Wetenschappers hebben jarenlang veel te grootse claims gemaakt op basis van kwalitatief slecht onderzoek. Daarmee hebben ze de gezondheid van burgers en het vertrouwen in de wetenschap ondermijndDie oproep doet Ioannidis in een artikel in het Journal of the American Medical Association (JAMA). Volgens Ioannidis hebben wetenschappers jarenlang veel te grootse claims gemaakt op basis van kwalitatief slecht onderzoek. Daarmee hebben ze, zegt hij, de gezondheid van burgers en het vertrouwen in de wetenschap ondermijnd.
'Drie koppen koffie per dag en je leeft 12 jaar langer'
Ioannidis is een bekende naam in met name de medische wereld. Hij schudde dat wereldje in 2005 op door in het tijdschrift PloS Medicine een artikel te publiceren met de titel Why most published research findings are false. In dat artikel zette hij uiteen hoe door slordige onderzoeksopzetten, onbetrouwbare onderzoekstechnieken en waardeloze statistiek, een enorme hoeveelheid onbetrouwbare resultaten en toevalsbevindingen zijn gepubliceerd. Sindsdien groeide zijn faam en kan hij zich scharen onder de elite van de wetenschapscritici. Zijn nieuwe artikel kreeg direct steun van de invloedrijke cardioloog-wetenschapper Eric Topol.
Ioannidis's paper comes in the wake of 2 recent ones:
— Eric Topol (@EricTopol) August 24, 2018
"Public Dismissal of Nutrition Science Makes Sense" https://t.co/14M2BthttU
"Fatal Flaws" https://t.co/jkiqtzqxvZ @JClinEpi pic.twitter.com/ItJ9iOnTfv
In zijn op 23 augustus online verschenen artikel haalt hij op de hem kenmerkende manier uit naar de voedingsepidemiologie. "Bij een gemiddelde levensverwachting van tachtig jaar, zou het eten van twaalf hazelnoten per dag deze levensverwachting met twaalf jaar doen toenemen (dat is één jaar per hazelnoot), het drinken van drie koppen koffie per dag zou eenzelfde winst van twaalf jaar opleveren en het dagelijks eten van een mandarijntje zou vijf jaar winst opleveren. Omgekeerd, zou het dagelijks eten van een ei de levensverwachting verlagen met zes jaar en het eten van twee plakjes bacon met tien jaar. Zouden deze resultaten daadwerkelijk waar kunnen zijn?"
Meta-analyses: 'gewogen gemiddelden van de meningen van experts'Oorzaken van ongeloofwaardigheid
Deze ongeloofwaardige schattingen zijn volgens Ioannidis een gevolg van een opeenstapeling van biases. Bijna alles wat we eten staat met elkaar in verband. Daardoor zal wanneer één van die producten of componenten ergens mee samenhangt, automatisch hetzelfde gelden voor heel veel andere producten of componenten. Bovendien hangt de consumptie van voeding sterk samen met sociale en culturele factoren die vaak ontbreken in de data waarop onderzoekers hun conclusies baseren.
Een ander probleem is dat voedingscohortstudies altijd een enorm aantal factoren meten en doorgaans maar een deel daarvan rapporteren. Hiervoor verworden meta-analyses volgens Ioannidis tot "gewogen gemiddelden van de meningen van experts."
Daarnaast houdt het vakgebied veel te weinig rekening met de diversiteit van zowel voeding als consumenten. Het is schier onmogelijk om in die complexiteit het universele effect van één component vast te stellen.
De kritiek van Ioannidis op de voedingswetenschap staat niet op zich. Deze maand nog verscheen er een kritisch artikel in het Journal of Clinical Epidemiology over onderzoeken waarvoor mensen bijhouden wat ze hebben gegeten, en kort daarvoor publiceerde de Maastrichtse biomedicus en wetenschapsfilosoof Bart Penders een artikel in het British Food Journal waarin hij betoogt dat de afwijzing van de voedingswetenschap door het publiek logisch is, omdat de wetenschappers hun eigen geloofwaardigheid keer op keer hebben ondermijnd.
