Stel dat president Trump en China een handelsoorlog tegen elkaar beginnen. Dan worden kip en varken uit de EU fors duurder óf we gaan hier weer varkens en kippen met GMO-soja eten.
Dat valt op te maken uit een analyse die Rabobank maakte voor klanten. Het zit als volgt. China is de grootste soja-importeur ter wereld. Het land is goed voor 60% van het wereldwijd in de handel beschikbare volume. Dat komt neer op 86 miljoen ton sojabonen. Die worden gebruikt om er kippen en varkens mee groot te mesten. Brazilië levert 42 miljoen ton naar China. De VS zijn goed voor 34 miljoen ton. De resterende 10 miljoen ton komen uit Argentinië en Uruguay.
Trump dreigt de grenzen van de VS te sluiten voor goedkope Chinese importen van allerlei non-food artikelen. Die kunnen immers veelal ook in de VS gemaakt worden en zorgen daar voor banen en koopkracht. Dat is de kern van America First. China zou terug kunnen slaan door de soja-importen geheel te verleggen naar Zuid-Amerika en Noord-Amerikaanse te weigeren.
Dat levert een boeiend scenario op. Het zou de prijs van Zuid-Amerikaanse soja laten stijgen omdat de vraag sterk stijgt. Europa kan dan veel minder soja uit Zuid-Amerika halen, maar zou in Noord-Amerika kunnen gaan inkopen. Omdat Noord-Amerika in tegenstelling tot Zuid-Amerika echter weinig non-GMO-soja teelt, willen de nodige Europese boeren die soja niet meer omdat we uit duurzaamheidsoverwegingen hebben gekozen voor Verantwoordelijke Soja zonder ontbossing en GMO, de zogeheten RTRS-soja. Dat leidt tot een dilemma. Of Europa laat het varkensvoer en kippenvoer fors duurder worden omdat we vasthouden aan ons verantwoordelijke dierenvoer. Of we eten voortaan weer kip en varken met onverantwoordelijke soja.
Stel dat China en Trump daadwerkelijk ruzie gaan maken over im- en exporten. En stel dat China onze verantwoordelijke soja pakt. Houden duurzame en bewuste Europeanen hun supermarkten, boeren, slachters en vleesgrossiers dan aan de duurdere bosvriendelijke en non-GMO soja? Zo ja, dan zorgt Trump er waarschijnlijk voor dat we flink wat vlees gaan minderen. Bovendien zullen anders dan in het verleden in dat geval boeren op de fles gaan, niet omdat het vlees te goedkoop is, maar omdat juist omdat de prijs flink aantrekt.
Volgens Rabobank is het nog lang niet zover, maar moet de wereld wel gaan nadenken over de forse effecten die de nieuwe politiek in de VS op zowel korte als lange termijn kan hebben op het wereldtoneel.
Het alleen voor klanten beschikbare rapport wordt besproken op Global Meat News en agnewsfeed.
Dit artikel afdrukken
Trump dreigt de grenzen van de VS te sluiten voor goedkope Chinese importen van allerlei non-food artikelen. Die kunnen immers veelal ook in de VS gemaakt worden en zorgen daar voor banen en koopkracht. Dat is de kern van America First. China zou terug kunnen slaan door de soja-importen geheel te verleggen naar Zuid-Amerika en Noord-Amerikaanse te weigeren.
Dat levert een boeiend scenario op. Het zou de prijs van Zuid-Amerikaanse soja laten stijgen omdat de vraag sterk stijgt. Europa kan dan veel minder soja uit Zuid-Amerika halen, maar zou in Noord-Amerika kunnen gaan inkopen. Omdat Noord-Amerika in tegenstelling tot Zuid-Amerika echter weinig non-GMO-soja teelt, willen de nodige Europese boeren die soja niet meer omdat we uit duurzaamheidsoverwegingen hebben gekozen voor Verantwoordelijke Soja zonder ontbossing en GMO, de zogeheten RTRS-soja. Dat leidt tot een dilemma. Of Europa laat het varkensvoer en kippenvoer fors duurder worden omdat we vasthouden aan ons verantwoordelijke dierenvoer. Of we eten voortaan weer kip en varken met onverantwoordelijke soja.
