image

Rare naam. In het Engels bestaat het als 'freeganism'. Haal je eten uit de vuilnisbak van de overtijdjes bij de grote supermarkten. Of je TV van de vuilnisbelt.

The Guardian had er afgelopen weekend een leeswaardig artikel over.

Ik moest er gisteren aan denken toen een goede bekende van ons vertelde hoe haar zoon als student met eten omgaat.

Wat je niet eet, gooi je weg. Zak chips nog halfvol? In de vuilnisbak. Zoiets bewaar je niet. Morgen weer een nieuwe. Zelfde ritueel. Die jongen heeft dus een dubbele koopconsumptie ten opzichte van zijn eetconsumptie. Het moet wél allemaal geproduceerd worden en kost dus land, water, energie en andere hulpbronnen.

Schande spraken we ervan. Maar als maatschappij doen we niet anders. We hebben het alleen geinstitutionaliseerd in de vorm van 2 woordjes: "Houdbaar tot". Daarna moet het weg.

Tesco gooide 131.000.000 kilo weg in 2004 (jongere cijfers bestaan niet). Sainsbury's 91.000.000 kilo. Inmiddels geven de supermarkten een deel van hun 'afval' weg aan voedselbanken. Een deel wordt gecomposteerd en de rest verbrand. De laatste 2 zijn natuurlijk onverantwoord kostbare manieren van mest maken en energie (terug)winnen.

Alex Renton, de schrijver van het Guardian-artikel, haalde niettemin bij Marks & Spencer voor 340 pond aan prima te eten spullen uit de vuilnisbak.

Ik ken een jongen wiens vader een supermarkt had. Ze aten thuis alleen maar overtijdjes. Toch kerngezond gebleven.

Daarom: je kunt toch ook gewoon een overtijdwinkel starten? Zo eentje waar de "houdbaar tot" wetten niet meer gelden.

Of hebben we zoveel armen dat we ons 'afval' allemaal aan ze kwijt kunnen? Ik geloof er niks van.
Dit artikel afdrukken