Een blik in de evenementenagenda vanochtend leerde dat het vandaag Wereld Vegetarisme Dag is, de internationale feestdag voor vleesmijders. Eerste reactie: krijgen die dan te weinig aandacht? Kan ik een collectant aan de deur verwachten? De persberichten van de supers stromen binnen, want die zijn vandaag enorm begaan met het vegetarisme.
Prima natuurlijk, zo’n dag van promotie en bezinning. We kunnen er niet lang en vaak genoeg bij stilstaan hoe de vleesindustrie geheel uit de klauwen is gelopen, dat de atmosfeer vergiftigd raakt door de veesten, de ontsnappende darmgassen, van de veestapel en dat een grotendeels plantaardig eetpatroon gewoon het allerbeste voor alles en iedereen is.
Over cijfers beschik ik niet, maar ik schat dat er in veel huishoudens geregeld vegetarisch gekookt wordt. Of althans af en toe geen vlees wordt gegeten. Bewust dan, en niet omdat een zeker iemand vergeten is naar de slager te gaan.
Als ik vleesloos kook, wil ik helemaal niet de indruk wekken dat ik iets vleesvervangends aan het maken ben. Er zit geen vlees in, het smaakt niet naar vlees en het lijkt niet op vlees. Ja, wen er maar aan. Want het zijn ook niet allemaal Ottolenghi-creaties, met pittige yoghurtsaus, koriandersalsa en gebrande hazelnoten zodat je tussen die 24 ingrediënten die melige pompoen niet meer proeft.
Het is voor mij dan ook een groot raadsel waarom er ‘hamburgers’ van kikkererwten zijn. En wie er zit te wachten op een ‘roockworst’ waar geen vlees in zit. Ik vind de Vegetarische Slager een slechte grap. En nog duur ook. Haha, hij is uit een wedstrijd voor echte slagers gezet. Weer gratis publiciteit.
'Niet te vreten'
Ik maakte op uit de rookworsttest in de Volkskrant van vandaag dat de vegetarische rookworst van Unox niet te vreten is, ik kan het toch echt niet anders samenvatten. Evenals het merendeel van de vegetarische hamburgers die zaterdag in Het Parool getest werden. “Alsof je met een spons een aanrecht schoonmaakt waar je curry hebt gekookt en die spons dan laat uitdrogen,” aldus een jurylid over een meedingende nepburger. €9,50 voor een falafelburger bij de Thrill Grill, please.
Er zaten ook lekkere vegaburgers bij. Maar waarom al die moeite? Wat is dat voor vreemd soort zelfkwelling, geen vlees willen eten maar wel iets dat erop lijkt? Dat heet in Het Parool ‘vleesheimwee’. Ik hou het op vegamasochisme. (Of vegasochisme?).
Die Unox roockworst, die vandaag op vegadag gelanceerd wordt in de krant, is wat mij betreft een treurig misbaksel, namaak van namaak. Een gewone Unox worst is al nep, een kromgebogen kunstdarm met gemalen varkenspulp, gekruid en op smaak gebracht met rookessence. Dat is geen rookworst, zoals een Pringle geen chips is en een e-sigaret geen Zware Van Nelle.
En wat is een vega-rookworst van Unox dan? Ik lees in het AD dat Unox “een grote verantwoordelijkheid zegt te voelen” en daarom zijn best heeft gedaan op de vegaworst. Praatjes waar ik pas zou instinken als hij zou smaken als Beef Wellington en Tournedos Rossini tegelijk.
Recent had ik op Foodlog een korte gedachtenwisseling met Enno Krol, een Foodloglezer die geregeld reageert. Hij vindt het vast niet erg als ik hem even aanhaal. Hij eet al 35 jaar geen vlees meer, maar verlangt soms naar die oude smaken, van spekjes in de stamppot bijvoorbeeld. Ik vroeg hem of het niet gek is dat je zo verlangt naar iets dat je eigenlijk afwijst. Dat is geen probleem voor Enno. Hij schreef: “Ik hoef dankzij de ideeën en experimenten van velen geen afstand te doen van de smaken van vroeger.”
De voedseltechnoloog en de vegetariër met vleesheimwee, een odd couple.
