Drie wereldspelers in de agrofood-sector hebben een klimaatvoetafdruk die de Nederlandse overtreft. Maar niemand die dat weet, zegt The Guardian. Een nieuw rapport brengt daar verandering in.
Een nieuw rapport van NGO Global Justice Now vestigt de aandacht op de klimaatimpact van de agri-food sector. Officieel neemt die 29% van de wereldwijde emissies voor zijn rekening.
Geen rapportage van indirecte emissies
De werkelijke klimaatvoetafdruk van de voedselproducerende sector zou echter grotendeels onopgemerkt blijven, zegt The Guardian, omdat agri-food bedrijven alleen hun directe emissies en energieverbruik melden. Dat houdt in dat de indirecte emissies van hun leveranciers en de keten niet meegenomen worden. Het publiek weet van niets, vindt de krant.
De Amerikaanse voerproducent Cargill zorgt voor een jaarlijkse uitstoot van 15 miljoen ton. Global Justice Now berekende dat als ook de uitstoot van het telen van de veevoergewassen en de consumptie daarvan door vee mee zouden tellen, die uitstoot op 145 miljoen ton zou uitkomen. Tyson, de grootste producent van rundvlees in de VS, geeft een uitstoot op van 5 miljoen ton. Maar daarin tellen de emissies van het gefokte vee niet mee. Zouden die wel meetellen, komt Global Justice Now uit op 45 miljoen ton. Volgens dezelfde analyse zou Yara, een Noorse kunstmestproducent, in plaats van op 12,5 miljoen ton uitkomen op 75 miljoen ton als het de uitstoot mee zou nemen die gelinked is aan het gebruik van zijn kunstmest.
Nationale uitstoot overtroffen
Samen produceren de drie voedselbedrijven 221 miljoen ton meer dan uit hun verantwoording blijkt. Dat komt overeen met de jaarlijkse nationale uitstoot van Nederland. De 130 miljoen ton die Cargill alleen al niet vermeldt, komt overeen met de gezamenlijke officiële uitstoot van Denemarken, Noorwegen en Zweden.
Volgens Alex Scrivener van Global Justice Now gaat het bij Yara, Tyson en Cargill 'om het topje van de ijsberg' als je kijkt naar de klimaatimpact van bedrijven in de agrifoodsector. "Ze zouden niet achterover mogen leunen met het fictieve plaatje dat zij niet schuldig zijn aan deze indirecte klimaatimpact", zegt Scrivener in The Guardian.
Ook Big Agri schaadt het klimaat
Yara en Tyson krijgen nog een extra veeg uit de pan omdat zij zich aangesloten hebben bij de Global Alliance on Climate Smart Agriculture en de World Business Council for Sustainable Development. Scrivener: "We weten nu dat de grote olie- en kolenbedrijven het milieu schaden, maar de agribusiness-sector komt er nog altijd mee weg zichzelf af te schilderen als 'de oplossing voor klimaatverandering', ondanks dat de sector het klimaat veel kwaad berokkent".
In een reactie op de analyse van Global Justice Now stellen de drie food-concerns dat ze zich rekenschap geven van hun indirecte emissies maar dat het onwaarschijnlijk is dat ze er op korte termijn over zullen rapporteren. Het opzetten van een betrouwbaar en kwantificeerbaar systeem is vooralsnog een uitdaging, net als het overbrengen van de benodigde kennis naar de partners in de keten.
Scrivener besluit: "Uiteraard zijn bedrijven niet op dezelfde manier verantwoordelijk voor indirecte emissies als voor hun directe uitstoot. Maar ik denk dat de meeste mensen wel erkennen dat bedrijven zich op z'n minst bewust moeten zijn van de klimaatimpact die hun keten en het eindgebruik van hun producten heeft. En dat deze informatie publiekelijk beschikbaar moet zijn."
Onlangs bleek uit verschillende analyses op Foodlog dat met name het reisgedrag van mensen voor een belangrijker voorkoombare CO2-uitstoot per persoon zorgt dan hun eetgedrag. De CO2-impact van voedsel is het gevolg van ons talrijke niet-boerende bestaan op aarde. De beste remedie tegen die uitstoot is minder welvaart en meer zelfvoorzienendheid van mensen in hun voedsel.
Fotocredits: 'Applying OMEX suspension fertiliser ahead of potato planting in Bourne, Lincolnshire, UK', Chafer Machinery
Dit artikel afdrukken
Geen rapportage van indirecte emissies
De werkelijke klimaatvoetafdruk van de voedselproducerende sector zou echter grotendeels onopgemerkt blijven, zegt The Guardian, omdat agri-food bedrijven alleen hun directe emissies en energieverbruik melden. Dat houdt in dat de indirecte emissies van hun leveranciers en de keten niet meegenomen worden. Het publiek weet van niets, vindt de krant.
