Brabant maakt zich op voor 'the seventh of July'. Hoe onvoorzienbaar was die dag? Foodlog haalt in de aanloop naar die dag waarop vooral varkenshouders het zwaar te verduren zullen krijgen, een aantal artikelen uit de oude doos. Aan de lezers om te oordelen: waar haperde het op bij beleidsmakers, boeren en boerenbestuurders?
Vandaag een interview met supermarktwatcher en -adviseur Gerard Rutte uit 2010 dat Dick Veerman maakte voor het toenmalige Agrarisch Dagblad: “Welke dombo heeft de regie weggegeven?"
Terwijl we deze serie actuele 'oude doos' artikelen brengen, wordt duidelijk hoe gespannen en verwarrend de situatie in Brabant is. Niet alleen Rabobank, maar ook de Dierenbescherming laat weten dat boeren in bescherming moeten worden genomen tegen de plannen waar het provinciaal bestuur op 7 juli goedkeuring voor hoopt te krijgen van de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Boeren leveren inmiddels symbolisch de sleutels van hun stallen in.
Waait of stormt het in boerenland?
Het stormt en het zal nog veel harder gaan loeien.
Waarom?
Boeren hebben geen contact met de consument. Het interesseert ze niet. Ze vinden dat ze producent zijn en daarvoor betaald moeten worden. Als Unilever of Albert Heijn zo zouden denken was het gauw met ze gebeurd. Zo werkt het niet.
Wat stel jij je voor bij een boer?
Mensen die op hun kont blijven zitten en die door subsidies en andere hulpmaatregelen zijn gaan denken dat als je maar produceert en nog eens allemaal hetzelfde ook je als ondernemer geld kunt verdienen. Ze hebben zichzelf in de positie van domme kracht gemanoeuvreerd en zijn dan nog boos ook als er ‘misbruik’ van hen gemaakt wordt. Dat hebben ze over zichzelf afgeroepen door niet net als iedere ondernemer te innoveren en een product te maken waar iedereen voor uit zijn stoel komt. En door niet met een nieuw product te komen als de magie van het vorige product is uitgewerkt.
Zijn boeren ondernemers?
Al die 70.000 boeren en nog een paar duizend tuinbouwers? Ik denk dat de ondernemers op een paar stel handen te tellen zijn. De rest bestaat uit noeste werkers waar ik als bank moeite mee zou hebben omdat het eigenlijk loonboeren zijn, die met een bar slecht salaris, geen winst maar wel het volle bedrijfsrisico zitten. Ik begrijp dus heel goed dat boerenkinderen zeggen ‘geef mijn portie maar aan fikkie’. De boeren die doorgaan moeten wel ergens aan verslaafd zijn, anders kijk je wel linker uit.
Overdrijf je niet? Coöperaties en handelshuizen zijn er toch om boerenproduct ter verkopen zodat de boer zijn werk kan doen?
De Greenery is met veel bombarie opgericht. Het is faliekant mislukt. Ze doen er alleen maar dingen fout. Je kunt hetzelfde product niet tegen verschillende prijzen aan verschillende partijen slijten. Dan stappen ze op. De grote jongens zoeken het dan zelf wel uit. Vion? Realiseer je dat ze maar een paar tientallen miljoenen winst maken op een omzet van 10 miljard en dat die – kijk maar eens goed naar het jaarverslag – niet uit het primaire product komt, maar uit de verwerking van het afval. Ik hoop dat ze het beter gaan doen nu ze met het boerengeld in kant-en-klaar gaan. Maar ik hou m’n hart vast: hun track record geeft me geen vertrouwen. Al snappen ze alles van verwaarding en efficiency, ze snappen niks van marketing. Friesland-Campina dan? Het is een groot blok, maar ze kunnen niks tegen de markt in en zijn nooit zelf met productinnovaties gekomen, zodat ze altijd in 2e of 3e posities komen na de partijen die het grote volume van die nieuwe producten pakken. Kopiëren kunnen ze. Initiëren niet. Toch ligt daar nog altijd het geld. Kijk naar Danone. In de internationale markt telt innovatievermogen en de kunst om steeds met het juiste nieuwe product op het juist moment te komen.
Je bent snoeihard.
