3 min
Stel je voor: een appel of peer waarvan je de hele reis kunt volgen van boomgaard tot winkelmandje omdat ze een eigen paspoort hebben. Door één unieke QR-code is het 'productpaspoort' toegankelijk voor de teler, de fruithandel en -verwerker, de supermarkt en uiteindelijk de consument.
Een paspoort dat het mogelijk maakt om de exacte herkomst van die ene appel in je fruitmand te achterhalen. Zo weet je niet alleen van welke boom de appel of peer afkomstig is, maar heb je ook toegang tot informatie over voedselveiligheid, bodemgezondheid en gewasbescherming. Richard Schouten van het GroentenFruit Huis lichtte het concept onlangs toe tijdens een congres van GS, de organisatie achter de bekende streepjescode.
Een product legt een hele reis af voordat het in de winkel, thuis of ergens anders belandt. Iedere speler in die keten ‘zit op zijn data’. Soms worden die data gedeeld, maar vaker blijven ze opgesloten binnen bedrijfsmuren. Transparantie vereist het delen van data, ook van spelers die niet eens doorhebben dat ze data bezitten. Daarvoor is het handig als iedereen dezelfde datataal spreekt. Niet alleen in Nederland maar wereldwijd.
Track and trace
Het GroentenFruit Huis is een zogenoemde koploper van GS1. De stichting ontwikkelt systemen die deze nieuwe vorm van tracking ondersteunen. “We willen dat consumenten een appel net zo kunnen volgen als een pakketje dat ze online bestellen” zegt Bram Broeks van GS1 in het Financieele Dagblad. Nieuwe Europese regelgeving dwingt bovendien bedrijven verder te kijken dan hun eigen erf. “Voorheen hoefde je als bedrijf alleen maar meer te weten over de leverancier en de afnemer. Nu vraagt de wetgever informatie over de hele keten”, aldus Broeks.
Om te voorkomen dat elke partij in de keten op zijn eigen manier data gaat opvragen, zijn standaards handig. Een reis terug de keten in, noemt CEO Mirjam Karmiggelt van GS1 de weg naar circulaire ketens. “Voor data die nodig is om duurzame besluiten te nemen en consumenten en patiënten goed te informeren. Dat kan alleen als we op het allerlaagste niveau, op productniveau dus, de reis door de keten vastleggen. Daarvoor zijn standaarden nodig en moeten we nieuwe tools en services ontwikkelen”, aldus Karmiggelt. Laat dat nou het paradepaardje van GS1 zijn. De stichting hoopt met hun tools iedereen aan boord te krijgen.
GroentenFruit Huis is zo’n speler die vertrouwt op de GS1 standaarden. Ook de fruitteelt bezit een schat aan data. Zo kan Schouten putten uit een grote database met monsters van residuen van pesticiden. Doet bijvoorbeeld PAN een uitspraak over gevonden residuen, dan duikt Schouten met z’n team gelijk in die database. Dezelfde data geeft leden ook marktinformatie over trends, consumptie en hypes. Het kan bedrijven ook inzicht geven in waar hun risico’s liggen, hoeveel producten er bijvoorbeeld komen uit gebieden met waterschaarste.
Deze nieuwe vorm van transparantie kan helpen bij het snel traceren en terugroepen van specifieke batches in het geval van een ziekte-uitbraak. Hierdoor hoeven niet alle producten uit een bepaald gebied of van een bepaalde producent vernietigd te worden.
QR-code
GS1 zet een standaard voor het delen van data, QR-codes ontsluiten de data. Vanaf 2027 kun je de QR-codes overal scannen, belooft Gerhard van der Bijl van Ahold Delhaize. Ook buiten de winkels van Ahold Delhaize moet dat eind 2027 het geval zijn. Een QR-code kun je koppelen aan talloze bronnen van informatie, die de consument kan inzien door simpelweg de code te scannen. De scannapp bepaalt welke data de gebruiker te zien krijgt. Dat kunnen gebruiksinstructies, duurzaamheidsinformatie, ingrediëntendeclaratie of recepten zijn, maar ook veiligheids- of recyclinginstructies.
Het roept ook vragen op over privacy en data-veiligheid, maar de potentie voor innovatie in de laatste schakel van de keten - bij de consument thuis, waar nu de meeste verspilling optreedt - is enorm, denkt Van der Bijl.
Terug naar de appel en de peer. Om het vertrouwen van consumenten te winnen laat GS1 na het scannen van de QR-code alle certificaten van standaards zien van bijvoorbeeld de appels in een fles cider. Daar zit nog een grote zorg van Schouten, namelijk de wildgroei aan certificaten. Weet de consument nog wel welke standaards hij kan vertrouwen? Hij zou graag één Europese standaard zien voor duurzaamheid.
Dit artikel afdrukken
Een product legt een hele reis af voordat het in de winkel, thuis of ergens anders belandt. Iedere speler in die keten ‘zit op zijn data’. Soms worden die data gedeeld, maar vaker blijven ze opgesloten binnen bedrijfsmuren. Transparantie vereist het delen van data, ook van spelers die niet eens doorhebben dat ze data bezitten. Daarvoor is het handig als iedereen dezelfde datataal spreekt. Niet alleen in Nederland maar wereldwijd.
Track and trace
Het GroentenFruit Huis is een zogenoemde koploper van GS1. De stichting ontwikkelt systemen die deze nieuwe vorm van tracking ondersteunen. “We willen dat consumenten een appel net zo kunnen volgen als een pakketje dat ze online bestellen” zegt Bram Broeks van GS1 in het Financieele Dagblad. Nieuwe Europese regelgeving dwingt bovendien bedrijven verder te kijken dan hun eigen erf. “Voorheen hoefde je als bedrijf alleen maar meer te weten over de leverancier en de afnemer. Nu vraagt de wetgever informatie over de hele keten”, aldus Broeks.
Om te voorkomen dat elke partij in de keten op zijn eigen manier data gaat opvragen, zijn standaards handig. Een reis terug de keten in, noemt CEO Mirjam Karmiggelt van GS1 de weg naar circulaire ketens. “Voor data die nodig is om duurzame besluiten te nemen en consumenten en patiënten goed te informeren. Dat kan alleen als we op het allerlaagste niveau, op productniveau dus, de reis door de keten vastleggen. Daarvoor zijn standaarden nodig en moeten we nieuwe tools en services ontwikkelen”, aldus Karmiggelt. Laat dat nou het paradepaardje van GS1 zijn. De stichting hoopt met hun tools iedereen aan boord te krijgen.
GroentenFruit Huis is zo’n speler die vertrouwt op de GS1 standaarden. Ook de fruitteelt bezit een schat aan data. Zo kan Schouten putten uit een grote database met monsters van residuen van pesticiden. Doet bijvoorbeeld PAN een uitspraak over gevonden residuen, dan duikt Schouten met z’n team gelijk in die database. Dezelfde data geeft leden ook marktinformatie over trends, consumptie en hypes. Het kan bedrijven ook inzicht geven in waar hun risico’s liggen, hoeveel producten er bijvoorbeeld komen uit gebieden met waterschaarste.
Deze nieuwe vorm van transparantie kan helpen bij het snel traceren en terugroepen van specifieke batches in het geval van een ziekte-uitbraak. Hierdoor hoeven niet alle producten uit een bepaald gebied of van een bepaalde producent vernietigd te worden.
Dan wil de consument denk ik ook meer betalen voor mijn productDe GS1 koplopers wachtten niet op wetgeving en gingen aan de slag met het productpaspoort. Voor al hun data of voor een begin daarvan. Er zijn nog genoeg bedrijven die moeite hebben om de stap te maken, binnen en buiten de voedingssector, was te horen in de wandelgangen van het congres. Technologie is in deze niet de belemmerende factor, menselijk gedrag wel. De drempel overstappen om data te delen blijkt soms hoog. “Meer informatie doorgeven voelde eerst als wéér een verplichting”, geeft ook Fruitteler Bert den Haan in het FD toe. Want “zo gaat dat bij boeren". Eenmaal de stap gemaakt ziet Den Haan grote voordelen in een volledig transparante voedselketen. Hij kan straks laten zien dat hij extra bloemen plant, zo min mogelijk middelen spuit en hoeveel CO₂ hij opslaat met zijn bomen. "Dan wil de consument denk ik ook meer betalen voor mijn product.”
QR-code
GS1 zet een standaard voor het delen van data, QR-codes ontsluiten de data. Vanaf 2027 kun je de QR-codes overal scannen, belooft Gerhard van der Bijl van Ahold Delhaize. Ook buiten de winkels van Ahold Delhaize moet dat eind 2027 het geval zijn. Een QR-code kun je koppelen aan talloze bronnen van informatie, die de consument kan inzien door simpelweg de code te scannen. De scannapp bepaalt welke data de gebruiker te zien krijgt. Dat kunnen gebruiksinstructies, duurzaamheidsinformatie, ingrediëntendeclaratie of recepten zijn, maar ook veiligheids- of recyclinginstructies.
Het roept ook vragen op over privacy en data-veiligheid, maar de potentie voor innovatie in de laatste schakel van de keten - bij de consument thuis, waar nu de meeste verspilling optreedt - is enorm, denkt Van der Bijl.
Terug naar de appel en de peer. Om het vertrouwen van consumenten te winnen laat GS1 na het scannen van de QR-code alle certificaten van standaards zien van bijvoorbeeld de appels in een fles cider. Daar zit nog een grote zorg van Schouten, namelijk de wildgroei aan certificaten. Weet de consument nog wel welke standaards hij kan vertrouwen? Hij zou graag één Europese standaard zien voor duurzaamheid.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_11_480_289_84_s_c1.jpg)
Theo #10, je weet inmiddels wel dat ik altijd een beetje moet lachen om complotgedachten. Ik zie wel complexen, maar die zijn dom: dat is gewoon de markt waarin 'het' gebeurt.
Maak eerst die appels geschikt om weer met schil en al te kunnen eten, ze zijn die QR code nog niet waard. Is die QR code trouwens wel eetbaar?
Op de Rode van Boskoop appels zaten afgelopen winter Elstar stikkers, Ik mocht de lage prijs van Elstar betalen. Koop nu meestal een zak appels zonder stikkers, eet een stuk gemakkelijker en geen stikkers meer tussen je tanden.
Gelukkig zegt ons VC: "Van het meeste fruit kun je de schil eten. Er zitten vezels en voedingsstoffen in of vlak onder de schil. Het is dus gezond. En je verspilt minder eten."
Maar nu schil ik ze weer want....
"In alle gangbare Nederlandse appels zijn resten van Kandidaten voor Vervanging en/of als zeer gevaarlijke pesticiden (HHP) aangetroffen. Captan en het omzettingsproduct THPI zijn beide in 87% van de 31 onderzochte monsters aangetroffen; het gehalte van de som van captan en TPHI varieerde van 0,029 tot 0, 951 mg/kg appels. Captan is door PAN International als een Highly Hazardous Pesticide (HHP) geclassificeerd. Dat wil zeggen dat deze werkzame stof voor de mens en/of voor het milieu chronische negatieve (gevaarlijke) eigenschappen heeft. Volgens de HHP lijst van PAN International (2021) is captan in hoge doses waarschijnlijk kankerverwekkend. Ook heeft de stof mogelijk effect op de reproductie." (PAN)
....en gooi de schillen ook niet meer op de composthoop. De schillen remmen de goede schimmels en ik gun de onschuldige wormen een natuurlijk aanbod. Ondanks alle beloftes verteren de stikkers nog steeds niet.
#3 Ongekozen WEF en hun ongekozen partners even uitgelicht: EEN TWEE DRIE
De Club van Rome, een Rockefeller-uitvinding, heeft net als het WEF ook zijn hoofdkantoor in Zwitserland, WHO, GAVI (de vaccinatie-farmaceutische alliantie) en de Bank voor Internationale Betalingen (BIS), ook wel ‘de Centrale Bank van alle Centrale Banken’ genoemd ook. Allemaal met een status aparte; volledige diplomatieke immuniteit en belastingvrij.
Een toeval?
Er is vastgelegd dat deze organisaties dezelfde privileges hebben als soevereine staten, onder de zogenaamde Host State Act (HSA). Daardoor genieten zij immuniteit tegen juridische procedures volgens art. 3 van de HSA. In de overeenkomst met het WEF, van 17 december 2014, staat dat de Zwitserse organisatie onder meer volledige vrijheid van handelen
(art. 2), belastingvrijstelling (art. 3) en vrije beschikking over tegoeden geniet (art. 4).
In de overeenkomst met GAVI, de coöperatie van vaccinproducenten, de Bill & Melinda Gates Foundation en met internationale instellingen als de Worldbank en WHO, staat dat de Zwitserse autoriteiten gebouwen van de GAVI niet mogen betreden en dat werknemers (enkele uitzonderlijke situaties daargelaten) nooit gearresteerd kunnen worden.
Denk hier maar eens over na Dick.
PS volg de geldstromen.
Als je zeker weet dat het op hun scherm verscheen en niet van een applicatie van jouw bank kwam zodat je dat mogelijk bent gaan denken, is dat inderdaad vreemd. Eerlijk gezegd denk ik dat je je vergist: zo openlijk lijkt het me nogal te bont. Ik ga het bijna eens proberen.
Ik vertrouw dit soort digitale wonderwereld voor geen meter Hoe kan het b.v. dat de Guardian bookshop de eerste keer ooit dat ik een boek bestelde al mijn gegevens, inclusief mijn creditcardnummer, zo op hun scherm kon tonen. Die moeten dus een database met b.v. Amazon Duitsland hebben gedeeld, zonder dat ik dat wist.