In de Chinese stad Yulin werd gisteren en vandaag het 'Summer Solstice Lychee and Dog Meat Festival' gevierd. Ondanks protesten.
Eerder deze maand was er al veel te doen over het festival, waarvoor naar schatting 10.000 honden worden geslacht. Een internationale petitie leverde bijna 4 miljoen proteststemmen op, meldde BBC News al.
Eeuwenoude traditie
Het eten van hondenvlees in China, Zuid-Korea en andere Aziatische landen gaat zo'n 500 jaar terug. Chinezen geloven dat het eten van hondenvlees beschermt tegen de hitte van de zomermaanden. Het Yulin-'festival' dateert echter pas van de laatste paar jaren. Het stadsbestuur nam in een verklaring op Weibo (het Chinese Twitter) afstand van de festiviteiten. "Sommige inwoners van Yulin hebben de gewoonte bij het begin van de zomer samen te komen om lychees en hondenvlees te eten. Het 'Summer Solstice Lychee and Dog Meat Festival' is een commerciële term, de stad heeft nooit [officieel] een 'hondenvleesfestival' georganiseerd".
4 miljoen proteststemmen
Dit jaar liep de publieke verontwaardiging hoog op. Aan de Twitteractie #StopYulin2015 deden Chinese en internationale bekendheden mee. De petitie werd miljoenen keren getekend. Een Chinese haalde de internationale pers toen zij 100 honden kocht om ze van hun lot te redden.
In Yulin werd gewoon hondenvlees gegeten. Tradities en kooplui lieten zich niet tegenhouden door de protesten en de 'geen festival'-verordening van het stadsbestuur van Yulin. Hondenvlees op de markt brengen en consumeren is in China niet verboden.
Fotocredits: honden in afwachting van verkoop en slacht, www.animalstrust.org
Dit artikel afdrukken
Eeuwenoude traditie
Het eten van hondenvlees in China, Zuid-Korea en andere Aziatische landen gaat zo'n 500 jaar terug. Chinezen geloven dat het eten van hondenvlees beschermt tegen de hitte van de zomermaanden. Het Yulin-'festival' dateert echter pas van de laatste paar jaren. Het stadsbestuur nam in een verklaring op Weibo (het Chinese Twitter) afstand van de festiviteiten. "Sommige inwoners van Yulin hebben de gewoonte bij het begin van de zomer samen te komen om lychees en hondenvlees te eten. Het 'Summer Solstice Lychee and Dog Meat Festival' is een commerciële term, de stad heeft nooit [officieel] een 'hondenvleesfestival' georganiseerd".
Op internet verschijnen foto's en verhalen over verdwenen huisdieren, gevonden halsbanden, krappe kooitjes en gruwelijke martelslachtingenVolgens hondenvleesliefhebbers verdwijnen tijdens het festival vooral oude en zwerfdieren in de pot. Die zouden diervriendelijk worden geslacht. Dierenactivisten denken daar anders over. Op internet verschijnen foto's en verhalen over verdwenen huisdieren, gevonden halsbanden, krappe kooitjes en gruwelijke martelslachtingen.
4 miljoen proteststemmen
Dit jaar liep de publieke verontwaardiging hoog op. Aan de Twitteractie #StopYulin2015 deden Chinese en internationale bekendheden mee. De petitie werd miljoenen keren getekend. Een Chinese haalde de internationale pers toen zij 100 honden kocht om ze van hun lot te redden.
In Yulin werd gewoon hondenvlees gegeten. Tradities en kooplui lieten zich niet tegenhouden door de protesten en de 'geen festival'-verordening van het stadsbestuur van Yulin. Hondenvlees op de markt brengen en consumeren is in China niet verboden.
Fotocredits: honden in afwachting van verkoop en slacht, www.animalstrust.org
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het gaat gewoon door, ja hoezo? Net als haringparty's deze week gewoon doorgaan en het ongekend grote rivierkreeftjesfeest tijdens de langste dag, in Zweden.
Het enige aan het bericht hierboven, het enige dat aandacht verdient is of het, ja, gruwelijk is wat honden daarzo overkomt, of nee, ze op een goede snelle manier worden gedood.
Geldt voor alle dieren die u op wilt eten.
Gerust ben ik er niet op. Na een kort bezoek aan een overdekte markt in Sjanghai waar klanten levende dieren en diertjes kunnen kopen die ter plekke worden geslacht. Met primitief gereedschap. Een kikker met een botte schaar.
Ik wou zeggen, niet het dier dat gegeten wordt maakt uit, alleen de wijze van doden. Een hond is niet belangrijker dan een kikker.