Bewust. Je kunt er heel diplomatiek over zijn, maar dit is gewoon zo. Dat moet je niet onder het tapijt vegen.
Stel dat een groep boeren je na – of misschien wel ondanks - deze woorden om advies zouden vragen, wat zou je hen dan aanraden?
Ze zijn al 50 jaar aan het produceren en steeds meer produceren. Voor steeds minder. Want dat is de consequentie. Stop daarmee. Al helemaal als je het toch maar over de schutting flikkert bij iemand die ook al geen beste innovator of verkoper is. Het antwoord staat in alle boekjes: vernieuw. Daar komt vandaag de dag bij: wees duurzaam. Niet een beetje maar heel duurzaam zodat je er een echt verhaal van wonder en geweld over kunt vertellen. Doe dat bij een lage kostprijs, maar een uitstekend product. En – wat ze allemaal vergeten – maak je product of concept onuitwisselbaar. Zorg er minstens voor dat het optimaal gepresenteerd wordt in de winkel zodat het eruit vliegt. Dan is de super blij, want hij verdient geld door jou en jij erbij.
De boer moet zichzelf en zijn product sterk maken, dat lukt je nooit als je allemaal dezelfde tomaten maakt die er allemaal precies eender bij liggen. Ik begrijp niet dat de boeren en tuinders en al helemaal niet de Greeneries en Vions daar nooit iets noemenswaardigs aan gedaan hebben. Er is gewoon geen enkele regie. Het product verlaat de poort en dan is het ‘tabee klant, geluk ermee’. Terwijl het heel makkelijk is om regie te nemen: de boeren en hun Greeneries, Vions en Campina’s zijn verdorie de bron van het product!
O, hebben ze geen onderscheidend product? Nee, dat zei ik al. Zorg daar dan voor en neem de regie!
Ja, en ook ‘hebben we al geprobeerd’. Maar hebben ze het ook goed gedaan? Jijzelf noemt Volwaard weleens als een mislukking en je hebt gelijk. Ze waren een merk aan maken en hebben het nu weggegeven onder huismerk van Albert Heijn. Iedere kip met een ster is vanaf nu ‘Volwaard’ en Volwaard zelf is morsdood. Ook bij de Jumbo ligt die kip inmiddels als Jumbo Bewust. Gefeliciteerd, want zo vermoord je goeie initiatieven. Het moet weer allemaal snel en makkelijk. Kwak het maar weer over de schutting. De lieden die er verantwoordelijk voor zijn, moeten zich realiseren dat Coca-Cola ook echt niet in 1 jaar is geworden wat het nu is. En niet in 3, niet in 5 en zelfs niet in 15 jaar. Ze houden hun concepten niet vast, terwijl er geld zat is om wat op te bouwen. Ook Rabo moet daar op zitten te wachten, want die bank zal niet blij zijn met klanten die hun rente en aflossingen niet eens meer kunnen betalen, laat staan met hun tijd mee kunnen. Door, door, door moet je. Ondernemen.
Uit de eerdere interviews komt naar voren dat boeren misschien maar eens wat minder moesten gaan maken, waar ze meer voor krijgen. Wat vind jij daarvan?
Veel maken heeft geen zin als je het niet aan zoveel mensen kunt verkopen dat het niet opvalt en ze nog steeds niet genoeg hebben. Zo simpel is dat nou eenmaal.
Een prima idee dus, want het huidige meer, meer en nog meer van hetzelfde leidt tot prijsbederf en verlies. Minder, maar betere spul waar je geld aan kunt verdienen, waar klanten graag voor willen betalen en waar supers goed aan kunnen verdienen is uiteraard het recept.
Gaat het nou om minder of gedifferentieerder?
Om het laatste natuurlijk, maar hoe wil jij verse komkommers of eieren verkopen tot in Guan Zou of Beijing? En als je in Parijs of Lyon woont, kun je een prima dagvers eitje van om jouw hoek krijgen en komt die Spaanse komkommer of aardbei waarschijnlijk nog sneller aan dan die Hollandse. Daar hebben ze sowieso betere en vrolijker levende kippen dan wij hier. Waarom zou bijv. een Fransman die dus hier halen?
De markt voor vers zal alleen maar groeien, maar hij is nou eenmaal gebonden aan een actieradius en dus aan het aantal en soort mensen dat daarbinnen woont.
