Woord voor woord werken deze week wetenschappers en overheidsfunctionarissen een 15 pagina's tellende tekst door. Er staat dan ook heel wat op het spel: het nieuwe klimaatrapport van het IPCC. "Ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn," voorspelt een van de auteurs alvast.
De Zuid-Koreaanse stad Incheon dringt door tot het wereldnieuws. In Incheon vindt de afsluitende discussie van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) plaats over "het meest cruciale en controversiële rapport over klimaatverandering van de afgelopen jaren," schrijft de BBC. Het gaat om de finale versie van de Summary for Policy Makers, een 15-pagina's omvattend beleidsstuk gedestilleerd uit een berg aan onderliggend wetenschappelijk onderzoek. Ieder woord zal op een goudschaaltje worden gewogen, om zeker te zijn dat alle afgevaardigden het eens zijn over de tekst.
'Recordtijd'
Waar gaat het om? Vooraanstaande wetenschappers en overheden bespreken op deze conferentie of het haalbaar is de temperatuurstijging te beperken tot minder dan 2 graden Celsius. In het klimaatakkoord van Parijs sprak de wereld af de temperatuurstijging te beperken tot minder dan 2 graden. De Verenigde Naties vroeg vervolgens het IPCC een helder, wetenschappelijk verantwoord overzicht op te stellen van de oorzaken, impact en oplossingen voor de stijgende temperaturen. In krap 3 jaar, een recordtijd, werkten 86 auteurs uit 39 landen een rapport uit dat beschrijft wat er nodig is om op 1,5 graad Celsius temperatuurstijging uit te komen en wat dat gaat kosten. Ze namen daarvoor zo'n 6.000 referenties door en verwerkten meer dan 40.000 commentaren.
De verwachting is dat het nieuwe IPCC-rapport, om beneden de 1,5 graad te blijven "urgent en dramatisch ingrijpen door overheden en individuele aardbewoners" zal vereisen. In de woorden van dr. Heleen de Coninck, een van de coördinatoren van het rapport: "De besluiten die wij nu nemen over of we de temperatuur 1,5 of 2 graden of meer laten stijgen, zullen de wereld enorm veranderen. Zelfs als we het onder de 1,5 graad houden zullen onze levens er met de verwachte bevolkingsgroei en economische groei anders uit gaan zien. Ons leven zal hoe dan ook nooit meer hetzelfde zijn, maar we kunnen wel beïnvloeden met welke toekomst we eindigen." Naar verwachting zal het rapport een flinke schep bovenop de al bestaande wereldwijde klimaatmaatregelen doen. Denk aan sterkere CO2-reductie, een snelle omschakeling naar hernieuwbare energie en mogelijk het inzetten van technologieën als het uit de atmosfeer halen van broeikasgassen, al is dit laatste nog controversieel.
Al 1 graad opgewarmd
Sinds het begin van de industrialisatie (1850) is de aarde al aantoonbaar 1 graad warmer geworden. Het IPCC-rapport zou bewijzen dat de temperatuurstijging rond 2040 de 1,5 gradengrens gaat doorbreken. Wordt het meer, dan dreigen veel laaggelegen gebieden en steden, vooral in de armste landen, onder water te verdwijnen. Nederland ligt overigens ook in de gevarenzone, met 30% van ons oppervlak dat onder de zeespiegel ligt en 60% dat kwetsbaar is voor overstromingen. Een halve graad verschil maakt voor ons land wel degelijk veel uit. Ook lijkt met een halve graad meer het 'kantelpunt' van afsmelten van de grote ijskappen bereikt te worden.
Daar staat tegenover dat wat de ondertekenaars van Parijs nu bij elkaar aan CO2-reductie beloofd hebben, veel te weinig is om zelfs maar onder de 2 graden opwarming te blijven.
Volgens sommige wetenschappers is het dan ook gewoon te laat. "Als je serieus kijkt naar de haalbaarheid," zegt professor Arthur Petersen, een voormalig lid van het IPCC, "zal het heel moeilijk zijn de 1,5 graad te halen. Wetenschappers kunnen dromen dat dit haalbaar is, maar het is een hersenschim."
Tijdsdruk
De finale versie van de Summary for Policy Makers moet op 8 oktober officieel naar buiten komen. En wat nu als er toch geen overeenstemming bereikt wordt? Dan wordt dit IPCC-rapport niet aangenomen maar uitgesteld, waarschijnlijk tot na de komende grote klimaattop, COP24, die eind dit jaar in Katowice (Polen) wordt gehouden. Daar staat een stappenplan op de agenda voor de uitvoering van het Parijse klimaatakkoord.
Voelt u nattigheid, of juist extreme droogte?
Dit artikel afdrukken
'Recordtijd'
Waar gaat het om? Vooraanstaande wetenschappers en overheden bespreken op deze conferentie of het haalbaar is de temperatuurstijging te beperken tot minder dan 2 graden Celsius. In het klimaatakkoord van Parijs sprak de wereld af de temperatuurstijging te beperken tot minder dan 2 graden. De Verenigde Naties vroeg vervolgens het IPCC een helder, wetenschappelijk verantwoord overzicht op te stellen van de oorzaken, impact en oplossingen voor de stijgende temperaturen. In krap 3 jaar, een recordtijd, werkten 86 auteurs uit 39 landen een rapport uit dat beschrijft wat er nodig is om op 1,5 graad Celsius temperatuurstijging uit te komen en wat dat gaat kosten. Ze namen daarvoor zo'n 6.000 referenties door en verwerkten meer dan 40.000 commentaren.
