Een persoonlijk dieet gebaseerd op je genen, dat zou weleens de toekomst kunnen zijn. Onderzoekers van de universiteit van Toronto voerden voor het eerst een placebo gecontroleerde studie uit met een dieet gebaseerd op DNA. Het resultaat lijkt positief. Dat schrijft Nutraingredients.com.
DNA-scan
Voor hun studie verdeelden de onderzoekers 138 jonge gezonde mensen a-select in twee groepen. De onderzoekers bekeken de genen van de helft van de proefpersonen. Aan bepaalde varianten van genen konden de onderzoekers aflezen dat bepaalde deelnemers gevoelig waren voor bepaalde aandoeningen. Bijvoorbeeld het ontwikkelen van een hoge bloeddruk als gevolg van een hoge zoutinname.
De groep waarvan de genenvariantie bekend was, kreeg advies gebaseerd op hun genenprofiel. Aan de andere groep gaven de onderzoekers een standaard algemeen voedingsadvies. In de adviezen verwerkten ze vier voedingscomponenten: cafeïne, vitamine C, suiker en zout. Drie keer bekeken de onderzoekers het voedingspatroon van de proefpersonen: voorafgaand, na 3 en na 12 maanden.
Voedingspatroon aanpassen
De studie liet zien dat DNA gebaseerde voedingsadvies op zowel lange als korte termijn kan helpen, want deze groep paste het voedingspatroon in grotere mate aan. De verandering van eetpatroon bleek zich met name voor te doen wanneer iemand volgens zijn of haar genen meer risico liep op voeding-gerelateerde aandoeningen. Overigens vonden de onderzoekers alleen effecten voor de zoutinname. "Dat wordt mogelijk verklaard doordat de proefpersonen vooraf al voldeden aan de aanbevelingen voor de andere drie voedingscomponenten", zeggen de onderzoekers
’Compliance’
Dat persoonlijk voedingsadvies beter werkt dan algemeen voedingsadvies wekt wellicht weinig verbazing. Toch bieden de resultaten bieden mogelijk wel een oplossing voor een bekend dieetprobleem. "Een van de grote problemen met algemene voedingsadviezen is de compliance (trouwheid aan het dieet). De studie geeft aan dat de compliance bij een op DNA gebaseerd dieet groter is en we dus de kans op voedingsgerelateerde chronische aandoeningen kunnen verlagen", zegt José Ordovás (universiteit van Tufts, voeding en genetica) in een commentaar op de studie.
De vraag blijft wel in hoeverre genetica een persoonlijk dieet kan dicteren. We eten immers voedsel en niet losse voedingsstofjes. Een 'gen-menu' dat aandoeningen moet voorkomen, is immers alleen op stofjesniveau te bepalen.
Mocht het toch zover komen, slaan we dan al het voedingsadvies in de wind tenzij je genenkaart laat zien dat het slecht voor je is?
Het onderzoek is verschenen in PloS One.
Fotocredits: DNA, AJC1
Dit artikel afdrukken
DNA-scan
Voor hun studie verdeelden de onderzoekers 138 jonge gezonde mensen a-select in twee groepen. De onderzoekers bekeken de genen van de helft van de proefpersonen. Aan bepaalde varianten van genen konden de onderzoekers aflezen dat bepaalde deelnemers gevoelig waren voor bepaalde aandoeningen. Bijvoorbeeld het ontwikkelen van een hoge bloeddruk als gevolg van een hoge zoutinname.
De groep waarvan de genenvariantie bekend was, kreeg advies gebaseerd op hun genenprofiel. Aan de andere groep gaven de onderzoekers een standaard algemeen voedingsadvies. In de adviezen verwerkten ze vier voedingscomponenten: cafeïne, vitamine C, suiker en zout. Drie keer bekeken de onderzoekers het voedingspatroon van de proefpersonen: voorafgaand, na 3 en na 12 maanden.