Ik zei het al zo’n beetje. Op voorwaarde dat ze weten te innoveren en differentiëren, moeten ze een geweldig product maken dat een koper er geen genoeg van laat krijgen. Niet het zoveelste product van dertien in een dozijn, maar een beter. In iedere prijs- en kwaliteitsklasse. Als dat nou weer eens het kenmerk van een ‘Holland-merk’ zou worden zaten we goed. Als we dat ‘merk’ dan ook nog eens vast wisten te houden al helemaal.
Misschien is er ook wel ruimte voor een nieuw kanaal. Ik zie wat in een nieuw soort SRV-wagen met vers. Dat kan nl. met twee vingers in je neus echt veel beter dan zoals de super het nu aanpakt. Zorg dat het echt vers is en market het slim. Laat het mensen gratis proberen. Doe aan niet tevreden geld terug als je weet dat je beter bent. Verkoop ze een automatische incasso als je het systeem zo hebt ingericht dat je goedkoper bent dan de supers. Dan lopen ze ook nooit meer uit gemakzucht weg. Als je ze zo actief benadert, zie ik er zelfs nog wel boerenwinkels in de stad uit ontstaan. Die gaan het redden als ze beter en niet duur zijn, net als de Turk en de Marokkaan. Dat kan, als ze direct gaan, om de handel heen en er een centraal gestuurd volume in weten te maken.
Ik heb een tip. 'Veronica komt naar je toe van de zomer', zegt die omroep. Waarom zouden de boeren daar dit voorjaar niet eens mee beginnen? De mannen en vrouwen die wat willen tenminste. De anderen niet. Meedoen en ophouden met klagen of wegwezen. Er moet ondernomen worden!
Dit interview verscheen in het Agrarisch Dagblad van 18 januari 2010.
Dit artikel afdrukken
Het stormt en het zal nog veel harder gaan loeien.
Waarom?
Boeren hebben geen contact met de consument. Het interesseert ze niet. Ze vinden dat ze producent zijn en daarvoor betaald moeten worden. Als Unilever of Albert Heijn zo zouden denken was het gauw met ze gebeurd. Zo werkt het niet.
Wat stel jij je voor bij een boer?
Mensen die op hun kont blijven zitten en die door subsidies en andere hulpmaatregelen zijn gaan denken dat als je maar produceert en nog eens allemaal hetzelfde ook je als ondernemer geld kunt verdienen. Ze hebben zichzelf in de positie van domme kracht gemanoeuvreerd en zijn dan nog boos ook als er ‘misbruik’ van hen gemaakt wordt. Dat hebben ze over zichzelf afgeroepen door niet net als iedere ondernemer te innoveren en een product te maken waar iedereen voor uit zijn stoel komt. En door niet met een nieuw product te komen als de magie van het vorige product is uitgewerkt.
Al die 70.000 boeren en nog een paar duizend tuinbouwers? Ik denk dat de ondernemers op een paar stel handen te tellen zijn. De rest bestaat uit noeste werkers waar ik als bank moeite mee zou hebben omdat het eigenlijk loonboeren zijn, die met een bar slecht salaris, geen winst maar wel het volle bedrijfsrisico zittenIk kan heel boos worden om al dat geklaag. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen, zoals de tomaten van Ton Jansen, de teler van de Tasty Tom. Maar ook hij zal door moeten. De copycats liggen op de loer en zijn er al. Door, door, door, als je dat niet bij kunt houden, dan moet je geen ondernemer worden. Je moet er iets voor willen doen. Niet alleen je handen uit de mouwen steken, maar ook je hersens commercieel goed gebruiken.
Zijn boeren ondernemers?
Al die 70.000 boeren en nog een paar duizend tuinbouwers? Ik denk dat de ondernemers op een paar stel handen te tellen zijn. De rest bestaat uit noeste werkers waar ik als bank moeite mee zou hebben omdat het eigenlijk loonboeren zijn, die met een bar slecht salaris, geen winst maar wel het volle bedrijfsrisico zitten. Ik begrijp dus heel goed dat boerenkinderen zeggen ‘geef mijn portie maar aan fikkie’. De boeren die doorgaan moeten wel ergens aan verslaafd zijn, anders kijk je wel linker uit.