Stel dat China en Trump daadwerkelijk ruzie gaan maken over im- en exporten. En stel dat China onze verantwoordelijke soja pakt. Houden duurzame en bewuste Europeanen hun supermarkten, boeren, slachters en vleesgrossiers dan aan de duurdere bosvriendelijke en non-GMO soja? Zo ja, dan zorgt Trump er waarschijnlijk voor dat we flink wat vlees gaan minderen. Bovendien zullen anders dan in het verleden in dat geval boeren op de fles gaan, niet omdat het vlees te goedkoop is, maar omdat juist omdat de prijs flink aantrekt.
Volgens Rabobank is het nog lang niet zover, maar moet de wereld wel gaan nadenken over de forse effecten die de nieuwe politiek in de VS op zowel korte als lange termijn kan hebben op het wereldtoneel.
Het alleen voor klanten beschikbare rapport wordt besproken op Global Meat News en agnewsfeed.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Interessante analyse, maar klopt hij wel?
In de RTRS standaard lees ik:
"Scope of application:
This standard applies to all kinds of soybeans, including conventionally grown,
organic, and genetically modified (GM).
It has been designed to be used for all scales of soy production and all the countries where soy is produced."
Anders gezegd: RTRS soja hoeft helemaal niet GMO-vrij te zijn! Dus GMO zou op zichzelf
geen belemmering hoeven te zijn om over te schakelen op soja uit de VS.
Maar ik weet niet of de VS ook RTRS-gecertificeerde soja produceert.
Wouter, dat klopt. Het is ingewikkelder omdat RTRS een compromis van compromissen is. Het is een beetje non-GMO, maar lang en lang niet helemaal (RTRS gaat vooral over ontbossing). Lees het als volgt op de gelinkte site van het WWF in het stukje hierboven:
- All soy producers to join the RTRS and begin certifying all their farms according to the RTRS scheme under a time-bound plan.
- All companies that buy soy to commit to 100% RTRS certified soy (or soy produced with equivalent environmental and social safeguards) by 2015 under a time-bound plan and to begin purchasing RTRS soy as soon as possible.
- Investors to implement investment screens aligned with the RTRS criteria (or equivalent), and to provide financial incentives to companies that produce and buy responsible soy.
- Consumers to ask retailers and manufacturers to use only responsible soy, including the soy fed to livestock.
- We are committed to ensuring there is a market for non-genetically modified (GM) soy in the long term, and encourage buyers that prefer non-GM to start buying RTRS non-GM soy (or other non-GM soy that offers the equivalent environmental and social safeguards).
En we moeten zeker niet overdrijven: het aandeel RTRS-soja is beperkt tot minder dan een procent van de totale productie.
Het rapport van Rabobank ziet korte en lange termijn effecten. De handelsstromen moeten zich herzetten en zorgen voor prijsbewegingen. Daar alleen al ziet Rabobank grote effecten op de Europese dierhouderij. Dat neemt vooral niet weg dat de sporen waarop West-Europese boeren (en met name Nederlandse) meerwaarde probeerden te creëren in 1 klap waardeloos zullen worden door Trump Politics.
Zoals Wouter correct opmerkt, RTRS streeft helemaal niet naar non-GMO. Hoofddoel zijn de milieu en sociale aspecten in Zuid-Amerika, zoals bescherming van regenwouden en andere natuurgebieden. Het overgrote deel van productie van soja zijn GMO-varianten. Dat is zowel in Zuid- als Noord-Amerika. Bovenstaand verhaal is aannemelijk wat betreft de mogelijke verschuiving in aankoop door China. Men kan daardoor de Amerikaanse boeren en economie vast en zeker irriteren door de prijs (tijdelijk) onder druk te brengen. Als dat is gebeurd kunnen Europese importeurs misschien profiteren van die lagere prijs van VS-bonen. Ondanks gestaag toenemende productie in de afgelopen jaren, is de verhouding voorraad versus wereld-productie nog steeds gering. Daarom zullen ook de VS-bonen hun weg vinden op de wereldmarkt.
