In Spiegel Online ziet Constantin Wißmann dat anders. In een breed overzichtsartikel komt de hele historie van stadstuinbouw aan de orde, van de jaren 70-'zaadbommen' in New York tot de nieuwste initiatieven in Dessau-Roßlau waar bewoners gratis een stukje anders toch maar braakliggende grond mogen gebruiken. Via de vele sociale, architectonische, high-tech, stedenbouwkundige, ideologische, innovatieve, klein- en grootschalige ontdekkingsreizen naar manieren om de stad zichzelf gezond en betaalbaar te laten voeden Met een toekomst waarin 70% van de mensheid in steden zal wonen, is stadslandbouw onontbeerlijk. En die vervuiling dan? Die los je gewoon op, zegt Wißmann. Stadslandbouw is de opvolger van tuinbouw. Die moet je niet allemaal in het Westland, Almeria of Marokko willen doen. Als je daar blijft telen voor heel Europa moet je namelijk een boel moeite doen om het onderweg niet te laten verleppen. Het kan immers veel makkelijker. Je kunt al die sla, tomaten en paprika's veel beter dicht bij de steden telen. Dat ziet er leuk uit. Daarom krijgen mensen er wat mee en willen ze er nog voor betalen ook. En de minder bedeelden? Die kun je een stukje-doe-het-zelf geven. Daar zouden ze zelfs de rijken mee kunnen bedienen.
Je moet zo'n kop ook niet als een serieuze bewering of conclusie zien Piet, maar als een door journalisten of redactie opgevangen trend die speelt, zoiets als -Acupunctuur maakt huisartsen overbodig-, zo zie ik het tenminste. voor die zoveel ha benodigd voor een stad van 100000 geldt natuurlijk ook: mits gedaan door beroepsmensen of doorgewinterde moestuiniers(vrijwel uitgestorven ras), en met dezelfde inputs (de piepers elke week 2x spuiten) als in de beroepstuinbouw, combinatie die nergens opgaat natuurlijk, de stadslandbouwer spuit niet.
De discussie over koppen vindt hier vaak plaats. Dat is prima. We hebben ook koppen dat stadslandbouw flauwekul is omdat het vervuilend en te weinig eten produceert. Ook zonder aanhalingstekens omdat het waar is. Ook deze trend is waar, al is het in kilo's natuurlijk niet waar, maar daarom nog niet zinloos.