Overdrijf je niet? Coöperaties en handelshuizen zijn er toch om boerenproduct ter verkopen zodat de boer zijn werk kan doen?
De Greenery is met veel bombarie opgericht. Het is faliekant mislukt. Ze doen er alleen maar dingen fout. Je kunt hetzelfde product niet tegen verschillende prijzen aan verschillende partijen slijten. Dan stappen ze op. De grote jongens zoeken het dan zelf wel uit. Vion? Realiseer je dat ze maar een paar tientallen miljoenen winst maken op een omzet van 10 miljard en dat die – kijk maar eens goed naar het jaarverslag – niet uit het primaire product komt, maar uit de verwerking van het afval. Ik hoop dat ze het beter gaan doen nu ze met het boerengeld in kant-en-klaar gaan. Maar ik hou m’n hart vast: hun track record geeft me geen vertrouwen. Al snappen ze alles van verwaarding en efficiency, ze snappen niks van marketing. Friesland-Campina dan? Het is een groot blok, maar ze kunnen niks tegen de markt in en zijn nooit zelf met productinnovaties gekomen, zodat ze altijd in 2e of 3e posities komen na de partijen die het grote volume van die nieuwe producten pakken. Kopiëren kunnen ze. Initiëren niet. Toch ligt daar nog altijd het geld. Kijk naar Danone. In de internationale markt telt innovatievermogen en de kunst om steeds met het juiste nieuwe product op het juist moment te komen.
Je bent snoeihard.
Bewust. Je kunt er heel diplomatiek over zijn, maar dit is gewoon zo. Dat moet je niet onder het tapijt vegen.
Stel dat een groep boeren je na – of misschien wel ondanks - deze woorden om advies zouden vragen, wat zou je hen dan aanraden?
Ze zijn al 50 jaar aan het produceren en steeds meer produceren. Voor steeds minder. Want dat is de consequentie. Stop daarmee. Al helemaal als je het toch maar over de schutting flikkert bij iemand die ook al geen beste innovator of verkoper is. Het antwoord staat in alle boekjes: vernieuw. Daar komt vandaag de dag bij: wees duurzaam. Niet een beetje maar heel duurzaam zodat je er een echt verhaal van wonder en geweld over kunt vertellen. Doe dat bij een lage kostprijs, maar een uitstekend product. En – wat ze allemaal vergeten – maak je product of concept onuitwisselbaar. Zorg er minstens voor dat het optimaal gepresenteerd wordt in de winkel zodat het eruit vliegt. Dan is de super blij, want hij verdient geld door jou en jij erbij.
De boer moet zichzelf en zijn product sterk maken, dat lukt je nooit als je allemaal dezelfde tomaten maakt die er allemaal precies eender bij liggen. Ik begrijp niet dat de boeren en tuinders en al helemaal niet de Greeneries en Vions daar nooit iets noemenswaardigs aan gedaan hebben. Er is gewoon geen enkele regie. Het product verlaat de poort en dan is het ‘tabee klant, geluk ermee’. Terwijl het heel makkelijk is om regie te nemen: de boeren en hun Greeneries, Vions en Campina’s zijn verdorie de bron van het product!
O, hebben ze geen onderscheidend product? Nee, dat zei ik al. Zorg daar dan voor en neem de regie!
Op voorwaarde dat ze weten te innoveren en differentiëren, moeten boeren zo'n geweldig product maken dat een koper er geen genoeg van kan krijgen. Niet het zoveelste product van dertien in een dozijn, maar een beter. In iedere prijs- en kwaliteitsklasse. Als dat nou weer eens het kenmerk van een ‘Holland-merk’ zou worden zaten we goed. Als we dat ‘merk’ dan ook nog eens vast wisten te houden al helemaal.Makkelijk gezegd, zullen ze tegen hun nieuwbakken adviseur zeggen.