Moeilijk er zo rationeel naar te kijken. Honden raken bij ons gevoeligere snaren dan kikkers. Was Flappie een haring, dan had de kersthit van Youp een ander effect gehad.
Dankzij het wereld wijde web kunnen we ons overal mee bemoeien. Ook met Chinese hondenslachtfeesten. Dat is interessant, want we bemoeien ons er vanuit ons Westerse paradigma mee, inclusief onze emotionele band met honden. Ik voorzie dat dit op termijn toch invloed gaat hebben op zo'n traditie.
Overigens zou het misschien wel goed zijn als we in plaats van voor konijn wat meer liefde voelden voor tonijn. En dat Youp daar dan een tranentrekkend lied over maakt, en dat we de Japanners kunnen bewegen de uitstervende tonijnsoorten met rust te laten.
Mankind is fucked en niet zo zuinig ook.
Hondenleven op het bord...
Hypocrieten !
Elke vleeseter in deze wereld, alvorens zijn tanden in vlees of vis te zetten moet eerst zo’n lief lammetje tussen zijn benen nemen, z’n strot afsnijden en langzaam het leven uit het spartelende dier voelen wegebben! Al die vleesetende mensen die zaniken over de Chinezen en hun hondenmaal, moeten daar eerst maar eens aan beginnen en over nadenken. Er klinkt groot disrespect voor mensen, andere diersoorten, respectvol leven -de natuur- uit de vele publikaties.
Als horeca-man kom ik al meer dan 40 jaar in allerhande slachthuizen en ben de wereld aardig rond geweest. Neergestreken in de Filippijnen zie ik de tragiek van leven voor mens en dier eens temeer. Mijn bloed kookt als ik een jongen zo’n lief inteligent wit landvarken met z’n vingers in z’n ogen zie grijpen en het krijsende dier al schoppend in de slachtlijn probeert te krijgen. De jonge brahman koe wordt langzaam, na een paar pijnlijke missers, met een steigerpijp dood geknuppeld... na een kleine 10 minuten zie ik eindelijk haar ogen wegdraaien en sterft het erbarmelijk geloei rochelend weg. De eend wordt een rietje in z’n nekader gestoken om al spartelend, kwakend, langzaam dood te bloeden. Dat kom je tegen in veel ontwikkelingslanden, maar lees er erg weinig over.
“Dat doen wij in het westen veel beter” hoor ik velen zeggen. In de jaren ’70 zag ik ook gruwlijke praktijken in het oude Amsterdamse slachthuis. Dat slachten doen we nu misschien beter, maar in het westen hebben de dieren veelal eerst een hondenleven in batterijen, op betonnen vloeren tussen tralies waar ze hun kont niet kunnen keren. Ze zien het zonlicht van hun hondenleven niet.
Lieve konijntjes, mooie hazen, prachtige fazanten, niets minder dan een hond, eindigen op het bord. Ik hou van de natuur en al onze boerderijdieren, heb respect voor al wat leeft en bloeid. Pas geleden heb ik een paar van m’n lieve varkentjes naar het slachthuis gebracht en ze liefdevol begeleid tot de laatste snik. Ze hebben een mooi vrij weiland-leven gehad op de helling van een vulkaan aan de rand van het regenwoud. Ik mis ze. Heb ze liefdevol naar mijn beste kunnen in een culinaire belevenis omgezet... wij en menig restaurantgast heeft er van genoten, energie van opgedaan en zijn lichaam van in stand gehouden.
We zijn omnivoor en menig is hypocriet, onze ‘beste vriend’ -gevangen in een huiskamer met gedegenereerd onnatuurlijk voer-, is binnen handbereik, sentimenteel herkenbaar, het komt dichtbij, ervaren als knuffeldier, we willen er niet van weten, horen, lezen en zeker niet van eten. Ik ken veel kleine boeren die met een traan in hun ogen hun dieren naar het slachthuis brengen, daar lees ik nooit over.
Onze planeet gaat langzaam ten onder aan het verkwanselen van de natuur en eenzijdige verrijking, daar doen de meeste van deze liefhebbers ook aan mee. Ik zie regelmatig mensen die niet te eten hebben, met het geld dat aan onze huisdieren wordt besteed kunnen we dat eenvoudig oplossen, niet zaniken!
> Guido Nijssen
"Ik mis ze. Heb ze liefdevol naar mijn beste kunnen in een culinaire belevenis omgezet..." Om ze vervolgens tegen betaling jankend maar met respect te serveren aan een stel verwende badgasten?
#4 dan moet je toch ook een behoorlijke kronkel maken? Ik maak me bezorgd. Hoe zit het met de geestelijke gezondheidszorg daar op die ooit maagdelijke Filippijnse berghelling?