Stadslandbouw is hot. Het wordt politiek omarmd en ontgroeit de geitenwollensokkenscene. Inmiddels komen de eerste kant en klare Doe-Het-Zelf oplossingen voor thuisgebruik op de markt.
In ons land staat stadslandbouw op de agenda van menig congres. Er worden kantoorgebouwen voor omgebouwd en braakliggende terreinen voor vrijgegeven.In de VS al net zo. Daar wordt het 'micro-tuinieren' zelfs nog enthousiaster beleden dan hier. De FAO (Food and Agriculture Organization) heeft recent uitgerekend dat micro-tuinen - gedefinieerd als intensief bewerkte kleine oppervlakten zoals balkons, patio's, daken - arme stadsbewoners kunnen helpen meer gezond eten op hun bord te krijgen. Een goed onderhouden micro-tuin van 1 vierkante meter (!) kan jaarlijks 200 tomaten opleveren, of 36 kroppen sla per 2 maanden, 10 kolen per drie maanden en 100 uien per 4 maanden. Micro-tuinieren kun je in allerlei bakken en containers doen: met plastic gevoerde kisten, afvalemmers of zelfs oude autobanden.
In de VS is deze maand een heel hippe variant van microtuinieren geïntroduceerd: de 'Nourishmat'. Onhandige tuinierders, die niet weten hoe of waarmee te beginnen, zijn hiermee in een keer van al hun zorgen af. De Nourishmat is een plastic mat van 1,20 bij 1,80m die je uitrolt op de grond of, bij het vermoeden van vervuilde grond, een plantbed. In de mat zitten gaten voor 18 verschillende soorten kruiden en groenten, die worden er uiteraard bijgeleverd. Je stopt de zaadballen in de gaten, geeft een beetje water en hup, je microtuin levert je tot ruim 13 tot 23 kilo opbrengst aan groenten en kruiden. De mat zorgt ervoor dat je niet hoeft te wieden en is ook nog eens 3 tot 5 jaar te gebruiken.
De 'high-tech' kant van microtuinieren floreert. Inmiddels zijn er allerlei spannende materialen en methodes ontwikkeld, van 'aeroponics' tot 'aquaponics' (waarbij je behalve planten ook vissen teelt) en eetbare groenmuren. De tools mogen in onze stadse omgeving dan misschien nieuw zijn - het idee om zelfs de kleinste beschikbare oppervlakten te gebruiken voor iets eetbaars is dat allerminst. Niet voor niets heetten de microtuinen die tijdens de eerste en tweede wereldoorlog in de VS, Engeland en Canada geplant werden, 'Victory gardens'.
Fotocredits: www.nourishmat.com
Dit artikel afdrukken
In de VS is deze maand een heel hippe variant van microtuinieren geïntroduceerd: de 'Nourishmat'. Onhandige tuinierders, die niet weten hoe of waarmee te beginnen, zijn hiermee in een keer van al hun zorgen af. De Nourishmat is een plastic mat van 1,20 bij 1,80m die je uitrolt op de grond of, bij het vermoeden van vervuilde grond, een plantbed. In de mat zitten gaten voor 18 verschillende soorten kruiden en groenten, die worden er uiteraard bijgeleverd. Je stopt de zaadballen in de gaten, geeft een beetje water en hup, je microtuin levert je tot ruim 13 tot 23 kilo opbrengst aan groenten en kruiden. De mat zorgt ervoor dat je niet hoeft te wieden en is ook nog eens 3 tot 5 jaar te gebruiken.
De 'high-tech' kant van microtuinieren floreert. Inmiddels zijn er allerlei spannende materialen en methodes ontwikkeld, van 'aeroponics' tot 'aquaponics' (waarbij je behalve planten ook vissen teelt) en eetbare groenmuren. De tools mogen in onze stadse omgeving dan misschien nieuw zijn - het idee om zelfs de kleinste beschikbare oppervlakten te gebruiken voor iets eetbaars is dat allerminst. Niet voor niets heetten de microtuinen die tijdens de eerste en tweede wereldoorlog in de VS, Engeland en Canada geplant werden, 'Victory gardens'.
