1 min
Waarom hebben we minder medelijden met een vis dan met een varken?
In de collegereeks van 'De Universiteit van Nederland', trad onlangs Bernice Bovenkerk op.
Bovenkerk is dierethicus. In haar college legt ze uit hoe het komt dat wij verschil maken tussen vlees en vis. Het blijkt vooral een kwestie van perceptie. Als je vissen eenmaal beter leert kennen, kom je er vanzelf achter dat het niet alleen slimme dieren zijn, maar dat ze ook pijn kunnen ervaren.
We weten te weinig van vissen en daarom houden we nog niet van ze, zegt Bovenkerk met zoveel woorden.
Dit artikel afdrukken
Bovenkerk is dierethicus. In haar college legt ze uit hoe het komt dat wij verschil maken tussen vlees en vis. Het blijkt vooral een kwestie van perceptie. Als je vissen eenmaal beter leert kennen, kom je er vanzelf achter dat het niet alleen slimme dieren zijn, maar dat ze ook pijn kunnen ervaren.
We weten te weinig van vissen en daarom houden we nog niet van ze, zegt Bovenkerk met zoveel woorden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Toen we nog een groot aquarium hadden kwam altijd een vis op ons af om 'kusjes' te geven door het glas. De hele familie treurde toen ze overleden was...
Nick#8
Deze keer niet eens met je.
Het is geen 'duurzaam' proces.
Mijn reactie op de betreffende draad is maar een klik verwijdert, maar toch herhaal ik hem hier onderaan.
Wreedheid en dis-respect voor 'leven' is nog altijd een onderdeel van de Chinese cultuur en politiek.
Dat varieert van het sturen van een rekening voor een kogel naar de familie, tot het onder dwang verwijderen van organen bij gevangen. Tot in de 19e eeuw kende men zelfs van staatswege de straf LengTche'e. Een straf die bestaat om iemand te folteren door zeker 1000 kleine stukjes van de veroordeelde af te snijden voor hij sterft.
Georges Bataille poneert in "De tranen van Eros" n.a.v. deze straf een filosofie over de grenzen tussen pijn en genot. Soit.
Niet dat wij vroeger beter waren. Het Oranje-tuig fileerde letterlijk de gebroeders de Witt.
Maar we schijnen een vooruitgang geboekt te hebben, die in China nog sluimerend is.
Alhoewel ook in de voorbije eeuw onze bejubelde 'joods/christelijke' normen en waarden ons niet in Europa onthielden van wreed onmenselijk gedrag.
Voer voor psychologen, zou Harry Mulisch zeggen.
De voorbeelden, die je noemt (muizen, kuikens, meelwormen, kakkerlakken) liggen dichter bij het natuurlijke prooi-gedrag, dan wat er met de ezel gebeurde.
Op de betreffende 'draad' motiveerde ik mijn afkeer als volgt, omdat de lijn naar Discovery volgens mij niet getrokken kan worden.
quote
-------
Fout.
De gedachtegang, dat ook in het wild dit op natuurlijke wijze passeert, is hier niet op z'n plaats om de simpele reden, dat bewust de ezel (toegevoegd nu: bewust) in een positie wordt gebracht die niet natuurlijk is.
Geen verweer mogelijk en geen ontsnappingsmogelijkheid.
China houdt, ondanks een rijke cultuur, er wel meer vreemde (eufemistisch bedoeld) praktijken op na tegenover mens en dier. Gelukkig stoort dat onze handelsrelatie niet (sarcastisch bedoeld).
unquote
---------
Dick toch!
Zoo's zijn educatief, ze zijn ook een plek voor belangrijk biologisch onderzoek, voor de kweek en bescherming van zeldzame diersoorten, en op de koop toe voor esthetische inspiratie en ontspanning.
Dat is dus inderdaad de vraag. Een leeuw of tijger kan het ook prima met dood vlees toe. En je kunt ook zeggen: waarom hebben we eigenlijk ZOO's?
Dick, Brussel heeft geen zoo. Maar in Antwerpen worden tal van diersoorten gekweekt om te voeren aan de gasten. Voor veel zeldzame en beschermde diersoorten is slachtafval geen optie. Het moet levend voer zijn: muizen, kuikens, meelwormen, kakkerlakken, noem maar op. Waarom nu en dan geen ezel?