Eetpolitiek. Tijdens en nu na de (stille) kabinetsformatie hebben we er weer nauwelijks over gehoord. Eten blijft een blinde Haagse vlek.
Gelukkig is er Trouw, de krant van menige VU-er. Daarin vandaag maar liefst twee artikelen die minstens zo belangrijk zijn als de vraag of de VS eindelijk weer een fatsoenlijke president krijgen als de huidige eindelijk terugverhuist naar Texas.
De krant staat vanmorgen stil bij twee onderwerpen:
- 'de baas en de kroket' - mogen de baas, de ziektekostenverzekeraar en de overheid zich bemoeien met de lunch in het bedrijfsrestaurant?
- het vraagstuk van mondiale voedselschaarste door, gek genoeg, stijgende welvaart - is die te voorzien of is die visie ongegrond?
Toch 2 punten van kritiek. Het eerste artikel stelt slechts de vraag óf de baas en de verzekeraar mogen ingrijpen. Niet op grond waarvan. Want zoals bekend: de maatregelen zijn verankerd in boterzachte kennis.
Het tweede artikel maakt geen onderscheid tussen de visie van Louise Fresco die denkt dat er genoeg te eten blijft en die van Nutreco-topman Nout Dekker, die juist voorziet dat de toenemende welvaart zorgt voor nieuw soort schaarste, nl. die van luxe dierlijke voeding. Daar wil hij met z'n bedrijf op in spelen. Niet de schaarste van 'niet genoeg' dus, maar de schaarste van 'niet luxe genoeg'. Dat is toch heel wat anders lijkt me.
Dit artikel afdrukken
Gelukkig is er Trouw, de krant van menige VU-er. Daarin vandaag maar liefst twee artikelen die minstens zo belangrijk zijn als de vraag of de VS eindelijk weer een fatsoenlijke president krijgen als de huidige eindelijk terugverhuist naar Texas.
De krant staat vanmorgen stil bij twee onderwerpen:
- 'de baas en de kroket' - mogen de baas, de ziektekostenverzekeraar en de overheid zich bemoeien met de lunch in het bedrijfsrestaurant?
- het vraagstuk van mondiale voedselschaarste door, gek genoeg, stijgende welvaart - is die te voorzien of is die visie ongegrond?
Toch 2 punten van kritiek. Het eerste artikel stelt slechts de vraag óf de baas en de verzekeraar mogen ingrijpen. Niet op grond waarvan. Want zoals bekend: de maatregelen zijn verankerd in boterzachte kennis.
Het tweede artikel maakt geen onderscheid tussen de visie van Louise Fresco die denkt dat er genoeg te eten blijft en die van Nutreco-topman Nout Dekker, die juist voorziet dat de toenemende welvaart zorgt voor nieuw soort schaarste, nl. die van luxe dierlijke voeding. Daar wil hij met z'n bedrijf op in spelen. Niet de schaarste van 'niet genoeg' dus, maar de schaarste van 'niet luxe genoeg'. Dat is toch heel wat anders lijkt me.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nou ja, dat koorzingen was wat gechargeerd en niet helemaal terecht, want het kan er hier best soms pittig aan toe gaan. Maar de hier discussiërenden zijn natuurlijk geen dwarsdoorsnede van de bevolking. Er zijn maar bitter weinig mensen die meer dan een oppervlakkige gedachte wijden aan de kwaliteit van wat ze naar binnen werken. Die andere kant zul je dus alvast niet makkelijk in het gesprek betrekken, vrees ik. ;-)
@GJ, OK, zoals bekend volgens hier maar dan officieel wel verklaard door Frans Kok in Nederlands prestigieuze, enige échte NRC. Maar - en dan heb je alweer gelijk - tussen de regels door opgevist door ondergetekende.
Als we hier gaan koorzingen is het dringend tijd voor weerwerk.
Tijdens de 80-jarige oorlog hielden weldenkende mensen - ook al dachten ze anders over zaken - onder de linies of gewapende bestanden door contact met elkaar. Ik zou foodlog.nl graag zien als dat kanaal onder de linies, niet als één kant.
Moet dus dringend meer moeite doen om 'de andere kant' in het gesprek te betrekken.
Vergeten wordt dat bedrijven hun werknermers MET kroketten evengoed ernstig manipuleren.
Ik heb op twee bedrijven gewerkt waar er op donderdag kroketten waren en er op vrijdag kibbeling werd gehaald. Waarom? Daar moet over nagedacht zijn. Het antwoord is dat werknemers een dalende motivatie hebben gedurende de week en steeds meer naar het weekend gaan uitkijken. En dus staat in de bedrijfscateringhandboekjes (denk ik) dat je aan het eind van de week iets lekkers moet opdienen in de kantine om dat proces te keren.
Mijn eigen ervaring is, dat ik door de kroketten inderdaad meer van de donderdag ging houden (op donderdag-krokettendag nam ook geen van mijn collega's vrij). En op vrijdag, wanneer rond half één de gebakken-vislucht mijn pc bereikte, werd ook de die dag een feestelijke werkdag. Uiteraard ook vanwege de later volgende vrijmibo met bier en bitterballen.
Mijn BMI vloog de lucht in, maar ik werkte me helemaal de pleuris. Hoe wil je dat effect evenaren met 100% gezondheidsvoedsel?
"Zoals bekend zijn de maatregelen verankerd in boterzachte kennis".
Hoezo, zoals bekend? Het probleem lijkt me nu juist dat dat helemaal niet bekend is. Ja, bij een handjevol mensen, die toevallig hier koorzingen. Maar daarbuiten in de grote wereld? TE optimistisch. Veel te optimistisch.