De verwachting is dat het nieuwe IPCC-rapport, om beneden de 1,5 graad te blijven "urgent en dramatisch ingrijpen door overheden en individuele aardbewoners" zal vereisen. In de woorden van dr. Heleen de Coninck, een van de coördinatoren van het rapport: "De besluiten die wij nu nemen over of we de temperatuur 1,5 of 2 graden of meer laten stijgen, zullen de wereld enorm veranderen. Zelfs als we het onder de 1,5 graad houden zullen onze levens er met de verwachte bevolkingsgroei en economische groei anders uit gaan zien. Ons leven zal hoe dan ook nooit meer hetzelfde zijn, maar we kunnen wel beïnvloeden met welke toekomst we eindigen." Naar verwachting zal het rapport een flinke schep bovenop de al bestaande wereldwijde klimaatmaatregelen doen. Denk aan sterkere CO2-reductie, een snelle omschakeling naar hernieuwbare energie en mogelijk het inzetten van technologieën als het uit de atmosfeer halen van broeikasgassen, al is dit laatste nog controversieel.
Al 1 graad opgewarmd
Sinds het begin van de industrialisatie (1850) is de aarde al aantoonbaar 1 graad warmer geworden. Het IPCC-rapport zou bewijzen dat de temperatuurstijging rond 2040 de 1,5 gradengrens gaat doorbreken. Wordt het meer, dan dreigen veel laaggelegen gebieden en steden, vooral in de armste landen, onder water te verdwijnen. Nederland ligt overigens ook in de gevarenzone, met 30% van ons oppervlak dat onder de zeespiegel ligt en 60% dat kwetsbaar is voor overstromingen. Een halve graad verschil maakt voor ons land wel degelijk veel uit. Ook lijkt met een halve graad meer het 'kantelpunt' van afsmelten van de grote ijskappen bereikt te worden.
Daar staat tegenover dat wat de ondertekenaars van Parijs nu bij elkaar aan CO2-reductie beloofd hebben, veel te weinig is om zelfs maar onder de 2 graden opwarming te blijven.
Volgens sommige wetenschappers is het dan ook gewoon te laat. "Als je serieus kijkt naar de haalbaarheid," zegt professor Arthur Petersen, een voormalig lid van het IPCC, "zal het heel moeilijk zijn de 1,5 graad te halen. Wetenschappers kunnen dromen dat dit haalbaar is, maar het is een hersenschim."
Tijdsdruk
De finale versie van de Summary for Policy Makers moet op 8 oktober officieel naar buiten komen. En wat nu als er toch geen overeenstemming bereikt wordt? Dan wordt dit IPCC-rapport niet aangenomen maar uitgesteld, waarschijnlijk tot na de komende grote klimaattop, COP24, die eind dit jaar in Katowice (Polen) wordt gehouden. Daar staat een stappenplan op de agenda voor de uitvoering van het Parijse klimaatakkoord.
Voelt u nattigheid, of juist extreme droogte?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ja... De mens kennende.
Westeuropa is grotendeels al meer dan 1°C opgewarmd. Op deze kaart is te zien, dat het in Nederland 1,4°C is opgewarmd. Ook in Andalusië al 1,4°C erbij; als je eens wist wat voor een hittegolven ze daar al hebben....; niet dat je die binnenkort ook in Nl zult krijgen. Interessant, in zuid-Zweden al 2°C erbij; de afgelopen zomer was ook daar zeer warm;
Teruggang van Arctische ijskappen hoeft niet perse veroorzaakt te zijn door een temperatuurstijging van de aardse atmosfeer. Het kan ook best veroorzaakt zijn doordat er daar te weinig neerslag (sneeuwbuien) valt. Door verdamping en smelten van ijs kunnen er meer watermoleculen uit Arctisch gebied verdwijnen die niet door genoeg neerslag (sneeuwbuien) weer worden aangevoerd. Bij te weinig neerslag raakt de kringloop van aan en afvoer van water in Arctisch gebied verstoord. Te weinig neerslag in Arctisch gebied kan veroorzaakt zijn door klimaatverandering, dat weer wel.
#3, Piet, ik heb hier iets over de massabalans van het antarctische ijs. Men maakt daarbij onderscheid tussen 1)de oppervlakte-massabalans (sneeuw-aanvoer, en smelt afvoer), en 2)afkalving, dwz ijs dat naar de kust stroomt en afbreekt. Verdamping en sublimatie zijn verwaarloosbaar. Verder, wb 1, is die balans positief, het sneeuwt meer, én het smelt meer, maar het sneeuwt dus nog meer bij. Het massaverlies wordt veroorzaakt door snellere afkalving (2). Oa ijsplaten breken af, waardoor achterliggende gletsjers kunnen doorstromen.
Frank Eric #4 , wanneer het in Arctisch gebied meer sneeuwt dan voorheen, dan nemen smelten en tevens afkalving toe. Een waargenomen snellere afkalving wordt veroorzaakt doordat er meer sneeuw valt. Simpele logica toch?