We doen een tekstanalyse en kijken dan wat Harry Brouwer van Unilever echt zegt en wat universitair docent Gerda Casimir van Wageningen UR daarvan vindt.
ROTTERDAM - Nepkaas op de pizza, koekjes met gluten die het cholesterolgehalte verlagen, maar alleen als je er twaalf per dag eet.
Gek genoeg tasten dit soort berichten het vertrouwen van de consument in de voedingsmiddelenindustrie niet aan, zegt universitair docent Gerda Casimir van de Universiteit van Wageningen. "De Nederlander heeft er veel vertrouwen in dat wat hij koopt goed en gezond is. Hij gaat ervan uit dat er regels zijn en dat daarop wordt gecontroleerd."
Ook Harry Brouwer, topman van Unilever Benelux, zegt niets te merken van groeiende scepsis onder de consument richting de voedingsindustrie. "Als fabrikant kunnen wij maar één ding doen en dat is betrouwbaar zijn. Wat er op de verpakking staat zit er ook echt in. Wij hebben veel mensen in onze laboratoria om ervoor te zorgen dat onze producten zo gezond mogelijk zijn." Sinds 2005 heeft Unilever zo'n 50.000 recepten doorgenomen en verbeterd. Brouwer: "In geen enkel Unilever-product zitten nog transvetten. Gezondheidsclaims op verpakkingen worden gesteund door wetenschappelijk onderzoek. Daarom zijn wij blij dat de Europese Unie nu serieus kijkt naar dit soort claims, want misleiding doet de sector schade." De consument heeft nog steeds vertrouwen, maar toch maakt Brouwer zich zorgen over de 'vloedgolf aan claims' die de supermarkten momenteel overspoelt. Unilever is samen met andere fabrikanten, supermarkten en het Voedingscentrum de motor achter het Ik Kies Bewust-logo, dat aangeeft dat een product beter scoort op vet, suiker, zout of calorieën dan andere producten van dezelfde categorie. Een product krijgt het logo pas na goedkeuring door een wetenschappelijke raad. "Het is een hulpmiddel voor consumenten om te kiezen voor gezondere varianten in elke productcategorie, want niemand kan wijs uit de ingrediëntendeclaraties." Maar sinds de introductie van het logo, plakt elke fabrikant of supermarkt gezondheidskreten op zijn verpakkingen. Meestal zijn het pure reclamekreten, gebaseerd op niets.
"In dat geval doen die bedrijven de voedingsmiddelenbranche hiermee schade", aldus Brouwer. "De consument zal uiteindelijk wel het kaf van het koren scheiden, want loze claims zijn op den duur niet vol te houden."
Casimir gelooft niet dat de gezondheid van de consument gebaat is bij Ik Kies Bewust. "Wij worden te dik omdat wij geen gezond voedingspatroon hebben. Dan is het natuurlijk goed als de voedingsindustrie minder vette producten maakt. Het gevaar bestaat dat de consument denkt dat hij gezond bezig is als hij spullen met het logo koopt. Maar het zegt alleen dat hij een product koopt dat beter is dan een ander product. Het zegt niet of het voedingspatroon gezond is." Unilever en andere fabrikanten van fruitdrankjes kregen om die reden kritiek van de Consumentenbond. Ze boeken commercieel veel succes met kleine flesjes als Knorr Vie. Volgens de bond zitten er wel vitaminen en vezels in, maar die zitten ook in een veel goedkoper pak sinaasappelsap. Bovendien wekken de flesjes de suggestie dat ze net zo goed zijn als echt fruit en dat is niet zo. Brouwer: "Maar dat zeggen wij toch ook niet. Knorr Vie is voor de mensen die niet voldoende groente en fruit eten; het overgrote deel van de Nederlanders. Het Ik Kies Bewust-logo zegt ook niet dat je gezond bezig bent, wél dat je gezonder bezig bent. Wie alleen producten zou eten met Ik Kies Bewust erop, blijft wel netjes binnen de grenzen met vet, zou en suiker."
Gerda Casimir is heel duidelijk en geeft exact hetzelfde argument als hier ontwikkeld is tegen Ik Kies Bewust: Het gevaar bestaat dat de consument denkt dat hij gezond bezig is als hij spullen met het logo koopt. Maar het zegt alleen dat hij een product koopt dat beter is dan een ander product. Het zegt niet of het voedingspatroon gezond is.
Is Unilever dus onbetrouwbaar? Als hoge bazen en de ex-staats die het logo waar ze volop aan meedoen de boel zo flessen: ja! Door gezonderheidsclaims te suggeren maken ze misbruik van het goede vertrouwen van consumenten. Brouwer geeft aan heel goed te weten waar Abraham de suggestieve mosterd vandaan haalt en aarzelt geen moment er meteen gebruik van te maken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Hielkje, hier komt de wetenschap weer met nieuwe inzichten/feiten. Een steeds grotere ongeordende en onordenbare brei. Hierdoor raakt de consument behoorlijk los-van-de-motor van. Dat hier iets aan gedaan moet worden, lijkt mij klip en klaar. Is het nu wwer wachten op een andere groep wetenschappers die het tegendeel beweren?
Vandaag in het NRC een artikel met de kop "Mensen met hart- en suikerziekte hebben meer bisfenol A in plas". Het artikel vertelt dat bisfenol A in lage concentraties in veel voedselverpakkingsmateriaal zit. Moet er nu ook heldere info over de verpakking op de verpakking?
Het artikel:
In de urine van mensen met hart- en vaatziekten en diabetes zit gemiddeld meer van de stof bisfenol A dan in de plans van mensen zonder die ziekten. bisfenol zit in lage concentraties in veel voedselverpakkingsmateriaal. Het is een hormoonachtige stofje. Bij muizen wekt de stof in lage concentraties diabetesverschijnselen op (Journal of the American Medical Association, 17 september).
Het onderzoek verscheen op de dag de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) een hoorzitting hield over het gebruik van de bisfenol A in voedselverpakkingen. Bisfenol A is een grondstof voor het maken de harde, transparante kunststof polycarbonaat. Daar worden babyzuigflessen van gemaakt, herbruikbare bierglazen en melkflessen. Ook wordt het gebruikt voor de beschermlaag aan de binnenkant van blikjes en karton. Flessen voor frisdrank en bronwater worden van polyethyleen tereftalaat (PET) gemaakt, een zachter soort plastic. Daarin zit geen bisfenol.
In Westerse landen is bij 90% van de bevolking het stofje in lage concentraties in het bloed en de urine te vinden. Bisfenol A bindt aan dezelfde lichaamscellen als oestrogenen, vrouwelijke hormonen die belangrijk zijn voor de vruchtbaarheid en groei. In grote hoeveelheden verstoort het de hormoonhuishouding, maar naar langdurige blootstelling in een lage concentratie is bij mensen geen onderzoek gedaan. Nieuwe onderzoeken laten zien dat bij muizen juist een lage concentratie van de stof nadelige effecten kan hebben, voor het brein, de voortplantingsorganen, de leverfunctie en de gevoeligheid voor het hormoon insuline, cruciaal bij diabetes. Het nieuwe onderzoek legt voor het eerst een verband tussen lage doses en ziekteverschijnselen bij mensen. Sommige fabrikanten van babylessen maken inmiddels bisfenol A-vrije flessen. Na goed afwassen voor het eerste gebruik, is de grootste hoeveelheid bisfenol A die uit een zuigles kan ontsnappen, al verdwenen.
@Carin, Ik weet het niet, het is al een heel tijdje geleden dat ik daar iets over gelezen hebt. Ik denk dat het een gemiddelde is. Maar een gemiddelde zegt niet zoveel, want als je het zelfde product wekelijks aanschaft heb je het na 3keer wel gezien of het wordt nooit gelezen. Ik kan me voorstellen dat sommige producten zo vertrouwd zijn en het op basis van dat vertrouwen gekocht wordt. Als het product echter evolueert, gaat dit weer voorbij gaat aan de frequente gebruiker.
Ik denk dat de suggestie die het product opwekt bij het eerste of herhaalde aanzien blijft hangen, zeg maar het “krantenkop effect”.
Zijn die 4 seconden bedoeld om in de winkel het etiket te lezen of is dat een gemiddelde voor alle leesmomenten? Ik kan me voorstellen dat je, om de winkelduur beperkt te houden, niet alles gaat spellen. Etenswaren zijn echter verbruiksgoederen, dus komt altijd een keuzemoment om een bepaald product opnieuw aan te schaffen. En vóór dat keuzemoment is er meestal ruim de tijd om thuis op je gemak het etiket van het (nieuwe) product eens te bestuderen. Of om de smaak te waarderen en op grond daarvan te besluiten het product nooit meer te kopen.
Onno, het gaat er mij vooral om dat er woordspelingen gebruikt worden die volgens mij totaal voorbij gaan aan de consument waar het voor bedoeld is.
idd denk ik dat 4sec. nog aan de ruime kant is.