Dat maakte de Franse minister Stéphane le Foll afgelopen week duidelijk tijdens de presentatie van een innovatieplan voor de Franse landbouw van de komende 10 jaar. Zolang er echter geen business plan is waarmee Franse boeren hun buitenlandse concurrentie kunnen verslaan, blijft het vooral een prachtig idee.
"Een snelle overgang naar een duurzame en schone landbouw. Meer automatisering. Meer robots, met name mobiele robots om koeien op het land te kunnen melken. Meer robots in de wijn- en tuinbouw die het milieu en de volksgezondheid bevorderen. En aandacht voor biotechnologie en onderzoek, toegankelijk voor alle boeren op een open informatieplatform."
Dat schrijft Trouw vandaag naar aanleiding van de persconferentie die de Franse minister van Landbouw vorige week gaf. "Ik zou willen dat de Franse landbouw agroecologisch wordt", zei hij tijdens de presentatie van het rapport Agriculture-Innovation 2025.
Integraal failliet
De Franse dierlijke landbouw is vrijwel integraal failliet. De melkveehouderij kan niet tegen de lagere kosten van buurlanden op, zodat grootzuiveraars buitenlandse melk inkopen en de Franse boeren dwingen hun prijzen tot het niveau van hun buitenlandse concurrenten aan te passen. De productie van eieren en kippen staat al jaren onder druk. De vleeskuikensector werd geconfronteerd met zware faillissementen. De varkenshouderij staat onder druk. Door onderproductie in eigen land, stroomt (als gevolg van overproductie) goedkoper Nederlands en Duits vlees de Franse markt op. Pogingen om een goede prijs voor de boeren af te dwingen via de varkensnotering zijn volledig mislukt. De rundvleessector klaagt steen en been omdat er sprake is van te veel dure productie op te kleine bedrijven. Frankrijk verloor daarom zijn exportmarkten en is te duur voor nieuwe, zodat de prijzen onder de kostprijzen van de boeren zijn gezakt. De fruitteelt kwakkelt, zoals in geheel West-Europa. De tuinbouw klaagt. De akkerbouw in het Noorden en Midden van het land houdt het nog vol.
In die situatie moet een nationaal plan de landbouw weer vlot trekken. Een nadrukkelijk articulerende en bevlogen Le Foll vertelde tijdens de persconferentie dat het land voorbereid moet zijn op de uitdagingen die de toekomst stelt door tegelijkertijd rekening te houden met natuurbehoud, voedselveiligheid, vruchtbaarheid van de grond en het tegengaan van de klimaatverandering.
Zonder business plan
Dat alles klinkt niettemin als een enorme vlucht naar voren. Het doel is lovenswaardig en zelfs verstandig gekozen, maar daar los je als minister het faillissement van je boeren nog niet mee op.
Die zijn, ondanks hun brede waaier aan producten met een herkomstbenaming en bijzonder onderscheiden boerenproducten, immers vergeten hoe ze geld kunnen verdienen in het Europa en de wereld van vandaag. Daar helpt zelfs een ronkend gepresenteerde agroecologische staatsstrategie niet bij. Ook agroecologie draait om het verdienen van geld. Anders komt het niet van de grond.
Le Foll formuleert een zowel prachtige als nogal onheldere wens. Dertig concrete projecten moeten die toch waar maken. Wie daarin zoekt naar een business plan, komt echter bedrogen uit.
De Franse staat lijkt van plan veel geld te stoppen in een groots idee, zonder na te denken over de baten. Aan het begin van de video is dan ook te horen hoe Le Foll over economie denkt: 'nou ja, economische zaken, dat is allemaal niet zo fraai'.
Frankrijk, de landbouwtrots van het oude Europa, heeft een probleem en haar regering kiest voor een met verve gebrachte droom. Als dat maar goed afloopt.
Fotocredits: Stéphane le Foll, still, Elysée
Dit artikel afdrukken
Dat schrijft Trouw vandaag naar aanleiding van de persconferentie die de Franse minister van Landbouw vorige week gaf. "Ik zou willen dat de Franse landbouw agroecologisch wordt", zei hij tijdens de presentatie van het rapport Agriculture-Innovation 2025.
Integraal failliet
De Franse dierlijke landbouw is vrijwel integraal failliet. De melkveehouderij kan niet tegen de lagere kosten van buurlanden op, zodat grootzuiveraars buitenlandse melk inkopen en de Franse boeren dwingen hun prijzen tot het niveau van hun buitenlandse concurrenten aan te passen. De productie van eieren en kippen staat al jaren onder druk. De vleeskuikensector werd geconfronteerd met zware faillissementen. De varkenshouderij staat onder druk. Door onderproductie in eigen land, stroomt (als gevolg van overproductie) goedkoper Nederlands en Duits vlees de Franse markt op. Pogingen om een goede prijs voor de boeren af te dwingen via de varkensnotering zijn volledig mislukt. De rundvleessector klaagt steen en been omdat er sprake is van te veel dure productie op te kleine bedrijven. Frankrijk verloor daarom zijn exportmarkten en is te duur voor nieuwe, zodat de prijzen onder de kostprijzen van de boeren zijn gezakt. De fruitteelt kwakkelt, zoals in geheel West-Europa. De tuinbouw klaagt. De akkerbouw in het Noorden en Midden van het land houdt het nog vol.
