Restauranthouder 'Gert' had van zijn vader een prachtige wijnkelder - met inhoud - geërfd. De flessen had hij nooit bij de fiscus aangegeven. Pronkstuk: een fles Romanée-Conti uit 1974, geschatte waarde: zo'n €11.000.
Op enig moment besloot Gert de bijzondere collectie van de restaurantkelder naar zijn privé-adres over te brengen. Fout. Hij parkeerde de flessen even - om een boodschap te doen - in de koude keuken van zijn restaurant. "Toen ik een uur later weer binnenkwam," vertelt Gert, "rook het restaurant al heerlijk. De geur van gestoofde ui, selder, worteltjes en gebraden kip. Voor de coq-au-vin, wist ik. Toen ik in de keuken kwam, zullen die dampende potten op het vuur waarschijnlijk het eerste zijn geweest dat ik zag. Het volgende moeten, op het werkblad, de flessen zijn geweest. Vijf. Natuurlijk zag ik éérst de Romanée-Conti. Ernaast ook nog vier andere. Alle vijf leeg."
Gert verschiet van kleur: "Ik zeg tegen de kok: ‘Weet gij wel waar ge zonet die kip mee hebt geblust?’ ‘Euh, de wijn die gij daarvoor had klaargezet, chef?’".
Niets meer aan te doen. Behalve proeven. Hoe smaakt een coq-au-vin au Romanée-Conti? "We zullen natuurlijk nooit zeker weten of het aan de wijn lag. Maar het was de beste coq-au-vin in tijden”, zegt Gert in HLN.
Dit artikel afdrukken
Gert verschiet van kleur: "Ik zeg tegen de kok: ‘Weet gij wel waar ge zonet die kip mee hebt geblust?’ ‘Euh, de wijn die gij daarvoor had klaargezet, chef?’".
Niets meer aan te doen. Behalve proeven. Hoe smaakt een coq-au-vin au Romanée-Conti? "We zullen natuurlijk nooit zeker weten of het aan de wijn lag. Maar het was de beste coq-au-vin in tijden”, zegt Gert in HLN.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#3 en #1
Ik mis een ding in de topic.
Coq-au-vin, het begrip geeft het zelf aan, maak je niet van een ‘gelukkige blije kip’ van W.D.
Die maak je van een haan(tje), dat natuurlijk leefde. Bij voorkeur als haremhaan . Hoeft dus geen loeier van 3-3,5 kg te zijn.
Dat soort haantjes zijn hier niet verkrijgbaar, maar op het platteland van Frankrijk wel.
Met alleen een topwijn maak je dus nog geen ‘beste’ coq-au-vin.
Dus geen fletse smaakloze Jumbo of AH kip.
Het haantje marineer je met een goede fles wijn. Dat hoeft zeker geen exclusieve te zijn, maar ook geen van 2 voor 5 euro. Beste is, bij de coq-au-vin aan tafel dezelfde wijn te drinken als voor de marinade.
In de marinade gaat al vlug meer dan een halve fles. Heb je ove, dan spaar je dat, mocht de marinade te ver inkoken en je nog vocht nodig hebben.
Marinade: geen geperste maar een gekneusde of grof gesneden knoflook, takje verse tijm , blad laurier, gekneusde peperkorrels en wij doen er grof gesneden selderij-blad bij, en een klein scheutje azijn.
Zout en peper doe je na het afdrogen van de gemarineerde stukken. De marinade zeef je en gebruik je voor het stoven. Het restant gooi je weg.
Een haremhaan is niet direct altijd mals; laat hem in de marinade voor een nacht. En houd er rekening mee, dat hij lang kan stoven tot het vlees zacht is. Als ‘monsieur le coq’ bruin aangebraden is, mag je de marinade-vloeistof , maar ook spekjes bij doen.
Bewaar wat spekjes voor het einde, anders zie je er weinigvan terug.
Haremhanen zie nog wel bij mensen die kippen voor de eieren houden op het platteland hier. Ze worden, analoog aan het Vlaamse taalgebruik voor de identieke doel, hier ook wel ‘poepers’ genoemd.
Serveer hem niet met friet en mayonaise, maar met gewone aardappeltjes.
Probeer de smaak zuiver te houden van het haantje. Reken voor 4 personen zeker op 2 haantjes.
Serveer hem op een warme schaal en draai er met een peterseliemolentje wat peterselie op.
Coq-au-vin, een boers gerecht zul je moeilijk in de oorspronkelijke versie nog vinden.
Het is wel een gerecht dat, inclusief slachten en kuisen, wat tijd en werk vraagt. Soms komen wij daarom tijdens het koken al wijn tekort…
Blijft de vraag waar Gert hem vandaan haalde..
ps. Een variant coq-au-vin blanc is zeker zo smakelijk. Wel iets meer knoflook.
Oh wat een spijt dat ik niet net op die dag daar coq au vin ben wezen eten....
SPAR Aardenburg in de 70er jaren. Ik loop door de winkel en zie ik twee flessen Mouton Rothchild staan tussen de heel gewone voor elk ca. 5 gulden (Nu bij Colruyt 2010 € 799,00 p/fles). Ik ga naar de kassa betaal en vraag of ze er 'achter' nog meer hebben staan. 'Nee', zeg de eigenaresse. 'Alleen die twee. '. 'Hoe ben je er aan gekomen', vraag ik.
'Ach', zegt ze , 'We waren op een beurs in Den Bosch, en ik vond het al een beetje raar, dat we nadat we bij een leverancier voor een paar jaar toch een 'schoon' frisdrank-contract afgesloten hadden, dat we sjuust maar 2 fleskes wijn kregen. En wulder houden zelf niet van wijn, weet je. Dus ik docht, ik zet ze maar in de winkel.."
Het schuldgevoel dat ik had, werd een beetje weggenomen door het feit dat ze niet van wijn hielden.
Van het plan om ze jaren op te leggen kwam niet veel terecht.
Die flessen jeukten teveel in de kelder.
Voor mij zou die fles wijn dus niet meer waard zijn dan het statiegeld, €0,25!!!*
Ben dan ook geen wijnliefhebber of connaisseur ;)
* helemaal vergeten, die gaan gewoon met glasbak, restvuil of ergens anders het recycle circuit in.