De Amerikaanse voerproducent Cargill zorgt voor een jaarlijkse uitstoot van 15 miljoen ton. Global Justice Now berekende dat als ook de uitstoot van het telen van de veevoergewassen en de consumptie daarvan door vee mee zouden tellen, die uitstoot op 145 miljoen ton zou uitkomen. Tyson, de grootste producent van rundvlees in de VS, geeft een uitstoot op van 5 miljoen ton. Maar daarin tellen de emissies van het gefokte vee niet mee. Zouden die wel meetellen, komt Global Justice Now uit op 45 miljoen ton. Volgens dezelfde analyse zou Yara, een Noorse kunstmestproducent, in plaats van op 12,5 miljoen ton uitkomen op 75 miljoen ton als het de uitstoot mee zou nemen die gelinked is aan het gebruik van zijn kunstmest.
Nationale uitstoot overtroffen
Samen produceren de drie voedselbedrijven 221 miljoen ton meer dan uit hun verantwoording blijkt. Dat komt overeen met de jaarlijkse nationale uitstoot van Nederland. De 130 miljoen ton die Cargill alleen al niet vermeldt, komt overeen met de gezamenlijke officiële uitstoot van Denemarken, Noorwegen en Zweden.
Volgens Alex Scrivener van Global Justice Now gaat het bij Yara, Tyson en Cargill 'om het topje van de ijsberg' als je kijkt naar de klimaatimpact van bedrijven in de agrifoodsector. "Ze zouden niet achterover mogen leunen met het fictieve plaatje dat zij niet schuldig zijn aan deze indirecte klimaatimpact", zegt Scrivener in The Guardian.
Ook Big Agri schaadt het klimaat
Yara en Tyson krijgen nog een extra veeg uit de pan omdat zij zich aangesloten hebben bij de Global Alliance on Climate Smart Agriculture en de World Business Council for Sustainable Development. Scrivener: "We weten nu dat de grote olie- en kolenbedrijven het milieu schaden, maar de agribusiness-sector komt er nog altijd mee weg zichzelf af te schilderen als 'de oplossing voor klimaatverandering', ondanks dat de sector het klimaat veel kwaad berokkent".
In een reactie op de analyse van Global Justice Now stellen de drie food-concerns dat ze zich rekenschap geven van hun indirecte emissies maar dat het onwaarschijnlijk is dat ze er op korte termijn over zullen rapporteren. Het opzetten van een betrouwbaar en kwantificeerbaar systeem is vooralsnog een uitdaging, net als het overbrengen van de benodigde kennis naar de partners in de keten.
Scrivener besluit: "Uiteraard zijn bedrijven niet op dezelfde manier verantwoordelijk voor indirecte emissies als voor hun directe uitstoot. Maar ik denk dat de meeste mensen wel erkennen dat bedrijven zich op z'n minst bewust moeten zijn van de klimaatimpact die hun keten en het eindgebruik van hun producten heeft. En dat deze informatie publiekelijk beschikbaar moet zijn."
Onlangs bleek uit verschillende analyses op Foodlog dat met name het reisgedrag van mensen voor een belangrijker voorkoombare CO2-uitstoot per persoon zorgt dan hun eetgedrag. De CO2-impact van voedsel is het gevolg van ons talrijke niet-boerende bestaan op aarde. De beste remedie tegen die uitstoot is minder welvaart en meer zelfvoorzienendheid van mensen in hun voedsel.
Fotocredits: 'Applying OMEX suspension fertiliser ahead of potato planting in Bourne, Lincolnshire, UK', Chafer Machinery
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Maar zijn er nu emissies bijgekomen of wordt alleen met verantwoordelijkheden geschoven?
Als een boer een varken maakt en daarbij broeikasgas uitstoot, en ik eet dat varken daarna op, dan ben ik toch de veroorzaker van dat gas? Anders ben ik voor maar heel weinig CO2 uitstoot verantwoordelijk.
Plaatje boven het artikel is er een van echte recycling, rest product schuimaarde wordt op het land weer toegepast, als (hobby)boer vind ik het niet passend bij de tekst.
#1, in essentie staat er: je moet een LCA (Life Cycle Analysis) maken van de hele keten. Henric #2 merkt het correct op: en die moet je pas stoppen bij ons als consumenten.
En dan ontdek je nog meer uitstoot dan hier vermeld. Het is verwarrend nieuws, Wouter: het zou helemaal nagerekend moeten worden. Wellicht dat Levien van Zon daar tijd aan zou willen besteden. Het is echter een klus die lijkt op het werk van de IPCC en ook daar blijft altijd weer discussie over.
@Wouter (#1): Nee, er zijn geen emissies bijgekomen. Er is alleen verschil van inzicht in wie voor welke emissies verantwoordelijk is. Ik begrijp de reactie van die agro-foodbedrijven wel: het is ook lastig om alle CO2-uitstoot van je toeleveranciers en hun productieprocessen in kaart te brengen en te kwantificeren. @Henric (#2): inderdaad kun je ook de hele carbon footprint toeschrijven aan de eindconsument... Bovendien: het gaat hier om agro-food-bedrijven; die kun je volgens mij niet afschaffen, want dan hebben we niks meer te eten. Wat wel helpt is: tegengaan van voedselverspilling (in de gehele keten) en verbetering van productieprocessen om uitstoot te reduceren.