Vroeger scharrelde de hond of kat zijn eigen kostje bij elkaar of at hij gewoon met de pot mee. Tegenwoordig heb je brokken-op-maat voor ieder ras, leeftijd en haar- of tandconditie. En voeders met de best mogelijke ingrediënten.
En dat mag wat kosten: vorig jaar gaven Amerikanen bijna $70 miljard uit aan hun huisdieren schrijft de New York Times. Van dat bedrag ging 40% op aan eten.
Diervoer werd voornamelijk gemaakt van bijproducten uit de vleesindustrie, zoals organen, gemengd met (plantaardige) koolhydraten. Maar de afgelopen jaren is een nieuwe trend ontstaan. Diervoedingsfabrikanten zoeken het hogerop. De baas wilde het beste voor zijn dier en trekt daar graag zijn portemonnee voor. Daarom zijn er nu diervoeders voor hond en kat die gebaseerd zijn op voor menselijke consumptie geschikt vlees. Dat had dus net zo goed op ons bord kunnen belanden. Volgens de Amerikaanse hoogleraar veterinaire voedingskunde dr. Cailin R. Heinze zijn die high-end producten niet voedzamer of gezonder voor de hond of kat, maar wel slechter voor het milieu.
Als je met je huisdier moet concurreren om hetzelfde stukje vlees, moeten er meer dieren geslacht worden dan wanneer de huisdieren alleen het 'overblijvende' orgaanvlees opeten. Als je dan toch voor mensen geschikt vlees aan je hond of kat wilt voeren, neem dan geen lam of wild uit Nieuw-Zeeland, maar kies voor lokale kip, zegt Heinze. Dat is alvast wat minder onduurzaam, al blijft het onverstandig.
Vorig jaar rekende hoogleraar Gregory Okin van de universiteit van Californië (Los Angeles) al eens voor dat Amerikaanse honden en katten net zoveel vlees eten als de totale Franse bevolking. De bijna 70 miljoen Fransen staan bekend om hun voorliefde voor een ruim onsje vlees bij hun groenten.
Dit artikel afdrukken
Diervoer werd voornamelijk gemaakt van bijproducten uit de vleesindustrie, zoals organen, gemengd met (plantaardige) koolhydraten. Maar de afgelopen jaren is een nieuwe trend ontstaan. Diervoedingsfabrikanten zoeken het hogerop. De baas wilde het beste voor zijn dier en trekt daar graag zijn portemonnee voor. Daarom zijn er nu diervoeders voor hond en kat die gebaseerd zijn op voor menselijke consumptie geschikt vlees. Dat had dus net zo goed op ons bord kunnen belanden. Volgens de Amerikaanse hoogleraar veterinaire voedingskunde dr. Cailin R. Heinze zijn die high-end producten niet voedzamer of gezonder voor de hond of kat, maar wel slechter voor het milieu.
Als je met je huisdier moet concurreren om hetzelfde stukje vlees, moeten er meer dieren geslacht worden dan wanneer de huisdieren alleen het 'overblijvende' orgaanvlees opeten. Als je dan toch voor mensen geschikt vlees aan je hond of kat wilt voeren, neem dan geen lam of wild uit Nieuw-Zeeland, maar kies voor lokale kip, zegt Heinze. Dat is alvast wat minder onduurzaam, al blijft het onverstandig.
Vorig jaar rekende hoogleraar Gregory Okin van de universiteit van Californië (Los Angeles) al eens voor dat Amerikaanse honden en katten net zoveel vlees eten als de totale Franse bevolking. De bijna 70 miljoen Fransen staan bekend om hun voorliefde voor een ruim onsje vlees bij hun groenten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Gezien de niet te verwaarlozen verkwisting van voedsel moet dit verboden worden. En verbiedt ook het gebruik van granen om auto's te voeden. We hebben die landbouwgrond hard nodig voor onszelf.
Waarom is het taboe om kritisch te zijn over het houden van 'pets' ?
Die grootschaligheid is na duizenden jaren een bijzonder fenomeen, dat steeds extremere vormen aanneemt. Frappant dat het tegennatuurlijk houden van huisdieren de dierenactivisten blijkbaar welgevallig is.
(Moet nu denken aan een post hier van lang geleden, waarbij sommige F-loggers dat schandalig vonden wat de beenhouwer deed: echt gebeurd; weet het uit de eerste hand. In een Knokse beenhouwerij, waar veel sjiek volk komt, vroeg een Brusselse om ‘gekapt‘ van filet de boeuf voor haar aangekleede mormeltje. Ze wil het zien. De slager toont een prachtig stukje filet pur. Madam in haar nopjes. De beenhouwer loopt naar achter om het te malen, en neemt wat vleesrestanten, en rekent de prijs voor filet pur. En zo hoort het !)
“Diervoer werd voornamelijk gemaakt van bijproducten uit de vleesindustrie, zoals organen, gemengd met (plantaardige) koolhydraten.”
Wanneer was dat vroeger ? In de jaren 70tig heb ik voor Effem, Verden Aller, onderdeel van de Mars Cooperation, gewerkt. De producent van Chappie, Kitekat, Frolic, etc. Dit onderwerp is jaren geleden ook al eens te berde gekomen. Toen heb ik verteld dat bij de grootste producent van 'pets' wagonladingen met halve runderen aankwamen. Niks bijproducten, fabeltje. Ik weet niet meer wie dat bevestigde. Wanneer de productielijn voor kattevoer aan de beurt was, kwamen er wagonladingen met forel. In de kantine was het smullen van de "blaue forel " für 1 Deutsche Mark.
Chappie, zo'n geweldig goed product dat het gekocht werd, niet voor de hond. Daarom werd er op een gegeven moment beenderenmeel aan toe gevoegd. Toen ik daar kwam werken moest ik eerst een blikje Chappie, toen nog zonder beendermeel, verorberen. Verrukkelijk. Zo'n blikje "smac 'haalt het er niet bij.
Onzin. Petfood van dierlijke oorsprong is per definitie niet geschikt voor humane consumptie. Er is zo goed als geen ‘concurrentie’ tussen dierlijk eiwit voor diervoeding (categorie 3) en dierlijk eiwit voor humane consumptie.
P.S. Folkert #3 Lees de EU Verordeningen (bijvoorbeeld deze), door het toestaan om voor menselijke consumptie afgekeurd dierlijk eiwit te hergebruiken voor diervoeding, neemt de verspilling af en de duurzaamheid toe.