Vegetariërs dragen tuinbroeken of zelfgebreide slobbertruien. Ze zijn links en pacifistisch. Ze spoelen de wc door met regenwater. Ze knippen hun eigen haar, als ze dat al doen. Ze douchen zich niet meer dan een keer per week. Als ze al spiritueel zijn ingesteld, uiten ze dat in de vorm van Oosterse filosofieën. Ze wonen wanneer ze jong zijn het liefst in communes of in kraakpanden, als ze oud en rijk zijn in vrijstaande huizen met zonnepanelen en regenwaterinstallatie. Jong een uitkering, oud een riante overheidsbaan. Vega-vrouwen dragen geen make-up, vega-mannen lezen de Panorama niet. Op het menu staan vooral grauwe peulvruchten, grove granen, knollen en pastinaken, die vergezeld met een glaasje zelfgemaakte mede wordt verorberd, al discussiërend, in feite elkaar voortdurend gelijkgevend, over de gedeelde weerzin tegen Amerika en het kapitalisme in het algemeen.
Dit is de gangbare associatie bij het woord "vegetarisch". Maar dat moest maar eens veranderen, als het aan Nadine Abensur ligt. In het februarinummer van Delicious schetst ze hoe het oude "ideologische koken" (linzenmoussaka) ten einde kwam en echt lekker vegetarisch eten de menu's heeft veroverd: Niet-vegetariërs koken de meest fatastische vegetarische gerechten. De meest verstokte vegetariërs koken helaas nog vaak te veel vanuit de ideologie en hebben te weinig aandacht voor smaak en inspiratie.
De visie [op vegetarisch] is langzaam aan het veranderen. Als je in het verleden het woord "vegetarisch" uitsprak, dachten mensen direct aan saai, kleurloos eten als linzen met bruine rijst. En kijk nu eens om je heen bij de supermarkt of bij de groenteboer: de meeste kleur vind je bij groente en fruit!
Gezien deze trend is het ook langzamerhand bizar te noemen dat terwijl bijna elk regulier restaurant een vegetarisch menu biedt, er geen enkel vegetarisch restaurant is met vlees op de kaart. De ideologie is immers de gootsteen ingelopen.
Abensur geeft verschillende neo-vegetarische recepten cadeau in de Delicious en op haar site. In het magazine bijvoorbeeld walnoten-rozijntoast met toppings van pompoen en avocado en kikkererwten-kruidensalade met gegrilde haloumi.
Dit artikel afdrukken
Dit is de gangbare associatie bij het woord "vegetarisch". Maar dat moest maar eens veranderen, als het aan Nadine Abensur ligt. In het februarinummer van Delicious schetst ze hoe het oude "ideologische koken" (linzenmoussaka) ten einde kwam en echt lekker vegetarisch eten de menu's heeft veroverd: Niet-vegetariërs koken de meest fatastische vegetarische gerechten. De meest verstokte vegetariërs koken helaas nog vaak te veel vanuit de ideologie en hebben te weinig aandacht voor smaak en inspiratie.
De visie [op vegetarisch] is langzaam aan het veranderen. Als je in het verleden het woord "vegetarisch" uitsprak, dachten mensen direct aan saai, kleurloos eten als linzen met bruine rijst. En kijk nu eens om je heen bij de supermarkt of bij de groenteboer: de meeste kleur vind je bij groente en fruit!
Gezien deze trend is het ook langzamerhand bizar te noemen dat terwijl bijna elk regulier restaurant een vegetarisch menu biedt, er geen enkel vegetarisch restaurant is met vlees op de kaart. De ideologie is immers de gootsteen ingelopen.
Abensur geeft verschillende neo-vegetarische recepten cadeau in de Delicious en op haar site. In het magazine bijvoorbeeld walnoten-rozijntoast met toppings van pompoen en avocado en kikkererwten-kruidensalade met gegrilde haloumi.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
bizar?
wel eens varkensvlees op de kaart van een islamitisch restaurant zien staan?
wel eens een borrel gedronken op een bijeenkomst van AA?
enne... wel eens een vegetarisch gerecht op de kaart van een visrestaurant zien staan?
echt goede vegetarische restaurants zijn schaars.
italiaanse en indiaase restaurants zijn ideaal: heerlijk eten voor ieder. maar over het algemeen valt het nog steeds vies tegen wat "bijna elk regulier restaurant" aan de vegetarische klanten voorschotelt.
Arie, volstrekt eens. Het woord 'vegetarisch' stigmatiseert. De ideologie is juist niet de gootsteen ingelopen, maar heeft ervoor gezorgd dat lekker eten waar geen of weinig dierlijke producten in gebruikt worden iemand meteen als 'geitenwollensok' typeren.
Grauwe erwten. Het woord alleen al lijkt gruwelijk. Grijze meelballen of iets dergelijks. Nee, dan capucijner. Dat klinkt al een stuk beter, niet?
Het zijn twee namen voor dezelfde peulvrucht ;-)
@Arie,
Dat is precies het idee: vegetariërs hebben hun eetvoorkeur tot een soort absoluut geloof gemaakt. Wanneer er in de keuken vlees is bereid, is het restaurant onrein geworden.
De stand van zaken in gewone restaurants is naar mijn inschatting dat er per gang tenminste 1 vegetarisch gerecht op de kaart staat, als antwoord op de vraag in de markt. Per gang staan zo'n 5-10 gerechten op de kaart. Het is dus een hoger percentage dan het aantal vegetariers in Nederland. Daarnaast worden nog allerlei groentes en patat als bijgerecht geserveerd. De mond van vega's is groter dan hun maag.
Maar natuurlijk liggen er inj de toekomst kansen voor meer groentegerechten. Alleen, zowel de restauranthouders als het publiek is conservatief.
De naam "capucijner" schijnt onder de Kalmthoutse Heide onbekend te zijn.
wouter:
jij bent zeker iemand die patat in een ijssalon besteld, of een pizza bij de chinees?
als al je vegetarische vrienden je alweer naar zo'n oord der verschrikking meegesleept hebben, verwacht je op zijn minst dat ze daar een biefstuk op de kaart hebben.
een vegetarisch restaurant serveert vegetarische gerechten, hoe pijnlijk je dat ook vindt.
En die ingeschatte cijfers geloof ik graag, maar het ging mij om de – in het algemeen! – tegenvallende smáák van die veg. gerechten in reguliere restaurants.
probeer maar eens zo'n vage, vieze "lasagna" met onduidelijke groenten!