Daarna liet hij zich regelmatig op foodlog horen en raakte hij geboeid door de gedachte van een ik-heb-niks-te-verbergen keurmerk voor ‘duurzaam’. Iets dat de gebruikelijke marketing achter zich zou laten en gewone mensen - die volgens hem in vrijwel alle discussies buiten spel staan onder het motto 'het interesseert ze toch niet') serieus zou nemen. Hij raakte gefascineerd door een gedachte die hier te vinden is: stel de consument in staat zelf de duurzaamheid, de eko of fairtrade te kunnen controleren. Kortom, doodgewone openheid die even doodgewoon zegt hoe het zit.
Een bedrijf dat daaraan wil doen, laat gewoon ziet wat het doet. Consumenten zijn niet gek en weten best wat onzin is. Reclame nemen ze al heel lang niet meer serieus. Op TV zappen ze er lustig omheen. In de krant en op websites zien ze die niet eens meer. Maar ze gaan rechtop zitten als bedrijven zeggen dat ze hen geen flauwekul meer gaan verkopen maar echte verhalen. Daar hebben die bedrijven ook nog eens wat aan. Sprookjesmarketing hoeft niet meer, ze kunnen het weer over hun product en de wonderlijke en soms heel duurzame wereld daarachter hebben. Onderzoeken laten het zien: de sprookjes hebben bewuste consumenten wel gezien, ze willen kunnen weten wat ze in hun mandje gooien.
Dus waarom de boel niet omgedraaid: niet het zoveelste logo met dubieuze criteria maar, als het ware, een no logo logo dat van ons allemaal is. Daarom belde Van Doorn, in de vorige eeuw mede naamgever van een groot reclamebureau, me in november. ‘Waarom maken we niet iets dat nou eens niet van bedrijven of de overheid alleen is, maar ook van het publiek? Sterker nog dat start vanuit het publiek. Foodlog.nl dus.’ Ik vond het een prima idee, als het een logo van het publiek zou worden. Dat vond hij ook.
In de aanloop naar dit stukje schreef Van Doorn me: “De gebruikelijke logo's doen of een consument hersendood is. Dit nieuwe logo niet. Ik wil het weer leuk maken om op zoek te gaan naar informatie en consumenten zelf te laten bedenken wat ze er van vinden. Natuurlijk maken we het hen niet makkelijker(gemak is zoooo 2009), maar het wordt het tegenovergestelde van 'Ik kies bewusteloos’. Tegen alle vooringenomenheden over de consument in, wil ik dat hij gaat nadenken en zich informeert over wat hij koopt, van wie, hoe, wat er in zit, wat hij ermee kan doen etcetera. Ik denk dat hij dat ook gaat doen omdat hij de noodzaak ervan gaat inzien. En van daaruit zal hij ook stap voor stap meer betrokken raken bij voeding, voedselkwaliteit en wat hij zelf kan doen aan duurzaamheid. Ik ben ervan overtuigd dat we hem via het nieuwe no logo kunnen ‘reconnecten’. Op een aardige manier, in consumentaal, oprecht.”
Daar ligt ook het startpunt van de hele operatie”.
Aan het ‘logo’ zelf wordt nog gewerkt. De naam hebben we al, maar houden we nog even voor ons. De spelregels niet:
1. het kenmerk is van en voor consumenten
2. bedrijven kunnen het gratis plakken op de producten waarvoor ze niets te verbergen hebben
3. informatie over die producten kun je vinden in een Database waar zowel in technische als in voor iedereen begrijpelijke taal en zonder nepperij of andere korte bochtjes staat hoe het wordt gemaakt en wat het bedrijf er eventueel in de toekomst nog mee van plan is om het nog beter te maken
4. over die producten kan in alle feitelijke openheid gesproken worden. Of ‘we’ vinden dat hun producten en hun manier van daarmee omgaan ‘kloppen’ is een kwestie van het erover hebben; doorgaans duurt dat op foodlog niet langer dan een paar dagen, dus dat schiet eindelijk op
5. we doen het niet alleen op foodlog, maar ook via andere media
Helaas kan het niet helemaal gratis. Maar wel bijna.
En uiteraard: hoe die 7,5 miljoen besteed worden en of het niet veel te veel is, mag het publiek weten. Via dezelfde database zullen we er per kwartaal keurig rekenschap van geven. Door alle controleurs die het maar willen weten op onze nek, is het uit met het geld verbranden aan dit soort akkefietjes. Wat er aan geld overblijft, gaat gewoon terug in de schatkist. Meteen.
Het wordt dus niet alleen een logo van ons allemaal, maar ook het allergoedkoopste. Een heel simpel ding voor mensen die alleen maar willen weten of een bedrijf iets te verbergen heeft en tegelijk een heel uitgebreid voor mensen die het naadje van de kous willen weten. Die laatste zullen ervoor zorgen dat de eerste er ook echt op kunnen vertrouwen dat het goed zit.
Weten ze het al in ‘Den Haag’? Ja, het ministerie van LNV is op de hoogte. Bij deze de andere bij duurzaamheid betrokken ministeries ook.