Penders maakt deel uit van een consortium van Nederlandse onderzoekers dat onder de noemer Nutrition in Transition het vakgebied probeert te hervormen. Vorig jaar publiceerden ze hun visie in het European Journal of Nutrition.
De voedingsepidemiologie heeft de wetenschap en de maatschappij geen goede dienst bewezenNadruk moet liggen op minder eten
Ook Ioannidis benadrukt dat de voedingsepidemiologie de wetenschap en de maatschappij geen goede dienst heeft bewezen. Ook zou de volksgezondheid negatief beïnvloed kunnen zijn, doordat gammele conclusies in voedingsrichtlijnen belandden en doordat er veel aandacht is gegaan naar het zoveel mogelijk eten van allerlei 'goede voeding', terwijl de nadruk zou moeten liggen op minder eten.
Ioannidis pleit voor grootschalige, gecontroleerde, gerandomiseerde studies naar voedingspatronen. Daar verwacht hij, op basis van onderzoek, geen enorm sterke effecten van. Ook zouden epidemiologen meer onderzoeksgegevens met elkaar moeten delen en zouden ze moeten investeren in innovatieve onderzoeksmethoden. Onderzoeksfinanciers zouden dergelijke initiatieven moeten ondersteunen, om zo het vakgebied nieuw leven in te blazen.
Ioannidis gaf eind 2014 een lezing waarin hij zijn kijk op het onderwerp toelicht voor het open sourced wetenschappelijke blad PLOS:
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Daar lijkt het wel op Dick Veerman . Ik ben alleen verbluft dat gebaseerde kritieken die ik in 1979 al had als D2 student (beïnvloed door statistische wetenschappers... waaronder een vriend van me die later speltheorie ging doceren) in 2018 niet minder spelen.... en vraag me af hoe dat komt. (terwijl variabele - zelfgroeiende - speltheoretische modellen nu algemeen gehanteerd worden door bijv. de CIA bij voorspellingen, met veel hogere waarde dan andere analyse instrumenten... waar blijven de andere mogelijke toepassingen?)
Frank, je bent helemaal in gesprek met jezelf.
De universiteiten doen hier volop aan mee. Zoals bij de toelating tot masteropleidingen…. waarbij geselecteerd wordt op discutabele - vaak secundaire vakken en vaardigheden.... puur om ruim de helft (2/3) te laten afvallen. In plaats van te kijken naar parameters van de wetenschappelijke creativiteit die nodig zijn voor een Master (maar sowieso... vroeger gaf een behaald kandidaats recht op doctoraal.. ik ken mensen die zessen en zevens haalden tijdens hun kandidaats die nu bij de top horen - ook op universitair niveau). Einstein was dan ook afgevallen. De vormende kwaliteit van ons universitair onderwijs is ernstig terug gelopen (wat niet aan het onderwijs zelf ligt). De mogelijke kritische houding van de resulterende wetenschappers vaak ook. Maar op de een of andere manier is er gelukkig nog veel kritisch en verder verdiepend te vinden.
Het is eigenlijk absurd om hele generaties bachelors te laten afzwaaien met hun minieme verdieping in wetenschap/ wetenschappelijke analyse.... waarmee ze nooit kritiek kunnen hebben op wat er gebeurt. Wat is de zin van dit 'wetenschappelijke' onderwijs?
Kritische educatie van studenten heeft dus alles te maken met het hier geschetste probleem. Kritische educatie (een begrip dat veel meer behelst dan getentamineerde 'vakkennis'), de vereiste creativiteit en ruimdenkendheid - binnen en buiten het vak kijkend - lijkt het onderspit te delven in het Amerikaanse commerciële scholingsmodel (zoals deels aangestipt in die docu van Moore).... dat hier ook steeds meer doorgang vindt. De resulterende slecht gefundeerde Ivoren Torens gaan wel een paar decennia mee in het systeem....
pps excuses ik had het hieronder over Denise Minger…. niet Miller.... (ik vertrouw teveel op mijn door olijfolie/kaas/eigebrek verbeterde primaire geheugen :( … met al die in zonnebloemolie - liefst al 12 uur verhit - oude kaas heeft ook meer smaak - gefrituurde kroketten die ik tegenwoordig maar neem op advies van een beleids(mede)bepalende emeritus…. SMULLEN