Ze ontdekt dat het Rondeel de kleinste vorm van 'lokaal' is binnen het gebruikelijke circuit van boodschappen doen.
U hoort wat cijfers. U moet weten dat een scharrelschuur met 100.000 kippen voor een legkippenhouder al sappelen is. Eigenlijk moet die doorgroeien naar 200.000 en liever nog naar 400.000 dieren om er een inkomen uit te halen en er kippenhouderskinderen van te kunnen laten studeren. Die willen tenslotte ook verder.
LesLokaal III - ei from dickfoodlognl on Vimeo.
LesLokaal II - paprika from dickfoodlognl on Vimeo.
LesLokaal I - het varken from dickfoodlognl on Vimeo.
LesLokaal, vox populi: wat is lokaal eten? from dickfoodlognl on Vimeo.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Vraag: wat houdt u nou over aan deze serie?
Ik zie een enorme hoeveelheid kippen (waarvan de snavels dan wel niet gekapt zijn), maar die opeenhoping van dieren lijkt me nou niet echt het voorbeeld van een diervriendelijk houderij. Er is sprake van een uitloop, maar het lijkt wel of de dieren op kunstgras lopen.... Kanibalisme, verenpikken en al die ellende uit de intensieve houderij zal hier niet ontbreken....
@flipse Verenpikken en andere ellende? Dat gevoel kreeg ik laatst ook toen ik de mensen observeerde op het perron van de Metro in Keulen-Centraal.
Luister eens naar het bovenste filmpje wat de twee boeren zeggen tussen 05.20 en 06.01 minuut. Vooral dat laatste zinnetje...
Wijs nu eens niet de boer aan als "schuldige" maar kijk als consument eens in de spiegel. En reken eens uit wat de gemiddelde consument wil betalen voor zijn eten. Vergelijk dat eens met wat de gemiddelde consument in Frankrijk uitgeeft. Een groot verschil, niet?
Je houdt er aan over dat er afgerekend moet worden.
Afgerekend met het idee dat je consumenten begrippen als lokaal, best haalbaar evenwicht, footprint in moet lepelen als was het pap, het gros heeft toch geen enkel benul. Afrekenen met het idee dat consumenten degenen zijn die de laagste prijs veroorzaken, het zijn de producenten, verwerkers en retailers die dat doen. Afrekenen met de mythe dat schaalvergroting (verbulking) de enigste manier is om te overleven, zelfs een op en top product help je zo naar de kloten.
Je houdt er nog iets aan over. Hoe bereik je de consument dan wel?
Door je product een status te geven van herkenning door de consument, erkenning volgt. De prijs wordt ondergeschikt aan het verlangen naar het product, DAT product is wat de consument wil.
Beredeneerd vanuit het oogpunt waarom verslaafden verslaafd blijven.
Aan hoeveel producten kunnen voedselconsumenten verslaafd raken?
Dat verschil wordt wel steeds minder trouwens.
Je had op de SIAL in Parijs moeten wezen toen er treinstakingen waren, daarbij zal je Keulen als een oase van rust en discipline hebben ervaren.....
Echter dieren hebben die eigenschap niet....
Ik denk dat je mijn (overigens goed bedoelde commentaar)verkeerd ingeschat hebt. Ik zal wel de laatste zijn die de boer de schuld geeft. Het systeem wel!
Ik weet namenlijk hoe het ook anders kan,met een fractie van de investeringen die getoond werden. In ieder geval met beduidend kleinere eenheden, waarbij het levende wezen een beetje meer zijn eigen leven kan lijden.