Gaandeweg kwamen we zelfs wat mensen uit bedrijven tegen die er het nut van zien. Zij vrezen het zoveelste bullshit-logo en zouden eigenlijk wel eens met de echte prachtige verhalen over hun bedrijven rechtstreeks met het publiek willen communiceren. Want zij weten het ook allang : reclame gelooft niemand meer, waarom zou je dan niet de echte verhalen gaan vertellen. Hoe kun je duurzaam nog makkelijker, leuker, spannender, levendiger en eerlijker in de media brengen?
Ook voor bedrijven is het een kans van jewelste: veel aandacht voor ‘duurzaam zonder geklets’ voor helemaal noppes. De klant is immers koning.
De eerste twee jaar kan er wat bij moeten. Zo’n 6 miljoen gezinnen moeten tenslotte wel te horen krijgen dat ze hun eigen duurzaamheidskeur hebben en hoe ze het kunnen gebruiken. Ze moeten er zelfs zin van krijgen. De gelden daarvoor zijn allang bestemd voor duurzaamheid, dus daar kan het probleem niet zitten.
Rest dus maar 1 vraag. Wat levert die euro Nederland (en wat ons betreft ook Vlaanderen en desnoods ook Waals België) op?
1. een eerlijk en pragmatisch kenmerk dat van ons allemaal is
2. een start die morgen – nou ja, volgende maand - kan beginnen in plaats van over een jaar en nog wat maanden (zoals nu voorzien in het Convenant Duurzame Voeding)
3. een stap vooruit naar meer echte duurzaamheid en minder marketing-duurzaamheid: van een logo of keurmerk naar een informatiemerk.
We willen het ik-heb-niks-te-verbergen kenmerk graag volgende maand aan minister Gerda Verburg aanbieden. Zij is tenslotte verantwoordelijk voor duurzame voeding en moet er weer een logo voor verzinnen. Dat heeft ze tenminste de 2e Kamer beloofd. Dit is een buitengewoon buitenkansje. Grapje? Nee echt, we zijn bloed- en bloedserieus. Er is goed over nagedacht.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Goed artikel! Ik deel deze ervaring. Naast mijn activiteiten in de hospitalitybranche ben ik ook actief in de automotivebranche. Hier zien we dezelfde verschijning. Een schrijnend voorbeeld is bijvoorbeeld de erkenning 'Certificaat Erkend Duurzaam'. Dit certificaat wordt uitgegeven door de Bovag (branche-organisatie die haar eigen leden certificeert) en de trainings- en opleidingsorganisatie Innovam. Beide hebben onzuivere belangen in deze certificering. Daarnaast is de vraag ook; wat is duurzaam? In mijn beleving gaat dit veel verder dan een 'groen beleid'. Hoe duurzaam is de organisatie bijvoorbeeld financieel gezien? In de autobranche vallen autobedrijven bij bosjes om, krijgt de branche overheidssteun (voor de vorm even ondergebracht in de sloopregeling) en draaien de meeste autodealers verlies. Hoe 'sustainable' zijn ze dan?
Gelukkig zal (nog) meer transparantie en dialoog tussen consumenten onderling dergelijke praktijken aan het licht brengen. Met enorme gevolgen voor deze niet-authentieke organisaties.
Ik ben enthousiast! Goed gedaan en ik ben benieuwd naar reaktie Verburg.
In 1 woord: fantastisch, behalve dat betalen.
Ik heb als consument die ene euro hier graag voor over. Sterker nog ik denk dat het goed is om hier een Euro aan te doneren.
Daarom een additioneel voorstel: regel niet alleen die 7.5 miljoen via de belastingen, maar accepteer ook dat mensen 1 euro overmaken op een rekening en gebruik dat geld om samen met de mensen allerlei activiteiten en onderzoeken te financieren (bedacht en uitgevoerd door de mensen of door de mensen gekozen bedrijfjes).
Via een soort suggestie/steunbetuiging aanpak kun je m.i snel en transparant dit soort onderzoek (bijv: laten we eens uitzoeken waarom productcategorie X niet meedoet met het logo?) op te starten, te doen en te publiceren. De klant is immers koning, dus ook als het gaat om het starten van onderzoek.
Mooi initiatief, dat - want van onder af opgebouwd, in plaats van bovenaf opgelegd - het zeker moet gaan halen. Hoe sneller het er komt hoe beter, schuif niet uit, voor je het weet is het 1 april en dan heb je een communicatieprobleempje.
Harold, jeetje, wat een enthousiasme: ook maar meteen een eigen onderzoeksbudget van en door het publiek. Voor 2 euro, dus amper meer dan een halve cent per dag, maar wel het hele jaar echte informatie op een begrijpelijke manier gebracht.
Wat ik nog niet snap: waarom wil je het geld niet ophalen via de belastingdienst? (cq. de overheid voorstellen er middelen voor te heralloceren, zoals dat zo mooi heet, uit onduurzame projecten onder het mom 'first things first'). Volgens ons is dat de allereenvoudigste manier omdat hij geen geld kost.