Er is weer wapengekletter in de Nederlandse wijnmarkt. Wijnschrijver René van Heusden heeft de wijnmarkt op scherp gezet met een tiental argumenten over de bestaansrechten van rosé wijn in perswijn.
Hieronder de argumenten: Rosé kan niet beschouwd worden als 'serieuze' wijn om diverse redenen:
1.) Rosé, zelfs niet in champagneversie, kan zich er in geen enkel geval
op beroemen de status van algemeen erkend 'klassieke' wijn te
bezitten.
2.) Rosé beschikt niet over ontwikkelingspotentieel.
3.) Rosé heeft in 9 van de 10 gevallen geen enkele, duidelijk als zodanig
herkenbare, relatie met specifieke herkomst, c.q. terroir, maar is een
louter 'technisch' product.
4.) Rosé uit zogenaamd 'traditionele' productiegebieden is niets anders
dan een geïnstitutionaliseerde noodoplossing voor het onvermogen in
die regio's om fatsoenlijke rode wijn te produceren.
5.) Rosé afkomstig uit andere dan de zogenaamd 'traditionele' gebieden is
weinig anders dan een bijproduct van rode wijn, gemaakt uit louter
opportunistische commerciële overwegingen.
6.) Rosé wordt slechts ver- en gekocht op type, niet op individuele
eigenschappen, voor zo ver daar althans sprake van zou zijn.
7.) Rosé van aantoonbaar matige kwaliteit is en wordt dusdanig tot hype
verheven dat er wel iets heel erg fouts mee aan de hand moet zijn.
8.) Rosé wordt zelfs door zelfverklaarde liefhebbers ervan niet serieus
genomen, gelet op de omstandigheid dat zij niet bereid zijn er een
serieuze prijs voor te betalen.
9.) Roségekte vertoont ernstige overeenkomsten met Oranjegekte.
10.) Rosé herinnert weldenkende mensen aan dat befaamde sprookje over
de kleren van de keizer.
René van Heusden
Vakmensen vallen over elkaar heen in deze boeiende discussie. Heerlijk het is zomer!
Ben nieuwsgierig naar jullie reactie!
Dit artikel afdrukken
Hieronder de argumenten: Rosé kan niet beschouwd worden als 'serieuze' wijn om diverse redenen:
1.) Rosé, zelfs niet in champagneversie, kan zich er in geen enkel geval
op beroemen de status van algemeen erkend 'klassieke' wijn te
bezitten.
2.) Rosé beschikt niet over ontwikkelingspotentieel.
3.) Rosé heeft in 9 van de 10 gevallen geen enkele, duidelijk als zodanig
herkenbare, relatie met specifieke herkomst, c.q. terroir, maar is een
louter 'technisch' product.
4.) Rosé uit zogenaamd 'traditionele' productiegebieden is niets anders
dan een geïnstitutionaliseerde noodoplossing voor het onvermogen in
die regio's om fatsoenlijke rode wijn te produceren.
5.) Rosé afkomstig uit andere dan de zogenaamd 'traditionele' gebieden is
weinig anders dan een bijproduct van rode wijn, gemaakt uit louter
opportunistische commerciële overwegingen.
6.) Rosé wordt slechts ver- en gekocht op type, niet op individuele
eigenschappen, voor zo ver daar althans sprake van zou zijn.
7.) Rosé van aantoonbaar matige kwaliteit is en wordt dusdanig tot hype
verheven dat er wel iets heel erg fouts mee aan de hand moet zijn.
8.) Rosé wordt zelfs door zelfverklaarde liefhebbers ervan niet serieus
genomen, gelet op de omstandigheid dat zij niet bereid zijn er een
serieuze prijs voor te betalen.
9.) Roségekte vertoont ernstige overeenkomsten met Oranjegekte.
10.) Rosé herinnert weldenkende mensen aan dat befaamde sprookje over
de kleren van de keizer.
René van Heusden
Vakmensen vallen over elkaar heen in deze boeiende discussie. Heerlijk het is zomer!
Ben nieuwsgierig naar jullie reactie!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als je een discussie wilt, dan kun je hem zo krijgen! De meeste argumenten zijn wijnballen nonsens: rosé is een vorm van wijnmaken, c'est tout. Moet er altijd een relatie zijn met terroir, cq. is die er helemaal niet bij rosé?
