De Australische evenknie van de Hartstichting laat zijn advies onderbouwen door cardioloog Garry Jennings: “Bij hart-gezond eten gaat het vooral over de combinaties van voedingsmiddelen die je regelmatig eet.” Van volle melk, yoghurt en kaas is niet aangetoond dat ze - voor gezonde mensen - gezondheidsrisico's met zich meebrengen en ze bevatten wel gezonde stoffen. Boter, room, ijs en zuiveltoetjes kunnen volgens de nieuwe aanbevelingen maar beter in de (koel)kast blijven staan.
Rood vlees zou een boosdoener zijn, aldus de Heart Foundation. “Bewerkt vlees of vleeswaren moeten worden beperkt,” vindt Jennings, “omdat ze consequent in verband zijn gebracht met een hoger risico op hart- en vaatziekten en andere chronische aandoeningen.”
Voedingsrichtlijnen van over de hele wereld verschillen sterk van elkaar. Waar in Australië de consumptie van volle zuivelproducten nu weer mag, speelt zuivel in Canada een minder prominente plek. Wetenschappers en voedingsdeskundigen bakkeleien in alle toonaarden over de vraag of vetten uiteindelijk de boosdoener zijn, suiker of misschien toch eiwitten.
Brazilië focust op verse ingrediënten, zelfbereide en vooral samen gegeten maaltijden.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Rene,
Uiteraard zijn er een groot aantal verschillende ontwerpkeuzes mogelijk bij apparaten (zoals stekkers, of elektrische motoren), maar dat betekent niet dat de onderliggende concepten anders zijn. Elke elektrische waterkoker werkt bijvoorbeeld dmv een verwarmingselement en ondanks verschillende vormen en ontwerpen, zijn het allemaal weerstanden die netjes de wet van Ohm volgen.
Punt is dat de verschillende ontwerpkeuzes niet voortkomen uit verschillende interpretaties van de theorie, maar uit verschillende toepassingen en ontwerpeisen (bijvoorbeeld dat het in een bepaalde ruimte moet passen, of een bepaald vermogen moet hebben).
Bij voedingsadviezen is dat nou net niet het geval, die streven allemaal hetzelfde doel na: bevorderen van de algehele gezondheid. De verschillende keuzes komen daarbij juist wél voort uit verschillende interpretaties van de theorie. En zoals gezegd, geen enkele interpretatie is getoetst, zoals elke willekeurige waterkoker wel een QC stikker heeft. Bij de waterkoker wordt niet alleen het specifieke ontwerp gecheckt (en middels de kwaliteitscontrole ook elke individueel exemplaar), maar wordt impliciet ook de onderliggende theorie wederom geverifieerd (wat niet echt nodig is, omdat de graad van zekerheid daarvan al zeer hoog is). Niets van dat alles bij voedingsadviezen.
@Dominique, je hebt volkomen gelijk, verificatie is ontzettend lastig. Dat betekent niet dat we het niet zouden moeten vereisen. Is het niet vreemd dat we bij bijvoorbeeld een vliegtuig of auto een veelheid aan verificatie testen eisen, terwijl het aantal mensen dat potentieel schade ondervindt bij een falen (1 tot een paar honderd) vele malen kleiner is dan het aantal mensen dat potentieel schade ondervindt bij een onjuist voedingsadvies (miljoenen)?
De voedingsadviezen zijn over het algemeen weliswaar opgebouwd uit losse brokken (dit is vermeend goed voor hart en vaten, dat voor reuma, etc.), maar pretenderen wel de algehele gezondheid te bevorderen. Dat is als hypothese dus wat je zou willen toetsen.
Het is best waarschijnlijk dat er wel een groep mensen te vinden is die consequent bijvoorbeeld eten en drinken volgens de schijf-van-vijf. Er zijn ook groepen die op een consequente manier een ander patroon volgen (vegetarisch, lchf, traditioneel Japans, cafetaria, etc). Een prospectief onderzoek die hen volgt zou op zijn minst een indicatie moeten geven dat de mensen die de schijf-van-vijf een betere algehele gezondheid hebben. Met concepten zoals Mendelian randomization kunnen sommige verstorende factoren uitgesloten worden en conclusies versterkt worden. Hoewel uiterst ingewikkeld, er zijn best verificaties denkbaar. Het is m.i. aan de adviesopsteller om hun advies te verifiëren, net als het aan een vliegtuigbouwer of autofabrikant is om aan te tonen dat hun transportmiddelen doen waarvoor ze ontwikkeld zijn. Als ze dat niet lukt, waarom zouden wij dan op basis van (interpretatie van) louter theorieën accepteren wat zij adviseren?
De grap is dat inmiddels duidelijk is dat een schijf-van-vijf voedingspatroon niet leidt tot betere gezondheid bij diabetici, aangezien er veel mensen zijn die heel bewust geprobeerd hebben 'gezond' te eten volgens de schijf, maar er niet van opknapten, zelfs zieker werden (langzamerhand meer medicatie nodig hadden). Stappen zij daar vanaf, blijken veel mensen beter te worden. Uiteraard zal het Voedingscentrum verklaren dat de schijf-van-vijf voor gezonde mensen bedoeld is, maar daarvan hebben we er verbazingwekkend weinig. Bovendien valt dat niet vol te houden als mensen op een andere voedingspatroon verbeteren van een ziekte die bijna 9% van de bevolking plaagt, zij zijn immers ook ziek geworden toen ze ooit nog gezond waren en waarbij.op zijn minst een deel van hen netjes de schijf-van-vijf zal hebben gevolgd.
#4 #7 De electrische wetten zijn dan wel het zelfde, maar de uitvoering en interpretatie zal vast verschillen. Misschien hebben ze daar 3 transformatie huisjes per 10000 inwoners en hier 4 (ik noem maar wat). Wellicht verschillen de kabeldiktes wel. En waarom hebben we overal dan verschillende stekkers?
Dennis Zeilstra ik vind dat je een goed punt maakt in #4; de wetenschappelijke evidence is niet sterk genoeg om één 'universeel' voedingsadvies te geven. Je suggereert om te verifiëren of bestaande adviezen werken. Hoe zie je dat voor je?
In mijn hoofd speelt daar namelijk een aantal methodologische problemen. Goed voedingsonderzoek doen is bijvoorbeeld al heel erg lastig, omdat je voor sterk wetenschappelijk bewijs proefpersonen zou moeten beschermen tegen alle mogelijke confounders. Voor een aantal dagen/weken (oke misschien zelfs tot een maand) kun je proefpersonen in een respiratory chamber plaatsen, zoals Kevin Hall dat deed in zijn studie, maar eigenlijk wil je het effect van een voedingspatroon op de gezondheid over een tijdspanne van 20-30 jaar weten. