Ooit maakten we ons hier vreselijk vrolijk om het feit dat een komkommer geen Gezonde Keuze Klavertje krijgt van Albert Heijn. Nog maar een jaar geleden moest Onno Franse van Ahold toegeven dat komkommers nou eenmaal niet voldoen aan de vezelnormen die het bedrijf aan voedingsproducten stelt.

Krijgt moet kreeg zijn, want het is verleden tijd. Zowel de gangbare als de biologische komkommers van Albert pronken tegenwoordig met het logo. Het etiket op de foto is van een gisteren bij een Utrechtse AH gekochte komkommer. Onlangs zei ik in Adformatie dat komkommers nog steeds logoloos zijn. Dat is dus niet waar, ook al was het ooit waar.

Een succesje van ons geschrijf en gedebatteer? Geen idee. Daar zullen we nooit achter komen. Maar ik zit nu wel met een volgend probleem. Als een komkommer niet aan de norm voldeed dan doet hij dat nu nog steeds niet, want het vezelgehalte is gelijk gebleven. Moet ik dan constateren dat de normen die AH stelt voor groenten en fruit anders zijn dan die voor fabriekseten?

Zou die stille overgang op dat meten met twee maten toevallig komen omdat fabriekseten met keuren alleen maar minder slecht is en vers helemaal geen gezondheidskeuren nodig heeft?

Ik ben het vergeten, maar moet nodig eens kijken naar de druiven. Die barsten nl. van de suiker (ca. 16%) en genieten dus bepaald niet de voorkeur in vergelijking tot bijv. een appel (ca. 9%). Volgens de theorie van de gezondheidslabels - gezond is wat beter is dan een vergelijkbaar product in dezelfde categorie - is een druif uit den boze. Of zou dat stuk theorie nou ook niet meer gelden? Voor vers dan.


Hier nog even die zelftest uit een Allerhande van 2007 die komkommers (en tomaten) niet GKK-waardig verklaarde:

image



Dit artikel afdrukken