Ja, en ook ‘hebben we al geprobeerd’. Maar hebben ze het ook goed gedaan? Jijzelf noemt Volwaard weleens als een mislukking en je hebt gelijk. Ze waren een merk aan maken en hebben het nu weggegeven onder huismerk van Albert Heijn. Iedere kip met een ster is vanaf nu ‘Volwaard’ en Volwaard zelf is morsdood. Ook bij de Jumbo ligt die kip inmiddels als Jumbo Bewust. Gefeliciteerd, want zo vermoord je goeie initiatieven. Het moet weer allemaal snel en makkelijk. Kwak het maar weer over de schutting. De lieden die er verantwoordelijk voor zijn, moeten zich realiseren dat Coca-Cola ook echt niet in 1 jaar is geworden wat het nu is. En niet in 3, niet in 5 en zelfs niet in 15 jaar. Ze houden hun concepten niet vast, terwijl er geld zat is om wat op te bouwen. Ook Rabo moet daar op zitten te wachten, want die bank zal niet blij zijn met klanten die hun rente en aflossingen niet eens meer kunnen betalen, laat staan met hun tijd mee kunnen. Door, door, door moet je. Ondernemen.
Uit de eerdere interviews komt naar voren dat boeren misschien maar eens wat minder moesten gaan maken, waar ze meer voor krijgen. Wat vind jij daarvan?
Veel maken heeft geen zin als je het niet aan zoveel mensen kunt verkopen dat het niet opvalt en ze nog steeds niet genoeg hebben. Zo simpel is dat nou eenmaal.
Een prima idee dus, want het huidige meer, meer en nog meer van hetzelfde leidt tot prijsbederf en verlies. Minder, maar betere spul waar je geld aan kunt verdienen, waar klanten graag voor willen betalen en waar supers goed aan kunnen verdienen is uiteraard het recept.
Gaat het nou om minder of gedifferentieerder?
Om het laatste natuurlijk, maar hoe wil jij verse komkommers of eieren verkopen tot in Guan Zou of Beijing? En als je in Parijs of Lyon woont, kun je een prima dagvers eitje van om jouw hoek krijgen en komt die Spaanse komkommer of aardbei waarschijnlijk nog sneller aan dan die Hollandse. Daar hebben ze sowieso betere en vrolijker levende kippen dan wij hier. Waarom zou bijv. een Fransman die dus hier halen?
De markt voor vers zal alleen maar groeien, maar hij is nou eenmaal gebonden aan een actieradius en dus aan het aantal en soort mensen dat daarbinnen woont.
Meedoen en ophouden met klagen of wegwezen. Er moet ondernomen worden!Waar zitten de kansen voor Nederlandse boeren?
Ik zei het al zo’n beetje. Op voorwaarde dat ze weten te innoveren en differentiëren, moeten ze een geweldig product maken dat een koper er geen genoeg van laat krijgen. Niet het zoveelste product van dertien in een dozijn, maar een beter. In iedere prijs- en kwaliteitsklasse. Als dat nou weer eens het kenmerk van een ‘Holland-merk’ zou worden zaten we goed. Als we dat ‘merk’ dan ook nog eens vast wisten te houden al helemaal.
Misschien is er ook wel ruimte voor een nieuw kanaal. Ik zie wat in een nieuw soort SRV-wagen met vers. Dat kan nl. met twee vingers in je neus echt veel beter dan zoals de super het nu aanpakt. Zorg dat het echt vers is en market het slim. Laat het mensen gratis proberen. Doe aan niet tevreden geld terug als je weet dat je beter bent. Verkoop ze een automatische incasso als je het systeem zo hebt ingericht dat je goedkoper bent dan de supers. Dan lopen ze ook nooit meer uit gemakzucht weg. Als je ze zo actief benadert, zie ik er zelfs nog wel boerenwinkels in de stad uit ontstaan. Die gaan het redden als ze beter en niet duur zijn, net als de Turk en de Marokkaan. Dat kan, als ze direct gaan, om de handel heen en er een centraal gestuurd volume in weten te maken.
Ik heb een tip. 'Veronica komt naar je toe van de zomer', zegt die omroep. Waarom zouden de boeren daar dit voorjaar niet eens mee beginnen? De mannen en vrouwen die wat willen tenminste. De anderen niet. Meedoen en ophouden met klagen of wegwezen. Er moet ondernomen worden!
Dit interview verscheen in het Agrarisch Dagblad van 18 januari 2010.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En ja hoor, daar is de RABO uiteraard ook, in het koor van de critici.
De overheid zou zelfs zijn geloofwaardigheid verliezen, meldt de financier van de megalomanisering van onze pluimvee-, varkens- en rundveehouderij.
