Als echtgenote van een boer kun je niet onverschillig blijven tegenover de boerderijZwaar werk
Werken in de landbouw is en blijft lichamelijk zwaar, ondanks alle machines. Zelfs het aan- en afkoppelen van machines vraagt fysieke kracht. Zware machines vragen om technisch inzicht en de capaciteiten om indien nodig problemen op te lossen. Dat wil niet zeggen dat vrouwen dat niet kunnen, maar blijkbaar is het, zelfs in de moderne landbouw, niet hun eerste keuze.
Is boeren mannenwerk? Zwaar lichamelijk werk, lange werktijden en vaak een eenmanszaak. Alleen in de gevallen dat er bijvoorbeeld een boerderijwinkel was of verwerking plaatsvond (of schoonmaak), was er sprake van wat personeel. Goed personeel vinden, blijkt een groot probleem. "Hoewel het begint met wat eenvoudige hulp, moet je al snel de complexiteit begrijpen, het werk 'zien' en daar naar handelen", vertelden verschillende boeren me. Voor de boerderijwinkels ligt dat anders, die kunnen gemakkelijker personeel aantrekken en worden vaak gerund door vrouwen.
Zelfs al doet de boer het boerenwerk voornamelijk alleen, dan zal hij nog altijd sterk leunen op zijn echtgenote voor informeel overleg aan de keukentafel en het overeind houden van het huishoudenStereotype rolverdeling
Alle vrouwen die ik zover ontmoette waren nauw betrokken bij de boerderij, ondersteunend en onmisbaar voor de boer, zelfs al werkten ze buiten de deur. Als echtgenote van een boer kun je niet onverschillig blijven tegenover de boerderij. Of je nu op de boerderij werkt of niet, je maakt deel uit van een bijzondere levensstijl. Alle stellen waren al lange tijd samen en hadden vrij grote gezinnen (2-6 kinderen); in geen enkel geval was er sprake van een echtscheidingen (9/9, niet in lijn met de gemiddelde statistieken!). De rolverdeling op de boerderij lijkt nog steeds nogal stereotiep.
Vrouwen lijken meer geïnteresseerd te zijn in de boerderijtaken die in de buurt komen van 'tuinieren', zoals het telen van kruiden, groenten, eieren voor eigen gebruik en lokale verkoop (tot aan de sla en prei van Dirk & Els Boeren). Boer Dirk maakte een interessante opmerking: "Als Els buiten de boerderij zou moeten werken, zou ik mijn bedrijf heroverwegen. Ik zie veel voorbeelden waar een boerderij eigenlijk leeft van het salaris van de vrouw. Wij doen het samen".
Is het de tamelijk traditionele omgeving, de perceptie van het werk of de werkelijke aard die van de landbouw mannenwerk maakt? Of is het - in feite - een gezinsberoep, omdat de boer het nooit alleen kan klaarspelen? De complexiteit van het boerenbestaan ligt in de breedte ervan: boeren verrichten lichamelijk zware arbeid, kennen hun dieren en gewassen, hebben technische vaardigheden en administratieve kennis, de mentaliteit om te werken in koude, regen en hitte en verkopen ook nog hun eigen producten. Dat is me wel wat! Zelfs al doet de boer het boerenwerk voornamelijk alleen, dan nog zal hij altijd sterk leunen op zijn echtgenote voor informeel overleg aan de keukentafel en het overeind houden van het huishouden.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees Vandana Shiva 'Wie de wereld echt voedt': vrouwen voeden de wereld, niet mannen.
Die stelling heb ik in bovenstaand stuk niet terug kunnen vinden. Wel dat mannen en vrouwen elkaar nodig hebben op de boerderij en dat daardoor een bijzondere verhouding ontstaat die we als samenleving nauwelijks doorhebben.
Overigens: onder sociologen die zich met boerengemeenschappen in onze contreien bezighouden is bekend dat de mening van de boerin beslissend is voor het uiteindelijke besluit van de boer.
#2, Dick V, ben dat met jou eens. Het is een byzondere twee-eenheid, waar de stedeling weinig zicht op heeft. Ken ook hier (Frankrijk) voorbeelden.