In die situatie moet een nationaal plan de landbouw weer vlot trekken. Een nadrukkelijk articulerende en bevlogen Le Foll vertelde tijdens de persconferentie dat het land voorbereid moet zijn op de uitdagingen die de toekomst stelt door tegelijkertijd rekening te houden met natuurbehoud, voedselveiligheid, vruchtbaarheid van de grond en het tegengaan van de klimaatverandering.
Ook agroecologie draait om het verdienen van geld. Anders komt het niet van de grond."Ik weet dat we ons momenteel in een crisis bevinden. Maar we moeten op die landbouwcrisis reageren en aan de toekomst denken. Vooral aan manieren om een dergelijke situatie voortaan te voorkomen. We moeten de toekomst vormgeven. Daar is leiderschap voor nodig", zegt Le Foll.
Zonder business plan
Dat alles klinkt niettemin als een enorme vlucht naar voren. Het doel is lovenswaardig en zelfs verstandig gekozen, maar daar los je als minister het faillissement van je boeren nog niet mee op.
Die zijn, ondanks hun brede waaier aan producten met een herkomstbenaming en bijzonder onderscheiden boerenproducten, immers vergeten hoe ze geld kunnen verdienen in het Europa en de wereld van vandaag. Daar helpt zelfs een ronkend gepresenteerde agroecologische staatsstrategie niet bij. Ook agroecologie draait om het verdienen van geld. Anders komt het niet van de grond.
Frankrijk moest ook maar niet bang meer zijn voor technologie, digitale landbouw, biotechnologisch onderzoek en zelfs niet voor Monsanto.Le Foll had slechts één antwoord: je veux que la France soit leader de l'agroécologie. "Ik zou willen dat Frankrijk hét voorbeeld van de agroecologie wordt." En verder moest Frankrijk niet meer bang zijn voor technologie, digitale landbouw, biotechnologisch onderzoek en zelfs niet voor Monsanto.
Le Foll formuleert een zowel prachtige als nogal onheldere wens. Dertig concrete projecten moeten die toch waar maken. Wie daarin zoekt naar een business plan, komt echter bedrogen uit.
De Franse staat lijkt van plan veel geld te stoppen in een groots idee, zonder na te denken over de baten. Aan het begin van de video is dan ook te horen hoe Le Foll over economie denkt: 'nou ja, economische zaken, dat is allemaal niet zo fraai'.
Frankrijk, de landbouwtrots van het oude Europa, heeft een probleem en haar regering kiest voor een met verve gebrachte droom. Als dat maar goed afloopt.
Fotocredits: Stéphane le Foll, still, Elysée
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ze zijn daar de weg kwijt. Inclusief de minister! "Je veux que la France soit leader de l'agroécologie." Wel iets minder uitbuiting van de ingezette productiemiddelen en het wordt DUURDER!
Wij hadden een hoogleraar agroecologie, met de staart tussen de benen vertrokken! Of weggejaagd?
Dromen zijn het begin van elke transitie (ik gebruik die term ook maar, want fashionable), een noodzakelijke stap, maar je hebt hier hetzelfde probleem als met het vluchtelingenprobleem: vanwege de open grenzen kun je het niet meer nationaal oplossen, dat is bijna letterlijk dweilen met de kraan open. Dat zal dus in Brussel moeten gebeuren, al lijkt me dat nu juist niet bij uitstek een goede plek voor dromen. Goede raad is dus weer eens duur!
Voor de gewone mens (ik) onbegrijpelijk waar we mee bezig zijn.
"Zolang er echter geen business plan is waarmee Franse boeren hun buitenlandse concurrentie kunnen verslaan, blijft het vooral een prachtig idee"
Dat "moeten verslaan" van buitenlandse concurrentie, daar moeten we van af. Dat lijkt op een soort wedloop met geld dwangmiddel in plaats van voedselvoorziening. Het gaat om voedselproductie om mensen te voeden in je eigen omgeving (local food first); een primaire levensbehoefte, gelijk aan leidingwater. Wat je teveel produceert mag je exporteren; wat je tekort komt ga je importeren.
Joep jij stelt voor wat de mededingingregels verbieden. Local food first mag niet in de regels worden opgenomen. Gebeurd dus niet, voedselproductie is mondiaal, de zwakste ( blijkbaar de Fransman) verliest en stopt.
Joep, dat lukt je in de wereld vandaag alleen met heel krachtige merken. Desnoods met dat van Jean-Pierre om de hoek, waar ze in Paris of NY zelfs nooit van zullen horen omdat het lokaal zo sterk is.
We leven in de 21e eeuw.