Ik pak zojuist de NRC uit de bus (ja, die lees ik nog in-het-echt) en zie de aankondiging Morgen op Film: "Our Daily Bread', portret van de voedingsindustrie.
Ben heel benieuwd hoe de krant dat aanpakt na de moedige nuancering van de bio-industrie richting klant en dier door Marjoleine de Vos vorige maand onder de titel 'Leve de varkensflat' (ze liet me later weten dat die provocerende titel was gekozen door de redactie, maar niettemin).
Nog boeiender is een vergelijking met Wouter Klootwijk's commentaar op de film dat werd geweigerd door het Amsterdamse Filmuseum. Klootwijk publiceerde het toen hier.
Dit artikel afdrukken
Ben heel benieuwd hoe de krant dat aanpakt na de moedige nuancering van de bio-industrie richting klant en dier door Marjoleine de Vos vorige maand onder de titel 'Leve de varkensflat' (ze liet me later weten dat die provocerende titel was gekozen door de redactie, maar niettemin).
Nog boeiender is een vergelijking met Wouter Klootwijk's commentaar op de film dat werd geweigerd door het Amsterdamse Filmuseum. Klootwijk publiceerde het toen hier.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Boeiend en vervreemdend om te lezen. Het commentaar van Bas Blokker (p. 11: 'De laatste eer voor een schoon varkenskarkas') pakt uit de film de technologische esthetica die ook mij fascineert. Met even onverbiddelijke als cleane technische precisie is alles geregeld en voorzien om dierenleven ons leven te laten dienen. Van de opvang van stierensperma tot het doden en omdraaien van de koe in een 'centrifuge-ton', waarna hij in luttele minuten van levend tot versneden wordt - zoals het in jargon heet - 'getransformeerd'.
'Transformeren'- daar gaat het om. En die transformatie begint al nog voor het dier wordt verwekt. Leven is volkomen ingekapseld in techniek.Kan geen kant meer op. Hoe vernuftig als je het vanuit een technisch perspectief bekijkt. En: hoe beangstigend, want hebben we dat wellicht ook al voor onszelf voor mekaar?
Een vervreemdend mooi commentaar op de film, die, in de woorden van Blokker, laat zien 'hoe de Westerse mens zichzelf uit de voedselketen heeft gemanoeuvreerd'. Het is de verwondering over de tech-wereld achter het leven dat we dagelijks eten. Die techno-esthetica komt superclean in beeld. Nou de reactie daarop nog. Die mist Blokker. Wellicht is het toch de kracht van de film. De dierenbeweging interpreteert hem richting romantiek (de 'stills' uit de film worden op de site van de Partij van de Dieren gebruikt). Klootwijk schreef een kritiek op de taalcode van de beelden die ondubbelzinnig spreken door de gekozen beeld- en opnametechnieken: dit is 'entartet' (Our Daily Bread is tenslotte een Oostenrijkse film met als oorspronkelijke titel 'Unser täglich Brot'). Blokker ziet de Entartung en fascinatie voor die efficiënte techno-esthetiek, een heel ander thema - dat ook al niets te maken heeft met de romantiek van de Dierenbeweging.
Hij sluit af met verbazing: 'Het is een vreemd compliment dat naar verluidt, alle deelnemende bedrijven ingenomen waren met het resultaat'.
Toch een film met meer lagen?
Ben benieuwd naar commentaren van filmgangers!