Een man er bij voor boeren is minder aan te raden... ? (*)
Begrijp nu pas waarom 'Boer zoekt vrouw' agri-sociaal zo enorm (?) belangrijk is, of is dat toch een gewone ordinaire saaie sitcom ?...
Ik dacht dat het, historisch gezien, voor de landbouwers met voortplanting (nageslacht) en grondbezit te maken heeft.
Tot voor enkele decennia was het hier onder de boeren regel dat pacht met pacht trouwde, en land met land.. Vererving van grond.
Fietsen veel in auto door het Franse platteland en maken er graag een praatje.
Naast ook zeer moderne boeren toch ook heel erg veel traditionele bedrijven en bedrijfjes, waarvan de laatste in problemen. Ze verdwijnen met veel braakliggende grond als gevolg.
Ik denk dat juist de toekomst, analoog aan het niet-agrarische bedrijfsleven (prod/dienst.), de klassiek-romantische rol van de vrouw in de agri-sector zal verminderen.
Het succes van 'Boer zoekt vrouw', is dan ook voor een groot deel gebaseerd op valse romantiek en... kijkcijfers.
Voor hoog geïndustrialiseerde melkboeren en varkensboeren en landbouwers, betwijfel ik dus, of 'meewerken en meedenken' nog zo relevant is. Externe adviseurs (fiscaal, investeringsbeleid, bancair) zijn noodzakelijker
Kom hier hun vrouwen tegen in de verpleging, Thuiszorg en in de supermarkt achter de kassa.
Spekt de kas ook beter in een tegenvallend jaar. Gezinsoverleg zal er altijd zijn, maar dat is in vrijwel elk privaat bedrijf.
(*) In Zeeland een vrouwelijke herenboerin (taalkundig een oxymoron ?), die de zaak runt met een dame, mede gevonden dankzij BZV. De eerste dame had het gauw gezien.
Vrouwen kunnen je maken en breken. Tegenwoordig ook als boer. En dat is goed. Ondanks het getrouwd zijn op huwelijks voorwaarden. (Wat tegenwoordig dus de regel is geworden). Een huwelijk of voor wat samenlevingsvorm dan ook is een contract tussen mensen om iets te doen samen. Zeker bij boeren. Het is en sociaal ding en het is een sociaal -maatschappelijk ding. Dat is in alle maatschappelijke samenlevingen wereldwijd zo. Dat was zo. Dat is zo en zal altijd zo zijn.
De emancipatie van het boerengezin ging en gaat via de vrouw. Vrouwen zorgen en hebben zorg en mannen maken vaak dingen kapot. (De gevangenissen zitten vnl vol met mannen, hooligans zijn doorgaans mannen, oorlog-mannen etc...). Daarom is de mening van een vrouw/vrouwen ook essentieel in de landbouw. De huidige trend van schaalvergroting is dus verwoestend, omdat de vrouw bij juist die opschalende bedrijven op de achtergrond raakt of zich mannelijker gaat gedragen als zij de beslisser is. (Ze wordt als het ware een manwijf. Excuses les mots.)
Voor een goede landbouw heb je vrouwen nodig, waar mannen naar luisteren. Een vrouw moet een klankbord zijn met het oog op continuïteit. De zorg voor en van een gezin, met een bedrijf is gebaat bij lef gekoppeld met een goed oog voor continuïteit. Voor de planeet is de rol van de vrouw in de landbouw essentieel.
Ik zag het in mijn families. Ik zag het bij mijn tante Ria van Meer, die feitelijk de organisatorische baas was binnen de KVO (de vrouwentak binnen de oude machtige Brabantse boerenbond de NCB) in de jaren eind 40, 50, 60, 70, begin 80 als hoogste beroepskracht daar. Ze emancipeerde mede de arme keuterboeren via de rol van de vrouw in het Brabantse boerengezin en veroorzaakte zo indirect de huidige problemen in de Brabantse landbouw omdat de mannen ermee aan de haal gingen.
Bij de klimaatmars van Urgenda zag ik ook sterke vrouwen. Urgenda wordt vooral gemaakt door sterke vrouwen, moeders met kinderen, dus zorg. Dat viel me op. Dat doet mij wat.
Ik waardeer vrouwen zeer.