Dit artikel afdrukken
Over cijfers beschik ik niet, maar ik schat dat er in veel huishoudens geregeld vegetarisch gekookt wordt. Of althans af en toe geen vlees wordt gegeten. Bewust dan, en niet omdat een zeker iemand vergeten is naar de slager te gaan.
Als ik vleesloos kook, wil ik helemaal niet de indruk wekken dat ik iets vleesvervangends aan het maken ben. Er zit geen vlees in, het smaakt niet naar vlees en het lijkt niet op vleesIk kook een of twee keer per week vlees- en visloos. Dat is best leuk, want uitdagender dan een karbootje in de pan laten glijden. Veel topchefs zijn helemaal niet geïnteresseerd in vlees. Een in vet ingepakt en gerijpt lamsnekje van een boerderij uit de buurt, dat vindt Jonnie Boer nog wel leuk. Of een flinterdun plakje ingezuurd zolderspek. Ik vroeg hem er eens naar en hij heeft natuurlijk gelijk, vlees is dom spul.
Als ik vleesloos kook, wil ik helemaal niet de indruk wekken dat ik iets vleesvervangends aan het maken ben. Er zit geen vlees in, het smaakt niet naar vlees en het lijkt niet op vlees. Ja, wen er maar aan. Want het zijn ook niet allemaal Ottolenghi-creaties, met pittige yoghurtsaus, koriandersalsa en gebrande hazelnoten zodat je tussen die 24 ingrediënten die melige pompoen niet meer proeft.
Het is voor mij dan ook een groot raadsel waarom er ‘hamburgers’ van kikkererwten zijn. En wie er zit te wachten op een ‘roockworst’ waar geen vlees in zit. Ik vind de Vegetarische Slager een slechte grap. En nog duur ook. Haha, hij is uit een wedstrijd voor echte slagers gezet. Weer gratis publiciteit.
'Niet te vreten'
Ik maakte op uit de rookworsttest in de Volkskrant van vandaag dat de vegetarische rookworst van Unox niet te vreten is, ik kan het toch echt niet anders samenvatten. Evenals het merendeel van de vegetarische hamburgers die zaterdag in Het Parool getest werden. “Alsof je met een spons een aanrecht schoonmaakt waar je curry hebt gekookt en die spons dan laat uitdrogen,” aldus een jurylid over een meedingende nepburger. €9,50 voor een falafelburger bij de Thrill Grill, please.
Er zaten ook lekkere vegaburgers bij. Maar waarom al die moeite? Wat is dat voor vreemd soort zelfkwelling, geen vlees willen eten maar wel iets dat erop lijkt? Dat heet in Het Parool ‘vleesheimwee’. Ik hou het op vegamasochisme. (Of vegasochisme?).
Die Unox roockworst, die vandaag op vegadag gelanceerd wordt in de krant, is wat mij betreft een treurig misbaksel, namaak van namaak. Een gewone Unox worst is al nep, een kromgebogen kunstdarm met gemalen varkenspulp, gekruid en op smaak gebracht met rookessence. Dat is geen rookworst, zoals een Pringle geen chips is en een e-sigaret geen Zware Van Nelle.
En wat is een vega-rookworst van Unox dan? Ik lees in het AD dat Unox “een grote verantwoordelijkheid zegt te voelen” en daarom zijn best heeft gedaan op de vegaworst. Praatjes waar ik pas zou instinken als hij zou smaken als Beef Wellington en Tournedos Rossini tegelijk.
Maar dan ook niet meer neerbuigend doen over ouderwetse voedseltechnologen die processed food maken, want dat is dus wel hetzelfdeIk kan best waardering opbrengen voor de inventiviteit, experimenteerdrift en het idealisme die ondernemers ertoe brengen kapriolen uit te halen met alle mogelijke plantaardige grondstoffen en toevoegingen, als ze maar iets vega’s en eetbaars opleveren. Maar dan ook niet meer neerbuigend doen over ouderwetse voedseltechnologen die processed food maken, want dat is dus wel hetzelfde.
