Bij het domesticeren van boerderijdieren, zoals kippen, selecteerden onze voorouders niet op de grootte van hun eieren. Ze kozen de tamste dieren. Die pasten zich zo snel aan, dat de eieren vanzelf groter werden.
Zo'n 8.000 jaar geleden begonnen onze voorouders zich als landbouwers te vestigen en dieren te domesticeren. Ze gingen selectief dieren fokken, zodat die steeds meer aangepast raakten aan het leven dichtbij de mens. Onderzoekers van de Zweedse Linköping University vermoeden dat onze voorouders steeds de tamste kippen hebben geselecteerd.
Angstig versus tam
Om te bepalen of de mate van angst die een dier heeft om in de nabijheid van mensen te leven bepalend was, deden de onderzoekers een simulatieproef uit met bankivahoenders (Gallus gallus), de voorouders van onze huidige gedomesticeerde kippen. In hun proef selecteerden ze steeds de hoenders die de minste aangeboren angst voor mensen toonden. Als controlegroep deden ze hetzelfde met de kippen die het meest angstig waren bij mensen.
Productie stijgt vanzelf bij succesvol samenleven
Volgens onderzoeksleider Per Jensen is een toenemende mate van tamheid de doorslaggevende factor in dieren om succesvol met mensen samen te kunnen leven. "De resultaten laten zien dat dit automatisch tot veel van de kenmerken kan hebben geleid die wij en onze voorouders op prijs stelden in gedomesticeerde dieren. Het is daarom niet gek te veronderstellen dat onze voorouders dieren niet selecteerden op hun productiecapaciteit, maar vooral omdat ze gemakkelijk te hanteren waren." Volgens Jensen zijn de resultaten ook van toepassing op andere gedomesticeerde dieren zoals varkens, schapen en runderen, meldt Science Daily.
Fotocredits: 'Red Junglefowl hen', Brian Gratwicke, via Wikimedia
Dit artikel afdrukken
Angstig versus tam
Om te bepalen of de mate van angst die een dier heeft om in de nabijheid van mensen te leven bepalend was, deden de onderzoekers een simulatieproef uit met bankivahoenders (Gallus gallus), de voorouders van onze huidige gedomesticeerde kippen. In hun proef selecteerden ze steeds de hoenders die de minste aangeboren angst voor mensen toonden. Als controlegroep deden ze hetzelfde met de kippen die het meest angstig waren bij mensen.
Het is daarom niet gek te veronderstellen dat onze voorouders dieren niet selecteerden op hun productiecapaciteit, maar vooral omdat ze gemakkelijk te hanteren warenIn slechts 5 generaties bleken de hoenders steeds tammer te worden. Tegelijkertijd ontwikkelden de tamme hoenders bovendien een snellere stofwisseling en haalden ze grotere eieren uit een kilo voer. De angstige hoenders in de controlegroep verbruikten juist meer voer, groeiden slechter en legden minder grote eieren. Ook bleken de niveaus van het hormoon serotonine hoger in de tamme hanen.
Productie stijgt vanzelf bij succesvol samenleven
Volgens onderzoeksleider Per Jensen is een toenemende mate van tamheid de doorslaggevende factor in dieren om succesvol met mensen samen te kunnen leven. "De resultaten laten zien dat dit automatisch tot veel van de kenmerken kan hebben geleid die wij en onze voorouders op prijs stelden in gedomesticeerde dieren. Het is daarom niet gek te veronderstellen dat onze voorouders dieren niet selecteerden op hun productiecapaciteit, maar vooral omdat ze gemakkelijk te hanteren waren." Volgens Jensen zijn de resultaten ook van toepassing op andere gedomesticeerde dieren zoals varkens, schapen en runderen, meldt Science Daily.
Fotocredits: 'Red Junglefowl hen', Brian Gratwicke, via Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er is nog een ander geval van genetisch meeliften bij de kip: het gen voor hoge leg erft samen over met dat voor nervositeit (scharrel eigenschap?) en dat lastige pikgedrag! Rustige,weinig leggende kippen zoals de vleesrassen kennen nauwelijks verenpikgedrag.
Dirk, Ik moet je tegenspreken, rustige veel leggende rassen bestaan al een hele tijd.
Het gen hoge leg en nervositeit kan ook meer niet gekoppeld worden.
Dank voor reactie Douwe, ze zijn er dus toch? Om welke rassen gaat het? Commercieel of sportras?? Gaarne reactie. Ik ga Moniek Bestman onmiddellijk hierover berichten (als ze het al niet weet tenminste). De slachtmoederdieren op de foto bij het opiniestuk van Hennie de Haan elders op dit blog, hebben zo te zien in ieder geval hun snavels nog intact. Ze maakten ook op Dick een gezonde, vitale indruk (op mij ook trouwens). Als je gelijk hebt, vraag ik me af waarom er nog bij zoveel miljoenen leghennen de snavels gebrand (of anderszins mishandeld) worden. Of betreft het alleen dat gedrag?? Graag reactie dus!
Gedweeë, brave en onderdanige, en minder nerveuse vrouwen, die hun snavel (#3) houden, baren ook meer kinderen...
Zouden die dan ook dat gen hebben ?
Wat is het doel van het onderzoek ?
Moeten de kippen aan de Prozac ?
Om rustiger wat meer eieren te leggen..
Interessant !
Ergens is het allemaal logisch dat tamme kippen grotere eieren leggen. Het verschil dat er tussen een wilde en kip is ontstaan betreft het voer. Een wilde kip moet voor eigen voer zorgen, een tamme kip krijgt het voer door de mens in de schoot geworpen. Een tamme kip heeft dus veel minder energie nodig om eigen voer op te scharrelen dan een wilde kip. Die bespaarde energie kan dan in grotere eieren worden gestoken. Dat geld ook voor andere dieren lijkt me. Tamme dieren krijgen door de mens het voer verstrekt, wilde dieren moeten hun voer zelf opzoeken.