Fotocredits: www.nourishmat.com
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het idee van die mat vind een erg hoog 'hype' gehalte hebben, maar ik denk dat uit de talloze ideeën die uitgewerkt worden er uiteindelijk een aantal best succesvol en effectief zullen zijn voor onze voedselproductie.
Ik vind het inderdaad belangrijk dat producten zo min mogelijk bespoten/bewerkt zijn, maar ik wil het ook graag gaan doen voor plezier en ontspanning. Een hongerige slak hier en daar vind ik dan niet zo'n probleem.
Ik ga me eens goed verdiepen in de variaties op die nourishmat en hoe je ze kunt maken. Lijkt me echt leuk!
Dat vond ik ook van de foto Renee, maar als het allemaal flink gegroeid is zal dat ook wel meevallen, maar toch. De MM versie vind ik persoonlijk wel het fijnst, zoals ook in de tekst staat, je kan je bakken van van alles maken, steen, hout, plastic, noem maar op, alleen let wel op bij bepaald materiaal of er geen giftige stoffen afkomen, zoals geimpregneerd hout, dat nemen je planten nl op en eet je alsnog gifstoffen, want uiteindelijk is het, neem ik aan, je bedoeling om zo onbespoten mogelijk te eten? En ik moet zeggen, ik heb nog helemaal niks aan ongedierte hoeven doen, er is 1x een slak tussen mijn bonen geweest en heeft daar wat aan deb laadjes gesnoept, mijn man had hem ontdekt en doodgemaakt. En 1x op een goudsbloem(bloemblaadjes zijn eetbaar)zaten luizen. Ik had er zat in een vak staan, dus die ene gewoon eruit en weggegooid, weg luizen, ook niet meer teruggekomen.
Over een paar maanden heb ik eindelijk ook een tuin, daar komt zeker een micro-tuintje in. Die nourishmat lijkt me een heel goed idee, ik vind het er alleen niet zo sierend uitzien. Eerst maar eens zonder proberen.
Best leuk ja zo'n vierkante meter tuin, heb ik ook, ofwel makkelijke moestuin, maar ik ga och echt geen kant en kalar matjes kopen. Als je zowel het engelse SFG boek als de nederlandse van Jelle Medema leest is het helemaal niet moeilijk, in beide boeken staan zelfs voor zo'n beetje alles wat het goed doet in die bakken plantafstanden, dan heb je geen matje met voorgekauwde gaten nodig. Alleen de bewering dat je zoveel sla, kolen of wat dan ook eraf haalt, dat is lichtelijk overdreven als je slechts 1 bak hebt, tenzij je je hele bak vol met sla zet, dan heb je idd een bak vol met kroppen sla. Voor een gezin van 4 personen heb je toch echt 4 bakken nodig om er een flinke tijd van het jaar van te kunnen eten, want niet alles groeit op tijd, in het goede jaargetijde enz en voor veel groente heb je echt geduld nodig. Voorbeeld: eind april was mijn eerste MM klaar, sugarsnaps geplant, 8 in een vak bij een klimrek zoals in het boek staat, maar ik haal er momenteel maar kleine beetjes vanaf, echt niet genoeg in 1 week om met 2 personen een maaltijd aan te hebben, daar moet ik echt aanvullende groente bij hebben. Als er 2 of 3 vakken beplant waren dan had het wel gelukt, maar dan ben je meteen 2 of 3 vakken bij het klimrek kwijt, kan je bijv ook geen kropjessla neerzetten. Dus 1 bak is leuk, maar te weinig om echt een volledige maaltijd van te hebben, dan heb je er minstens 2 nodig. Tenzij je alleen maar sla eet, dan kan je vaak zat oogsten, bijv van snijsla of raapstelen.
Maar voor de echte leken die het echt niet weten, ach waarom niet zo'n mat? Veel mensen durven nu eenmaal niet op gevoel iets te doen en willen het allemaal voorgekauwd hebben, maar die mensen zijn vaak ook weer ongeduldig, want het duurt zo lang eer je kan eten...........