In het hart van Twente, na het verlies van mijn geliefde vrouw Suzanne, ontdekte ik dat het leven vol verrassingen en onverwachte wendingen zit, zelfs een jaar na haar overlijden. Ik bleef achter met onze twee stralende dochters, onze dierbare geschenken te midden van ons verlies.

Suzanne's ziekteproces van 2,5 jaar en haar plotselinge afscheid veranderden ons leven en zetten het op zijn kop. Samen leidden we een druk bestaan, waarin ik me vaak stortte op werk en maatschappelijke verplichtingen. Vergaderingen, netwerken, werken - vier tot vijf avonden per week was ik onderweg.

Troost uit oude liefde
Haar onverwachte vertrek zette alles op zijn kop. Ik stond voor cruciale keuzes: meer tijd en aandacht aan onze dochters besteden was vanzelfsprekend, maar het praktisch uitvoeren ervan was uitdagend. Ik moest mijn agenda herzien, een stapje terug doen in mijn activiteiten buitenshuis. Het was een uitdagend proces, maar met het welzijn van mijn kinderen voorop, maakte ik weloverwogen beslissingen.

Wat ik niet had verwacht, was dat deze keuzes niet alleen meer tijd met mijn dochters opleverden, maar ook tijd voor mezelf. Na het naar bed brengen van de kinderen, wanneer het huis tot rust komt, vond ik kostbare uren voor mijn passie. Naast het huishouden, mijn bedrijf en de administratie kwam mijn liefde voor muziek opnieuw tot leven. Ondanks de excuses dat ik te oud zou zijn of er geen tijd voor zou hebben, herontdekte ik mijn passie voor dancemuziek. Voor je passie is het immers nooit te laat. Het was als een vlam die opnieuw oplaaide. Ik begon weer muziek te produceren en draaide op kleine feestjes.

Nooit te laat betekent ook op tijd
Maar er was nog een droom die smeulde: het organiseren van mijn eigen dancefeest waar ik als DJ LudOne zelf ook kan draaien. En dat juist op een plek waar zulke feesten nog niet zo bekend waren zoals hier in Twente. Door het bezoeken van dancefeesten in binnen- en buitenland weet ik precies waar ik me thuis voel met betrekking tot de kwaliteit van de muziek, de sfeer en de bezoekers. Ik houd van rustige en melodieuze technomuziek zoals deep house en progressive house. Door het lagere tempo dan techno en de toevoeging van melodie en/of zang aan de muziek spreekt het een breed publiek aan.

Ik heb de moed verzameld en zocht contact met Hilbrand Wouters, de drijvende kracht achter het festival Hartstocht en zelf een DJ. Zijn enthousiasme om samen te werken was aanstekelijk en zo ontstond ons project 'Never Too Late'. We sprongen in op de trend om feesten vroeger te starten en eerder te eindigen. We beginnen bijtijds (16:30 uur) en eindigen niet zo laat (01:00 uur). De naam van ons initiatief verwijst niet alleen naar het feit dat het nooit te laat is om je passie te leven, maar ook naar de tijden waarop het evenement plaatsvindt.

Op 18 november vond onze eerste editie plaats in Hengelo. Met 450 bezoekers overtrof het succes al onze verwachtingen. Een heerlijke foodtruck, sprankelende optredens en geweldige DJ's vulden de avond. We zijn al bezig met de volgende editie die op 23 maart staat gepland. Want zelfs als de weg voorheen onbereikbaar lijkt toont dit aan: het is écht nooit te laat.
Dit artikel afdrukken