Gelukkig is er Trouw, de krant van menige VU-er. Daarin vandaag maar liefst twee artikelen die minstens zo belangrijk zijn als de vraag of de VS eindelijk weer een fatsoenlijke president krijgen als de huidige eindelijk terugverhuist naar Texas.
De krant staat vanmorgen stil bij twee onderwerpen:
- 'de baas en de kroket' - mogen de baas, de ziektekostenverzekeraar en de overheid zich bemoeien met de lunch in het bedrijfsrestaurant?
- het vraagstuk van mondiale voedselschaarste door, gek genoeg, stijgende welvaart - is die te voorzien of is die visie ongegrond?
Toch 2 punten van kritiek. Het eerste artikel stelt slechts de vraag óf de baas en de verzekeraar mogen ingrijpen. Niet op grond waarvan. Want zoals bekend: de maatregelen zijn verankerd in boterzachte kennis.
Het tweede artikel maakt geen onderscheid tussen de visie van Louise Fresco die denkt dat er genoeg te eten blijft en die van Nutreco-topman Nout Dekker, die juist voorziet dat de toenemende welvaart zorgt voor nieuw soort schaarste, nl. die van luxe dierlijke voeding. Daar wil hij met z'n bedrijf op in spelen. Niet de schaarste van 'niet genoeg' dus, maar de schaarste van 'niet luxe genoeg'. Dat is toch heel wat anders lijkt me.
Nou ja, dat koorzingen was wat gechargeerd en niet helemaal terecht, want het kan er hier best soms pittig aan toe gaan. Maar de hier discussiërenden zijn natuurlijk geen dwarsdoorsnede van de bevolking. Er zijn maar bitter weinig mensen die meer dan een oppervlakkige gedachte wijden aan de kwaliteit van wat ze naar binnen werken. Die andere kant zul je dus alvast niet makkelijk in het gesprek betrekken, vrees ik. ;-)