In Trouw verscheen gisteren een negatieve opinie over stadstuin- en landbouw van Karin Vaneker. In onze vervuilde en verstedelijkte leefomgeving kun je maar beter geen groenten telen om op te eten, is haar conclusie. Een en ander geheel in lijn met de vele berichten die daarover recent uit België kwamen.
In Spiegel Online ziet Constantin Wißmann dat anders. In een breed overzichtsartikel komt de hele historie van stadstuinbouw aan de orde, van de jaren 70-'zaadbommen' in New York tot de nieuwste initiatieven in Dessau-Roßlau waar bewoners gratis een stukje anders toch maar braakliggende grond mogen gebruiken. Via de vele sociale, architectonische, high-tech, stedenbouwkundige, ideologische, innovatieve, klein- en grootschalige ontdekkingsreizen naar manieren om de stad zichzelf gezond en betaalbaar te laten voeden Met een toekomst waarin 70% van de mensheid in steden zal wonen, is stadslandbouw onontbeerlijk. En die vervuiling dan? Die los je gewoon op, zegt Wißmann. Stadslandbouw is de opvolger van tuinbouw. Die moet je niet allemaal in het Westland, Almeria of Marokko willen doen. Als je daar blijft telen voor heel Europa moet je namelijk een boel moeite doen om het onderweg niet te laten verleppen. Het kan immers veel makkelijker. Je kunt al die sla, tomaten en paprika's veel beter dicht bij de steden telen. Dat ziet er leuk uit. Daarom krijgen mensen er wat mee en willen ze er nog voor betalen ook. En de minder bedeelden? Die kun je een stukje-doe-het-zelf geven. Daar zouden ze zelfs de rijken mee kunnen bedienen.
Dit artikel afdrukken
In Spiegel Online ziet Constantin Wißmann dat anders. In een breed overzichtsartikel komt de hele historie van stadstuinbouw aan de orde, van de jaren 70-'zaadbommen' in New York tot de nieuwste initiatieven in Dessau-Roßlau waar bewoners gratis een stukje anders toch maar braakliggende grond mogen gebruiken. Via de vele sociale, architectonische, high-tech, stedenbouwkundige, ideologische, innovatieve, klein- en grootschalige ontdekkingsreizen naar manieren om de stad zichzelf gezond en betaalbaar te laten voeden Met een toekomst waarin 70% van de mensheid in steden zal wonen, is stadslandbouw onontbeerlijk. En die vervuiling dan? Die los je gewoon op, zegt Wißmann. Stadslandbouw is de opvolger van tuinbouw. Die moet je niet allemaal in het Westland, Almeria of Marokko willen doen. Als je daar blijft telen voor heel Europa moet je namelijk een boel moeite doen om het onderweg niet te laten verleppen. Het kan immers veel makkelijker. Je kunt al die sla, tomaten en paprika's veel beter dicht bij de steden telen. Dat ziet er leuk uit. Daarom krijgen mensen er wat mee en willen ze er nog voor betalen ook. En de minder bedeelden? Die kun je een stukje-doe-het-zelf geven. Daar zouden ze zelfs de rijken mee kunnen bedienen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De discussie over koppen vindt hier vaak plaats. Dat is prima. We hebben ook koppen dat stadslandbouw flauwekul is omdat het vervuilend en te weinig eten produceert. Ook zonder aanhalingstekens omdat het waar is. Ook deze trend is waar, al is het in kilo's natuurlijk niet waar, maar daarom nog niet zinloos.
Je moet zo'n kop ook niet als een serieuze bewering of conclusie zien Piet, maar als een door journalisten of redactie opgevangen trend die speelt, zoiets als -Acupunctuur maakt huisartsen overbodig-, zo zie ik het tenminste. voor die zoveel ha benodigd voor een stad van 100000 geldt natuurlijk ook: mits gedaan door beroepsmensen of doorgewinterde moestuiniers(vrijwel uitgestorven ras), en met dezelfde inputs (de piepers elke week 2x spuiten) als in de beroepstuinbouw, combinatie die nergens opgaat natuurlijk, de stadslandbouwer spuit niet.
Nou Dirk, de praktijk wijst dus uit dat stadstuinderij nog niks is. En ga er verder maar vanuit dat het ook nooit wat wordt. Wel discussiëren over stadslandbouw/tuinderij, maar er verder geen data en cijfers bij betrekken. Dat is hetzelfde als praten over luchtballonnen.
De kop van het artikel hierboven is gewoon misleidend.
Ik was vroeger al blij met 5 kg tomaat/m2 van de moestuin Hendrik, dat schijnt in een kas 40 kg te zijn,veel meer dan je in een jaar op kunt dus. ik ga wel eens kijken hier in de buurt naar een project met zgn moestuinkisten, treurig, treurig, ondanks al die goede bedoelingen van de gemeente (wijkgelden) en de beginners die nog wel zaaien (zonder verstand) maar het dan af laten weten, radijs die doorschiet, paardenbloemen, tomaat op 10 cm afstand van elkaar zodat ze alleen maar wat schriele bloemetje leveren, maar ja, we leven ook niet meer in de eeuwen van nooddruft, en ruggengraat is ook zelden meer nodig.
Dirk, jouw optie veronderstelt een enorme discipline om just in time alle producten bij je op tafel te krijgen. Zelfs ik, die in die traditie zeer streng is opgevoed, kan dat soms niet of met moeite voor elkaar krijgen. Mijn lifestyle geeft me daarvoor vaak niet voldoende ruimte, te veel andere dingen aan de kop. Ooit, thuis op de boerderij was alles er op ingericht om aan die verplichte dwang wel te kunnen voldoen. Kortom mij lijkt het zonder zo'n soort oud paradigma volstrekt onmogelijk om van deze m2 zonder knelpunten te kunnen leven.