Dat concludeert een Argentijnse studie die verschijnt in Science of the Total Environment. Vakblad Boerderij vestigt er dit weekend de aandacht op naar aanleiding van een persbericht van twee weken geleden. Het bericht heeft de verwarrende titel 'In Argentinië regent het glyfosaat'.
Onderzoekers van de Faculteit Exacte Wetenschappen van de Nationale Universiteit van La Plata schrijven dat de residuen van glyfosaat worden aangetroffen in eenmaal op aarde gevallen regenwater. De sporen zijn net zo gemakkelijk te vinden in regenwatermonsters uit het centrum van de stad als in katoen, verbandmateriaal, vissen of de lagunes van Buenos Aires als in verwerkte voedingsmiddelen. Kortom, het zit "in het hele milieusysteem."
De studie wijst op de grote verspreiding van de stof in het milieu. Door regenwater wordt die verder verspreid tot in vele hoeken en gaten. In de afgelopen 10 jaar zou in Argentinië meer dan 1 miljard liter glyfosaat zijn gebruikt; de onderzoekers zeggen dat Argentinië met een gebruik van 10 liter per inwoner de grootste toepasser van glyfosaat wereldwijd is. Toenemende resistentie tegen het middel jaagt de gebruikte hoeveelheid op. Tevens nam het areaal waarop het wordt gebruikt toe.
Door Wageningse onderzoekers werd onlangs ook al vastgesteld dat glyfosaat overal in het milieu aanwezig is. In 2016 bleken sporen van glyfosaat aanwezig in bier en verschillende levensmiddelen. Zelfs de urine van een bekende voormalige groene minister bleek een hoog gehalte aan glyfosaat te bevatten.
Het belangrijkste punt van al deze serieuze en ludieke onderzoeken luidt dat het middel niet afbreekt, maar zich overal in het milieu verspreidt. Voorstanders van het middel stellen dat het snel afbreekt en zich niet in het milieu ophoopt.
De Franse onderzoeker Gilles-Eric Séralini van de universiteit van Caen, een van de bekendste onderzoekers die wijzen op de gezondheidsrisico's van RoundUp-producten, verklaarde begin dit jaar dat glyfosaat niet als toxisch moet worden beschouwd. De bijgemengde stoffen in de verschillende RoundUp-varianten zouden het euvel zijn. Monsanto leek zich in 2002 al bewust van die mogelijkheid, bleek onlangs.
Dit artikel afdrukken
De studie wijst op de grote verspreiding van de stof in het milieu. Door regenwater wordt die verder verspreid tot in vele hoeken en gaten. In de afgelopen 10 jaar zou in Argentinië meer dan 1 miljard liter glyfosaat zijn gebruikt; de onderzoekers zeggen dat Argentinië met een gebruik van 10 liter per inwoner de grootste toepasser van glyfosaat wereldwijd is. Toenemende resistentie tegen het middel jaagt de gebruikte hoeveelheid op. Tevens nam het areaal waarop het wordt gebruikt toe.
Door Wageningse onderzoekers werd onlangs ook al vastgesteld dat glyfosaat overal in het milieu aanwezig is. In 2016 bleken sporen van glyfosaat aanwezig in bier en verschillende levensmiddelen. Zelfs de urine van een bekende voormalige groene minister bleek een hoog gehalte aan glyfosaat te bevatten.
Het belangrijkste punt van al deze serieuze en ludieke onderzoeken luidt dat het middel niet afbreekt, maar zich overal in het milieu verspreidt. Voorstanders van het middel stellen dat het snel afbreekt en zich niet in het milieu ophoopt.
De Franse onderzoeker Gilles-Eric Séralini van de universiteit van Caen, een van de bekendste onderzoekers die wijzen op de gezondheidsrisico's van RoundUp-producten, verklaarde begin dit jaar dat glyfosaat niet als toxisch moet worden beschouwd. De bijgemengde stoffen in de verschillende RoundUp-varianten zouden het euvel zijn. Monsanto leek zich in 2002 al bewust van die mogelijkheid, bleek onlangs.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het is mij toch niet duidelijk. In een stuk van Keulemans wordt glyfosaat een 'haai achter glas' genoemd, ahw 'afgeschermd gevaarlijk'. Dwz kan het gevaarlijk worden, als dat glas, dat het afschermd, verwijderd wordt? Als je er dus iets mee doet? Potentieel gevaarlijk, zoals het door het IARC gekenschetst? Kunnen dat chemische stoffen zijn, die glyfosaat gevaarlijk kunnen maken? En dit dus los van de bijwerkingen van de toegevoegde stoffen van een formulering.
In het stuk staat dat de argentijn grootgebruiker is van glyfosaat: 10 liter per persoon, per jaar. Ik vraag mij af of dat het pure product is, maar in ieder geval is het erg veel. Je zou kunnen gaan denken dat spoelwater daar als herbicide kan worden hergebruikt.
Glyfosaat niet toxisch? Er is nog een bekende onderzoeker, biochemicus, Dr. Thierry Vrain, die tot een andere conclusie komt. Kankerverwekkend is het en toxisch. Het tast organen aan als de lever en de nieren, en zou de belangrijkste veroorzaker zijn van de steeds vaker voorkomende gluten intolerantie. Glyfosaat was ooit een 'descaling agent', het maakte buizen schoon waarin heet water stroomde, daarna werd het pesticide, daarna 'gewasdroger/gewasrijper' en wordt het net voor de oogst nog op de gewassen gespoten, en het wordt ook gebruikt als antibioticum. Doordat het metalen bindt, werkt het direct op enzymen in planten, en ook in ons lichaam. Een aantal enzymen, hij legt het uit, kan nadat ze in aanraking zijn gekomen hun werk niet meer doen, waardoor ons lichaam minder goed in staat is om gif af te breken. Het is ingewikkelder, ik ben geen chemicus, maar Thierry legt het op YouTube heel helder uit, zie hier. lezing Yes! Glyphosate is toxic, en Lezing over glyfosaat.
Tom, ik vind het prima als je de man volgt die het voor jou zo goed uitlegt. Maar daarmee is nog niet waar wat je denkt.
Het grote probleem is: waar hebben we het nu eigenlijk over?
Ik zie glyfosaat vooral als een milieuprobleem vanwege het buitensporig hoge gebruik ervan in just een land als het bovenstaande. Ik zie het kankervraagstuk als een middel om daartegen te protesteren, terwijl het afleidt van de echte vraag: hoopt het middel zich op in het milieu (het antwoord lijkt ja te zijn) en welke effecten heeft het daar?
10 liter per hoofd van de bevolking? Om een ha gras dood te spuiten heb je ongeveer 4 li nodig?
10li per hoofd van de bevolking lijkt mij daarom erg veel.
#3 Hallo Dick, heb je de lezing van van Thierry Vrain ook gezien? Geeft wel antwoorden op vragen. Waarschijnlijk een mooi verhaal om naast te conclusies van Gilles-Eric Séralini te leggen.