Voedingspatroon aanpassen
De studie liet zien dat DNA gebaseerde voedingsadvies op zowel lange als korte termijn kan helpen, want deze groep paste het voedingspatroon in grotere mate aan. De verandering van eetpatroon bleek zich met name voor te doen wanneer iemand volgens zijn of haar genen meer risico liep op voeding-gerelateerde aandoeningen. Overigens vonden de onderzoekers alleen effecten voor de zoutinname. "Dat wordt mogelijk verklaard doordat de proefpersonen vooraf al voldeden aan de aanbevelingen voor de andere drie voedingscomponenten", zeggen de onderzoekers
’Compliance’
Dat persoonlijk voedingsadvies beter werkt dan algemeen voedingsadvies wekt wellicht weinig verbazing. Toch bieden de resultaten bieden mogelijk wel een oplossing voor een bekend dieetprobleem. "Een van de grote problemen met algemene voedingsadviezen is de compliance (trouwheid aan het dieet). De studie geeft aan dat de compliance bij een op DNA gebaseerd dieet groter is en we dus de kans op voedingsgerelateerde chronische aandoeningen kunnen verlagen", zegt José Ordovás (universiteit van Tufts, voeding en genetica) in een commentaar op de studie.
De vraag blijft wel in hoeverre genetica een persoonlijk dieet kan dicteren. We eten immers voedsel en niet losse voedingsstofjes. Een 'gen-menu' dat aandoeningen moet voorkomen, is immers alleen op stofjesniveau te bepalen.
Mocht het toch zover komen, slaan we dan al het voedingsadvies in de wind tenzij je genenkaart laat zien dat het slecht voor je is?
Het onderzoek is verschenen in PloS One.
Fotocredits: DNA, AJC1
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dit is een mooie ontwikkeling, al komt het pas tot bloei als het inderdaad het nutritionisme overstijgt. Stofjes kunnen van belang zijn, maar vertellen maar een klein deel van het verhaal.
Het zou dan gecombineerd moeten worden met andere technieken zoals testen van de darmflora, al verwacht ik zelf meer profijt van deze laatste methode.
Dit verhaal doet mij sterk denken aan het bloedgroepen dieet. Mijn Pa en mijn zus Bloedgroep O . Ze eten werkelijk alles.. Zelf bloedgroep A neg . Dat is andere koek, of liever: andere voeding: Ik ga over mijn nek van sommig voedsel.
Ik lees in het verslag dat mensen beter de voedingsadviezen opvolgen als ze onderbouwd worden op basis van DNA profiel. Daarmee is wel het grootste probleem opgelost bij de bestrijding van obesitas n.l. de trouw in het consequent opvolgen van je voedingsadvies. Of het voedingsadvies gebaseerd op je DNA proefiel inhoudelijk ook tot gevolg had dat ziektes hiermee minder frequent voorkwamen wordt niet gemeld terwijl dat toch is wat we willen weten ?
Allemaal mooi en wel zo'n studie maar als het lijdt tot een bestuursrechtelijke maatregel - die gene die met DNA ??? belast zijn, die mogen alleen maar ??? eten - hoe wil je die dan handhaven?
Een chip in ieders aars en bij het passeren van het portaaltje van de super een signaal naar de caissière die vervolgens (alla het alcoholbeleid van nu) moet zeggen: sorry, u bent niet bevoegd om dit product te kopen?
Als ik dit lees vraag ik me erg af wat de originele intentie van de onderzoekers was. Zou het kunnen dat ze eigenlijk hadden willen vaststellen of een op de genetische fingerprint gebaseerd dieetadvies tot een betere gezondheid zou leiden? Dat zou ik een logischer keuze vinden. Compliance is weliswaar een groot probleem, maar om dat nu proberen te verbeteren met het benoemen van op het DNA gebaseerde risico... Kennelijk zou dat effectiever moeten zijn dan het advies van een arts. Het lijkt mij een schijnzekerheid. De aan een bepaald DNA-profiel verbonden risico's zijn vaak slechts correlaties. Is het bij die mensen dan bekend of het verminderen van zout, of het vermeerderen van X leidt tot een lager risico? Ik betwijfel het.
p.s. de link naar het originele artikel werkt niet. Bij deze.