2 min
Je bent van rijke komaf. Je wordt flink links. Vakbondsman in de haven. Maakt een groene partij groot. Verdient er je eerbaar linkse imago mee. Gaat tegenwoordig met Máxima op theebezoek bij kansarmen.
Met jouw achtergrond laat je je voorzitter maken van het Convenant Overgewicht. Dat is tenslotte een vraagstuk waarin kansarmen letterlijk het meeste gewicht in de schaal leggen. Die eten nl. vooral wat merkenmakers o.m. in de buurt van Rotterdam verzinnen, maken en altijd en overal verkopen. Daarom worden tegenwoordig kansarme kinderen het vetst.
En jij, met jouw betrouwbare achtergrond, gaat dan roepen dat die creatieve verkopers van verpakte en ernstig verwerkte - processed, noemen ze dat in the UK en the US - etenswaar zo goed bezig zijn. Zij kwamen tenslotte met Ik Kies Bewust. Daarmee dwongen ze zichzelf hun producten minder slecht te maken. Dat is op zich niet zo'n gek idee.
Alleen deugt er geen klap van de uitvoering. Minder slecht noemen ze goed en gezond. Erger nog, producten - zelfs 'slechte' - kunnen op zich geen kwaad, maar ze doen net of het Kwaad in een productje zit. Nonsens. Ons lijf is ingericht op het verwerken van incidenteel 'fout eten'. Maar niet op patronen. Zelfs niet op systematisch alleen-maar-minder-slechte patronen.
Daarom zijn die logo's gevaarlijk. Ze liegen over hun gezonde veiligheid. Cup-a-Soup, Frideale en Huiscola met Zero Sugar krijgen plakkertjes maar verdienen ze niet. Met tomaten en komkommers is het precies omgekeerd.
Je zult de mensen de kost moeten geven, die vier keer in de week hun buik volledig vullen met gezonde plakkertjes. Al helemaal nu het mag. Slecht is nu minder slecht, pardon, 'gezond'.
'Rot op', zeggen die smikkelende kansarmen die je van hun gezonde verstand berooft, 'ik eet toch gezond?!?!?' Straks, als het niet blijkt te helpen.
Die kans is levensgroot. Niemand die nu iets kan bewijzen. Niemand, helaas, die nu al kan linken naar het nieuws over onderzoek dat over 10 jaar verschijnt: "we hebben ons vergist - gezonde voedsellogo's hebben de obesitastrend structureel ingebed in onze samenleving".
We zullen zien.
Zo iemand als hierboven - hij heet Paul Rosenmöller - is daadkrachtig en betrouwbaar. Daarom worden zijn adviezen aanvaard. Ook al zijn ze levensgevaarlijk. Het hoort nl. bij de tijdsgeest. Maatregelen. Overheid, doe wat! Of we nou begrijpen wat er aan de hand is of niet. Oren dicht dus voor hoogleraren die zeggen dat we eigenlijk nog niks snappen van overgewicht of vetbuik, zoals Katan het noemt.
En verstand op nul en niet willen begrijpen dat alles wat je verbiedt het lekkerst is.
Daadkrachtige actie. Net als in de haven. Alleen nu aan de andere kant van de streep. Paul wil 1 groot gezondheidslogo. Weg dus met dat ding van Albert Heijn. De macht moet aan de voedselfabrikant omdat die zijn eigen belangen een beetje durfde prijs te geven, maar vooral zo aardig en sociaal wist te beschermen.
Snoepreclame wil hij per direct verbieden. Alsof kinderen gek zijn en niet weten waar ze heen moeten.
Vorig jaar reikte Paul zelf nog prijzen uit voor frites. Natuurlijk, want hij is daadkrachtig en betrouwbaar.
Daarom neemt volgende week de minister zijn voorstellen over.
Drijfzand wordt wet. Daadkracht gaat boven gezond verstand.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Maar wel zware en daadkrachtige maatregelen nemen.
Ik vernam dat inmiddels zelfs de nodige labelplakkers met gekromde tenen naar dit feest beginnen te kijken.
Paul Rosenmüller zegt deze week in Adformatie:
"We weten nog niet op basis van onerzoek wat de beste strategie is om [overgewicht] tegen te gaan."
Men weet het niet, we krijgen dus een experiment voor onze kiezen.
Ah, Wouter, Verburg als minister tegen Overgewicht en vóór Verleiding dus ;-)
Je brengt me op een idee: "live life to the MAX", zei Pepsi. Leef gevaarlijk, stroop je eigen eten.
Het is vast vet cool te maken. Tikkie onbeschaamd en tikkie onbeschoft nog, maar daar valt nog wat aan te schaven. Aardige briefing die Paul aan een reclameburo dat iets snapt van het verleiden van kinderen had kunnen geven.
Serieus: een marketingburo voor huisdierreclame raadde me onlangs aan het eten voor onze katten te verstoppen. More fun voor de dieren, dan hebben ze iets te doen in je stadse appartment waar ze niet uit kunnen.
Hoe moeilijk is het nou eigenlijk?
Een reclameverbod heeft alleen zin als het reclamebudget niet anderszins en effectiever voor marketing kan worden ingezet. Laat dit nu net het geval zijn; er is een grote innovatiearchterstand in de snoepsector en dus zijn er volop kansen. Bedenk ook dat de Breezer succesvol is geworden NA een vergelijkbaar reclameverbod op alcoholreclame <18.
Een ander zwak punt van het Convenant is het ontstaan van het moderne, ge-emancipeerde gezin dat het als oorzaak noemt van het dikbuikprobleem, maar waar het maar moeilijk een oplossing voor kan vinden. Kinderen worden voor Nickelodeon geplaatst en bewegen dus niet terwijl ze ook nog geprogrammeerd worden om cartoonfiguren en de bijbehorende etenswaren leuk te vinden. Ondertussen werken man en vrouw aan hun carriere en hun overige zelfontplooiing. Dat laatste wordt onomstreden als een onaantastbaar goed gezien.
Het model, waarin de staat de opvoeding dan maar bijna geheel overneemt, lijkt ook van tafel. De ouders moeten het dus toch zelf doen. Leer de kinderen een haas te vangen, zou ik adviseren aan Paul Rosenmöller. Dat is beweging EN meer voedselbewustzijn in één.
De FNLI neemt het voorstel om geen reclame meer te maken al over. Niet omdat ze erin geloven, maar omdat ze de discussie spuugzat zijn. FNLI's Philip den Ouden zegt dat vandaag in NRC Handelsblad
De consumentenbond is blij en noemt het een eerste stap. Tot wat?
„We geloven trouwens niet dat dit een jota helpt tegen overgewicht, maar we willen een keer een einde maken aan de discussie”, zegt Den Ouden. De Consumentenbond heeft altijd gepleit voor een verbod op reclame die ongezonde voeding aanprijst en gericht is op kinderen tot twaalf jaar. Een woordvoerder van de bond zegt dat hij blij is met „deze eerste stap”.
Met dat spuugzat zijn heeft Den Ouden volstrekt gelijk. Jammer dat hij moegebeukt toegeeft.
Maar vergis je niet, hij heeft wel z'n logo binnen. De FNLI - de bond van voedselfabrikanten- levert de kinderreclame in tegen een voorstel om IKB wet te maken en het gezonde klavertje van AH - een voedselverkoper die meer macht heeft naar de consument dan de voedselmakers - te laten verdwijnen. Tenminste, dat lees ik tussen de regels door.