Nee, dit is geen verhaal over weer een geval van wordnapping. Het is slechts een vraag: hebben die produkten ooit bestaan. En, zo ja, waarom bestaan ze nu dan niet meer?
Ze bestaan natuurlijk wel, maar alleen als zielloze soort- of merknaam.
Waarom hebben wij geen Parma- of Serranoham, maar alleen nog maar fabrieks- en loze eigennamen? De laatste ambachtslieden in ons land maken 'gewoon' ham. Of rookworst. Dat geldt zelfs voor die Gelderse slager die nog zelf worst maakt (of vergis ik me?).
Ossenworst maken die handwerkslieden vast wel, alleen niet van ossen, want die zijn er niet meer. Ik vraag me zelfs af of er vroeger zoiets bestond als die zachte ossenworst van tegenwoordig.
Hoe zit het met de kwade tongen die beweren dat bijv. de 'Maastrichtse Kalfspastei' die Slow Food als Nederlandse bijdrage aan de Ark van de Smaak heeft toegevoegd geen echt streekproduct is? Wel een goed ambachtelijk product en geen Unox, maar geen 'echt' product.'
Zouden al die producten dan nooit bestaan hebben? En hebben we zelfs het verleden opnieuw uitgevonden?
Dit artikel afdrukken
Ze bestaan natuurlijk wel, maar alleen als zielloze soort- of merknaam.
Waarom hebben wij geen Parma- of Serranoham, maar alleen nog maar fabrieks- en loze eigennamen? De laatste ambachtslieden in ons land maken 'gewoon' ham. Of rookworst. Dat geldt zelfs voor die Gelderse slager die nog zelf worst maakt (of vergis ik me?).
Ossenworst maken die handwerkslieden vast wel, alleen niet van ossen, want die zijn er niet meer. Ik vraag me zelfs af of er vroeger zoiets bestond als die zachte ossenworst van tegenwoordig.
Hoe zit het met de kwade tongen die beweren dat bijv. de 'Maastrichtse Kalfspastei' die Slow Food als Nederlandse bijdrage aan de Ark van de Smaak heeft toegevoegd geen echt streekproduct is? Wel een goed ambachtelijk product en geen Unox, maar geen 'echt' product.'
Zouden al die producten dan nooit bestaan hebben? En hebben we zelfs het verleden opnieuw uitgevonden?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik sloeg er even de "Moderne beenhouwerij en charcuterie in woord en beeld" (NV Universum, Amsterdam 1955, 800pp., de slagersbijbel uit die tijd) op na, en er staat geen ossenworst in. Nochtans staat er in dat boek heel veel.
maar over streekproducten:
Het is opvallend hoe streekbenamingen zelden streekeigen zijn. Neem nu Brussel. Witloof, wafels en spruitjes heten alleen Brussels te zijn in het buitenland. Niemand in Brussel spreekt van Brusselse kaas, maar van 'ettekeis'. Het traditionele Brussels bier, lambiek,haalt zijn naam van het dorp Lembeek, waar het allang niet meer gemaakt wordt.
In Bayonne wordt er geen ham verwerkt en in Cheddar (Sommerset) maakt men geen kaas. streekproducten worden meestal vernoemd naar de markt waarop ze verkocht worden, niet naar de plaats van fabricage of kweek. In Italië koopt men prosciutto crudo, maar enkel Transalpijnen zoals wij willen per se dat die uit Parma komt (en waarom San Daniele hier minder gegeerd is, blijft een raadsel). Italianen kopen grana, snobs willen dat die uit Parma komt. De mythe van het streekproduct moet onstaan zijn door de eerste wijn-AOC's, en die zjn ook niet zo oud.
het mooiste voorbeeld: de nougat van Montelimar. Die wordt geassocieerd met dit stadje omwille van de files op de Nationale 7. Het verkeer stremde er al in de jaren vijftig en de toeristen kochten er uit verveling... een pakje nougat. Een streekproduct was geboren!
Je ziet ook dat er heel wat streekproducten een enorme verspreiding door Europa hebben en toch als streekeigen worden beschouwd. Rode kool met appeltjes wordt gepresenteerd als "Oud-Hollandse wijze", typisch Duits, of juist zoals men het in Frankrijk maakt.
Door geheel toeristisch Bourgondie wordt de famueze specialiteit Jambon du Morvan aangeprezen. In de Morvan zelf kreeg ik een keer op mijn flikker van een slager toen ik er om vroeg: Hij had alleen jambon sec. Het leek erg op Ardenner ham. Wat overigens inhield dat het erg lekkere ham was.
Op het minsterie van eten was onlangs een leuk item over bloedworstjes waarbij ook al werd aangehaald hoe wijd sommige typsiche etenswaren verspreid zijn.
Ik kan me zo voorstellen dat je een worst geen 'stierenworst' noemt, aangezien dat toch associaties oproept. Die associaties zijn bij een os (als zijnde een "eunuch-stier") uiteraard onmogelijk.
@P: jamaar, dat zijn recepten, geen streekproducten. En veel van die streekrecepten zijn in eigen streek onbekend. Je moet het gezicht eens zien van een Florentijn wanneer je uitlegt dat vis op zijn Florentijns met spinazie is bereid. Ik hoorde ook verbluffing vanwege een Hawaiaan toen hij hoorde dat zijn streekkeuken voor de rest van de wereld gelijkstond met "een schijfje ananas erbovenop".
Eric, de aanduiding ' stierenworst' is zeer populair in streken waar de zgn. tauromachie - het stierenvechten dus - heerst. Kijk maar eens in de Provence/Camargue, de Languedoc (rond Beziers) en uiteraard Spanje.
Logisch uiteraard dat de echte handwerkslieden met hun kleine productie 'gewoon' maken wat het is. Al het andere is een immers een ' export- of groothandelsproduct' en dat maken ze natuurlijk nou juist niet. Logisch dus dat je Gelderse rookworst bij Unox vindt, maar niet bij slager Blom.
En die ossenworst - dank Nick!! - is dus wellicht gewoon een verzinsel om iets authentiek te laten lijken. Authentieker zelfs dan 'Gelderse rookworst' of ' Parmaham'. Knap gedaan van de onbewuste marketeer erachter (die net zoals de uitvinder van de briljante paperclip waarschijnlijk inmiddels anoniem is begraven)!