In alle gevallen van import van GMO-producten zullen die wel aan de Europese toelating moeten voldoen. Steeds meer consumenten en zelfs supermarkten schijnen te denken dat men zomaar een 'blik non-GMO kan lostrekken' om te verwerken in diervoer. Men kan uitrekenen dat de beschikbare non-gmo productie in de wereld ontoereikend is om dat te realiseren.
In Rusland heeft de Doema vorig jaar 'in al haar wijsheid' besloten dat alleen non-GMO grondstof in veevoer mag (zowel import als eigen productie). Lekker handig, want daardoor ontstaat nu gebrek aan soja.
In Nederland werd afgelopen jaar door Agrifirm, (en stas Van Dam) aangekondigd dat er meer Nedersoja zal worden geteeld. In de toekomstplannen meen ik 10.000 ha. Reken voor de aardigheid maar uit welke hoeveelheid daarvan komt, en zet dat af tegen de behoefte in EU en China. (De Nedersoja zal ook niet worden gebruikt in veevoer maar in humane melkdrank of snacks).
Lourens, dank! Je legt uitstekend uit hoe ingewikkeld het is om simpel uit te leggen waar dit over gaat.* Niet-ontbossing (en dus alleen Z-Amerika) en een aarzelend beetje non-GMO.
En de kern blijft staan: waarom is het voor de EU ingewikkeld om meteen naar Noord-Amerikaans over te schakelen?
En waarom besloot - inderdaad - de Doema tot non-GMO? RTRS heeft voor ons net zo'n gevoel, zij het dat het niet klopt (daarom bestaat de sticker die je op de foto ziet; die is nog steeds relevant, terwijl de vleesleverancier van AH in 2016 tot RTRS toetrad).
* en nogmaals: de Rabobank signaleert vooral dat het alleen gaat om het denken in scenario's; dit scenario is vooral een korte termijn effect met een dynamiek die op langere termijn verschillende uitwerkingen kan hebben.
Prijs, kwaliteit en beschikbaarheid zijn redenen om te wisselen tussen Noord-Amerikaanse, Braziliaanse of Argentijnse soja. Zo is de oogst op zuidelijk nu aan de gang, en in de VS wordt over een paar weken pas volop ingezaaid. Uit de VS worden bonen geïmporteerd die dan in NL, B of Duitsland worden gecrushed (scheiden van olie en meel). Uit Brazilië worden bonen en soja-meel geïmporteerd en uit Argentinië voornamelijk meel. (Zij hebben grote capaciteit en kunnen voordelig verwerken). Europa heeft (denk ik) niet voldoende capaciteit om uitsluitend bonen te verwerken, en we zouden daarbij een olie-plas overhouden. De Chinezen willen juist graag bonen importeren want hebben naast de sojaschroot ook een reusachtig behoefte aan plantaardige olie. Bovendien goedkopere arbeidskrachten bij de crush-fabrieken.
Waarom Rusland kiest voor non-GMO? Wie zal het zeggen? Ideologie? weerzin tegen afhankelijkheid van westerse bio-technologie? Onmetelijke beschikbare landerijen en dus geen noodzaak tot efficiëntie of bescherming van natuur? Wellicht ziet Poetin de gevoeligheid van de Europese consument en probeert hij daar een gevoelige snaar te raken (of denkt ie niet zo strategisch?)? Rusland heeft vast en zeker nog een uitgebreide chemische industrie waar voldoende conventionele bestrijdingsmiddelen kunnen worden geproduceerd (als 't maar non-gmo is, nietwaar?).