In Trouw verscheen gisteren een negatieve opinie over stadstuin- en landbouw van Karin Vaneker. In onze vervuilde en verstedelijkte leefomgeving kun je maar beter geen groenten telen om op te eten, is haar conclusie. Een en ander geheel in lijn met de vele berichten die daarover recent uit België kwamen.
In Spiegel Online ziet Constantin Wißmann dat anders. In een breed overzichtsartikel komt de hele historie van stadstuinbouw aan de orde, van de jaren 70-'zaadbommen' in New York tot de nieuwste initiatieven in Dessau-Roßlau waar bewoners gratis een stukje anders toch maar braakliggende grond mogen gebruiken. Via de vele sociale, architectonische, high-tech, stedenbouwkundige, ideologische, innovatieve, klein- en grootschalige ontdekkingsreizen naar manieren om de stad zichzelf gezond en betaalbaar te laten voeden Met een toekomst waarin 70% van de mensheid in steden zal wonen, is stadslandbouw onontbeerlijk. En die vervuiling dan? Die los je gewoon op, zegt Wißmann. Stadslandbouw is de opvolger van tuinbouw. Die moet je niet allemaal in het Westland, Almeria of Marokko willen doen. Als je daar blijft telen voor heel Europa moet je namelijk een boel moeite doen om het onderweg niet te laten verleppen. Het kan immers veel makkelijker. Je kunt al die sla, tomaten en paprika's veel beter dicht bij de steden telen. Dat ziet er leuk uit. Daarom krijgen mensen er wat mee en willen ze er nog voor betalen ook. En de minder bedeelden? Die kun je een stukje-doe-het-zelf geven. Daar zouden ze zelfs de rijken mee kunnen bedienen.
Dit artikel afdrukken
In Spiegel Online ziet Constantin Wißmann dat anders. In een breed overzichtsartikel komt de hele historie van stadstuinbouw aan de orde, van de jaren 70-'zaadbommen' in New York tot de nieuwste initiatieven in Dessau-Roßlau waar bewoners gratis een stukje anders toch maar braakliggende grond mogen gebruiken. Via de vele sociale, architectonische, high-tech, stedenbouwkundige, ideologische, innovatieve, klein- en grootschalige ontdekkingsreizen naar manieren om de stad zichzelf gezond en betaalbaar te laten voeden Met een toekomst waarin 70% van de mensheid in steden zal wonen, is stadslandbouw onontbeerlijk. En die vervuiling dan? Die los je gewoon op, zegt Wißmann. Stadslandbouw is de opvolger van tuinbouw. Die moet je niet allemaal in het Westland, Almeria of Marokko willen doen. Als je daar blijft telen voor heel Europa moet je namelijk een boel moeite doen om het onderweg niet te laten verleppen. Het kan immers veel makkelijker. Je kunt al die sla, tomaten en paprika's veel beter dicht bij de steden telen. Dat ziet er leuk uit. Daarom krijgen mensen er wat mee en willen ze er nog voor betalen ook. En de minder bedeelden? Die kun je een stukje-doe-het-zelf geven. Daar zouden ze zelfs de rijken mee kunnen bedienen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In 2013 is in Amsterdam op de daktuin langs de A10 in Amsterdam onderzocht in hoeverre fijnstof van invloed is op de voedselveiligheid. Dat bleek allemaal reuze mee te vallen. Waar al sprake was van vervuiling, bleek wassen voldoende te zijn om er vanaf te komen.
Zo'n onderzoek toont natuurlijk niet aan dat het overal in orde is, maar als tegenhanger van de in Trouw genoemde buitenlandse berichten lijkt het toch geruststellend. Zie Stadslandbouw ongehinderd door fijnstof
Marleen en als ik in de winter tomaten wil eten hoe moet ik dan handelen?
Dé grote waarde van stadslandbouw is de educatieve waarde: het opnieuw opbouwen van de band tussen de (letterlijk) ontaarde stadbewoner en zijn voedsel.
André, stel je voor dat de waarde van die emotie-landbouw toch een stap verder gaat. Tot die gedachte nodigt het artikel in Der Spiegel weer uit. Zeker, dat vergt wel veel kleinere steden. Helaas rust er een taboe op het verkleinen van steden.
We laten ons veel te gemakkelijk geruststellen. De vervuiling -of beter gezegd de vervuiler- is wel degelijk onze moordemaar. Maar een consumentenopstand blijft uit. Dat is ook niet onlogisch. In hongerstaking te gaan met lijkt mee geen optie.