Recent had ik op Foodlog een korte gedachtenwisseling met Enno Krol, een Foodloglezer die geregeld reageert. Hij vindt het vast niet erg als ik hem even aanhaal. Hij eet al 35 jaar geen vlees meer, maar verlangt soms naar die oude smaken, van spekjes in de stamppot bijvoorbeeld. Ik vroeg hem of het niet gek is dat je zo verlangt naar iets dat je eigenlijk afwijst. Dat is geen probleem voor Enno. Hij schreef: “Ik hoef dankzij de ideeën en experimenten van velen geen afstand te doen van de smaken van vroeger.”
De voedseltechnoloog en de vegetariër met vleesheimwee, een odd couple.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Inderdaad, onze mail vulde zich vandaag met berichten over vegetarische en veganistische producten.
Opmerking vooraf: de Vegetarische Slager gaat uit van de gedachte dat een nagemaakt product mensen makkelijker van vlees afkrijgt, dan een heel andere - zeg een op Ottolenghi gebaseerde - thuiskeuken. Vandaar zijn producten.
Naar de smaak nu. Ik besteedde vanavond €3,88 aan de Unox namaakrookworst (250 gram) en €3,49 aan die van de Vegaslager (150 gram). In de bonus van AH kreeg ik 97 cent terug bij die van Unox..
De Unox worst heeft de vorm van een echte rookworst. Die van de Vegaslager die van een hotdog.
Lekker? Nee. Geen knak. Je mes krijgt geen weerstand en je tanden ook niet. Melig en kartonnig van smaak. Droog.
Zo moet je het niet willen. De Unox-worst is ietsje minder geprononceerd kartonnig, maar zelfs met mosterd gaat dit zelfs iemand die dit lekker wil vinden omdat het vegan of vega is, dit niet lekker kunnen vinden. Ik heb het niet geprobeerd onder een laag ketchup. Vermoedelijk maakt dat de worsten dragelijk.
Helaas, want er is een aantal uitstekende nepproducten op de markt. Poepduur is de namaak filet américain van de Vegaslager. Lekker op witbrood en vermoedelijk een stuk voedselveiliger.
Maar als dit alles is, wat met genepte neprookworst kan, zou ik zeggen: doe je goeie merk geen geweld aan.
En toch: op twitter zie ik razend enthousiaste fans van deze worsten. Kennelijk is er toch een markt. Niet voor niets vertelde Jumbo ons vandaag flink uit te breiden in vegan en vegetarisch.
Persoonlijk heb ik niks met vleesvervangers. Ben al meer dan 40 jaar vegetariër en gebruikte ze zelf nooit. Mensen om me heen grijpen ernaar als ik met ze mee-eet, zo ook, de afgelopen 8 jaar, mijn lief. Zo eet ik dus tegenwoordig toch regelmatig vleesvervangers. Meestal in de vorm van balletjes of stukjes, vaak soja-gebaseerd. Gisteren toevallig kipstuckjes geprobeerd, de consumentenbond juicht erover op de verpakking. Wat mij betreft blijft het bij deze ene keer, geen toegevoegde waarde. Idem voor alle plakken, schijven en burgerachtige creaties. Slechts een enkele kan er mee door.
Waarom ook? Ik heb 35 jaar zonder vleesvervangers gedaan en ook nooit veel moeite gedaan om vlees überhaupt te vervangen. Ik was en ben kerngezond, niks aan de hand, ik liep halve marathons door het halve land en mocht 5 keer per jaar bloed geven. Hele marathons is het helaas door andere oorzaken nooit van gekomen. :-(
Tja, waarom hamburgers van kikkererwten als je bijv. fantastisch lekkere falafels hebt? Of zijn die niet sexy omdat ze al 1000 jaar bestaan?
waar maak je je druk over?
Ik maak me een beetje druk dat 'men' zich zó druk maakt en dan ook nog eens over een niet eens bestaand probleem.
Misschien is het geen echt probleem maar blijkbaar vinden veel mensen het toch handig (zo te zien aan de verkoopcijfers) Er zijn veel mensen die principieel vegetarisch worden en niet de culinaire omschakeling kunnen maken of toch van het gevoel van vlees houden. Als door vleesvervangers er uiteindelijk minder vlees wordt gegeten dan is dat toch prima? Het lijk alsof dit stuk niet zozeer over vleesvervangers gaat maar meer over je eigen blik op hoe jij vindt dat culinaire cultuur hoort te zijn.