Is dit überhaupt een onderwerp dat de moeite waard is? Wijn wordt gemaakt om te drinken, zelfs door serieuze wijnmakers. Of wou René beweren dat die er helemaal niet zijn, cq. dat zij die het doen en zich als serieus beschouwen dat niet zijn omdat hij rosé niet serieus vindt. Dat wordt een semantiek die ik de moeite van het lezen nauwelijks waard vind
Misschien is het interessanter om naar de nieuwe lichte rode wijnen te kijken: iets langer met de schil in bad geweest en daardoor nét wat meer 'punch' en wat minder 'caramellig' dan de obligate rosé. Is dat misschien lekkerder? Dat vind ik een onderwerp.
Overigens: als ik denk aan de rosé van Graf Hardegg - die voegt iets toe aan het gamma van complexe wijnen van hoge kwaliteit. Rosé of niet.
Geblinddoekt proef je een witte wijn die je niet kunt thuisbrengen en die oneindig boeit. Én die vlgs mij veel met zijn terroir heeft ;-)
PS: ik neem zo direct een lekker glaasje 'licht rood' (grenache voor de kenners), direct uit de koelkast (graad of 6 C).
Helder en duidelijk. Ik denk vooral dat het René te doen is om het ophemelen van allerlei onbeduidende rosés aan de kaak te stellen. Darnaast is het onderwerp toch 'hot' genoeg om een fikse discussie op gang te zetten. -Zie op de siet van perswijn voor de reacties- Ik ben het met je eens Dick dat lichtrood een betere inhoud van de discussie zou geven. Immerhin vind ik het toch wel moedig om deze argumenten in de zomer aan de kaak te stellen.
Prima: maar wat doen we dan met alle onbeduidende roden en witten? (grove gok: ca. 80% van wat er in onze winkels te koop wordt aangeboden).
Moedig? Tsja ... Ik vind het meer een makkelijk slachtoffer zoeken nu iedereen rosé drinkt.
Misschien wil René later eens uitleggen wat het hogere doel was achter deze actie (ik zou bijv. prima kunnen leven met het alleen al 'stilstaan bij wat je drinkt'). Eerst maar even laten woeden natuurlijk, anders is het geintje eraf ;-)
Ik vind dit weer wel van een ballerig 'ik weet wat iedereen lekker moet vinden' gehalte. Maar goed, ik heb met deze temperatuur helemaal geen zin me er in te mengen. Hij heeft wel een punt dat er door de hype steeds meer rosé op de markt gezet wordt van op zijn minst discutabele kwaliteit, maar die wijnen zijn er ook legio in wit en rood...
*Heeft net een mooie Australische rosé koudgelegd*
Mijn stellingname tegen rosé moet gezien worden binnen de juiste context. Die context is De Stelling, een nieuwe rubriek op zowel de site van Perswijn als in het blad. Telkens wordt twee mensen gevraagd argumenten pro of contra te leveren. Het is daarbij onvermijdelijk dat de zaken wat 'uitvergroot' en 'aangedikt' worden. Wanneer op voorhand al nuances worden aangebracht, valt er weinig te discussiëren. Het is immers de bedoeling van De Stelling om lezers te prikkelen en ze inhoudelijk te laten reageren op de aangedragen argumenten. Dat sommige reacties op de man zijn en niet op de bal geeft weliswaar ernstig te denken maar dat neem ik voor lief. Mijn opponent die op perswijn.nl rosé probeerde te verdedigen, Cees van Casteren, kan daar inmiddels ook over meepraten.
En dan nu ter zake. Ook ik drink af en toe best rosé, want er zijn voldoende genietbare versies van. Net zoals er gigantische hoeveelheden bedenkelijke witte en rode wijnen op de markt zijn. Zie al die onbeduidende Chardonnays en Merlots. Waar het mij bij mijn stellingname om begonnen was, was de bedenkelijke hype rond rosé. Die kan ik niet serieus nemen. Want hoe goed gemaakt ook, rosé is en blijft een bijproduct. Juist bij serieuze wijnmakers.
Voorts ben ik van mening dat iedereen gewoon moet drinken waar hij of zij behoefte aan meent te hebben. Ook al mag dat niks kosten. Maar dan graag zonder valse 'lifestyle' blabla er omheen die de waarheid geweld aandoet.
René van Heusden