Tot op heden werden antibiotica uit defensiemechanismen in het bodemleven afgeleid. Een nieuwe publicatie stelt iets dat heel logisch klinkt: zoek in en op het menselijk lichaam zelf. Het eerste nieuwe 'humane' antibioticum tegen MRSA is inmiddels onderzocht in tests op muizen.
Een onderzoek dat in Nature werd gepubliceerd, suggereert dat de natuurlijke afweersystemen van mensen een mogelijke bron kunnen zijn om nieuwe antibiotica te ontdekken.
Een voorbeeld is de van nature in onze neus voorkomende bacterie Staphylococcus lugdunensis, die de Staphylococcus aureus bestrijdt, een groep bacteriën waartoe ook de resistent geworden MRSA-bacterie behoort.
De genetisch met MRSA verwante S. aureus blijkt aanwezig in de neus van 30% van de bevolking. Maar waarom niet in die van de resterende 70%? Omdat in hun neus de S. lugdunensis actief blijkt.
Lugdunine
In hun publicatie in Nature beschrijven onderzoekers het resultaat van het antibioticum lugdunine dat zij van S. lugdunensis hebben afgeleid. Zij pasten het toe bij anti-MRSA huidproeven op muizen. Bij een deel van de muizen wisten ze alle kwaadaardige bacteriën te bestrijden. Het middel wist ook onder de huid door te dringen en daar zijn werk te doen.
Uniek
De onderzoekers temperen de verwachtingen. Misschien zal lugdunine nooit gecommercialiseerd kunnen worden, zeggen ze. Wel zijn ze ervan overtuigd dat het menselijk lichaam zelf als bron van antibiotica moet worden bestudeerd. Tot op heden werden antibiotica voornamelijk afgeleid vanuit bodemleven. Het onderzoek is uniek omdat het voor het eerst een succesvolle anti-microbiële interventie heeft ontwikkeld op basis van bacteriën die binnen het humane microbioom samen voorkomen.
Dit artikel afdrukken
Een voorbeeld is de van nature in onze neus voorkomende bacterie Staphylococcus lugdunensis, die de Staphylococcus aureus bestrijdt, een groep bacteriën waartoe ook de resistent geworden MRSA-bacterie behoort.
De genetisch met MRSA verwante S. aureus blijkt aanwezig in de neus van 30% van de bevolking. Maar waarom niet in die van de resterende 70%? Omdat in hun neus de S. lugdunensis actief blijkt.
Lugdunine
In hun publicatie in Nature beschrijven onderzoekers het resultaat van het antibioticum lugdunine dat zij van S. lugdunensis hebben afgeleid. Zij pasten het toe bij anti-MRSA huidproeven op muizen. Bij een deel van de muizen wisten ze alle kwaadaardige bacteriën te bestrijden. Het middel wist ook onder de huid door te dringen en daar zijn werk te doen.
Uniek
De onderzoekers temperen de verwachtingen. Misschien zal lugdunine nooit gecommercialiseerd kunnen worden, zeggen ze. Wel zijn ze ervan overtuigd dat het menselijk lichaam zelf als bron van antibiotica moet worden bestudeerd. Tot op heden werden antibiotica voornamelijk afgeleid vanuit bodemleven. Het onderzoek is uniek omdat het voor het eerst een succesvolle anti-microbiële interventie heeft ontwikkeld op basis van bacteriën die binnen het humane microbioom samen voorkomen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Foodlog laat je tóch weer even schrikken:
Gelukkig heeft 1/3 van ons geen MRSA (Methicilline Resistente Stafylococcus Aureus),
maar slechts de "gewone" "Methicilline Sensitieve" MSSA-Stafylococ in zijn neus.
MRSA slechts in 1 op de 50 neuzen, vooral varkenshouders en mensen als veterinairen en medewerkers op slachthuizen die veel met varkens in contact komen en hun directe omgeving.
In tegenstelling tot wat Voss wel eens beweerde, kan MRSA ook door handengeven overgedragen worden. Onder microbiologen werd wel gegrapt dat je beter kunt "boxen".
Meestal verdwijnt die MRSA na enkele maanden, maar er zijn ook mensen bij wie die MRSA persisteert.
Interessant artikel overigens!
Ik ril hiervan.
Niet van het idee dat onze eigen afweer veel kan en dat die afweer een heel slimme samenwerking is van onze systemisch immuunsysteem en ons Microbioom. Goed kijken welke bacterien uit dat Microbioom bij welke bedreiging een noodzakelijke vriend is op wie je kan rekenen is ook helemaal uitstekend. Waar ik van ril is dat er wanneer zoiets gevonden wordt direct de afslag naar het farma denken wordt genomen. Uitzoeken welk stofje dat is, dat patenteren en registreren en dan direct door naar business. Waarom niet kijken hoe je Lugdinensis een concurrentieel voordeel kunt geven op de Aureus en zoeken naar een veilige werkzame manier om dat te doen? Die weg is snel, goedkoop en effectief en kan leiden tot een betaalbaar product. Het alternatief is nog 10 jaar onderzoek, daarna 10 jaar registratie en vervolgens een peperduur product waar alle innovatie uit is, want de volgende generatie duurt dan weer 20 jaar. Deze laatste weg is echt alleen in het belang van de industrie en de wetenschappers die verdienen aan het registratietraject en de rest van de maatschappij betaalt daarvoor een extreem en onnodig hoge prijs. Kan dit nu echt niet anders? Waarschijnlijk is dit eerste werk gedaan met overheidsgeld. Waarom laat die overheid een bedrijf die kennis jatten?
Dick #1 wat vind jij als kritisch antibioticspecialist van de reactie Pieter #2 ?
Ter omzeiling van commercieel misbruik van deze vondst door Big Farma stel ik naar analogie met faecal transplants, snottransplantatie voor tegen "strooiers", Dick.
Ook laagdrempelig uitvoerbaar ;-)
Zolang dat tenminste nog juridisch mogelijk is doordat Monsanto nog geen patent op dat beestje heeft gevestigd. Zoiets?
Even serieus:
ook Kluytmans vindt het bijzonder dat het humaan microbioom "bacterial interference" biedt.
Bewijst maar weer eens welk een nog nauwelijks verkend en onschatbaar onderzoeksterrein dat microbioom is. Geldt ook voor de bodem overigens.
Maar ik mag Peter ook niet tekort doen: het is een feit dat de farmaceutische industrie maar al te graag op nieuwe, met overheidsgeld betaalde ontdekkingen springt.
Het Farma-verdienmodel past helaas niet goed bij hoge investeringen in antibiotica.
Aan bloeddrukverlagers, insuline, antidepressiva en cholestatica valt veel meer te verdienen: de reden dat er de laatste decennia ook meer nauwelijks nieuwe antibiotica op de markt gekomen zijn.