Na de déconfiture van Vion, en het verdampen van het belang van de varkensboeren in dat Vion, mag nu wederom een andere partij dan de RABO opdraaien voor de risico's die RABO nam in zijn ongelimiteerde expansiedrift.
Vion zag zich - onder ZLTO-leiding - zelfs juist dankzij die wederom megalomane RABO-advisering genoodzaakt om zijn Rendac, die
kip-met-de-gouden-eieren te slachten om het vege sterfhuislijf te redden.
Meldde de heer Nagel vorig jaar nog, als RABO te denken met een
"revolverend varkensinnovatiefonds" zonder kleerscheuren af te kunnen komen van de "varkensrevitalisatie", begint het nu kennelijk toch een beetje te kriebelen: die miljarden RABO-financiering in de varkens zou eens verder
onder water komen te staan.
De overheid - wij belastingbetalers dus - mag opnieuw inspringen met honderden miljoenen, opdat de balans van de RABO niet opnieuw met
te veel dubieuze debiteuren belast gaat worden.
Zoals eerder ook de RABO-financiering in de glastuinbouw gered werd met
een miljard belastingverlaging voor glasgas.
... en de miljarden megalomane RABO-financiering in de melkveehouderij overeind gehouden worden met 1.7 miljard SDE+"innovatie"subsidie voor honderden Campina-strontfabriekjes in de achtertuin van RFC melkboeren.
Want nee, wij houden onze banken NIET - zoals in Italië - opnieuw overeind met geld van ons, belastingbetalers.
Ik zou deze reactie natuurlijk kunnen beginnen met te fulmineren over pratende consultants die nog nooit iets tastbaars hebben bijgedragen aan onze maatschappij, waar ik als 'noeste werker' weinig begrip voor heb, maar dat zou wel erg makkelijke kritiek zijn.
Gerard Rutte beperkt definitie van ondernemer zijn tot een uniek product in de markt zetten, en dan is er inderdaad slechts een kleine hoeveelheid topondernemers in de agrarische sector. Op deze manier zul je ook weinig topondernemers vinden in een sector als transport. Toch valt er een goede boterham te verdienen door te zorgen dat de kostprijs onderscheidend is. Daarbij komt het vooral aan op vakmanschap, door een uitstekende kennis van vee of gewas, of voor het transport, door een goede logistieke planning.
De gemiddelde consument heeft vaak meer baat bij goedkope en kwalitatief goede producten dan bij dure onderscheidende producten.
Overigens heb ik zeker wel bewondering voor die ondernemers die een bijzonder en onderscheidend product in de markt zetten.
Oja, Dick #1 Het is allemaal de schuld van de Rabobank
Piet, jij maakt - als kalverhouder - deel uit van een integratie die ik regelmatig de beste boer van de wereld noem. Maar vergelijk jouw positie eens met die van een varkensboer. Dan mag Rutte toch wel scherp zijn?
Scherpe kritiek is prima, maar Rutte wekt de indruk dat je alleen meedoet als ondernemer als je geen bulk produceert. Terwijl ik denk dat je met volle overtuiging voor bulkproductie kunt kiezen, omdat hier veel behoefte aan is en niet ieders talent in de marketing ligt.
Als zgn. vrije kalverhouder maak ik overigens geen deel uit van een integratie, maar inderdaad, de gezonde marktsituatie is grotendeels te danken aan de integraties.
Als boer zijnde is het echter lastig om invloed uit te oefenen uit de markt. Ik heb invloed op mijn opbrengst door het technisch resultaat en daarnaast probeer ik mijn kostprijs laag te houden.
Mijn bedrijf is in de huidige omvang te klein voor de toekomst en daarom wil ik investeren in schaalvergroting om de kostprijs laag te houden en voldoende cashflow te generen voor vervangingsinvesteringen. Tegelijk weet ik dat het aanbod van kalveren beperkt is in noordwest Europa en de vleesafzet ook. Schaalvergroting van mij betekent dus een (kleine) verslechtering van de markt in totaal en een (grotere) verbetering van mijn kostprijs.
Gerard Rutte weet heel goed de zaken scherp te zetten en een discussie te ontlokken. Maar daar houd het ook mee op. Als een kip zonder kop. Klaar.