiteiten en Jean Ferrat resoneren in de avant garde van de goede smaak.
Mariëlla .... ik ben bang van wel. Lullig misschien - maar wij doen met je mee hoor, op ons dakterras nota bene! En nog veel meer mensen.
Overigens: de media en tuincentra hebben dit nog niet echt opgepakt. Het komt dus nog niet helemaal uit de commercie. Lang zal dat niet meer duren. En dat lijkt me eerlijk gezegd prima!
Mooie overpeinzingen op de dinsdag, Dick. Misschien moet je ook gelijk Hoe God verdween uit Jorwerd van Geert Mak maar even lezen ...
Overigens: ik heb ook zo'n kruidentuin, pas aangelegd. Pas ik nou alweer in een trend? ;-)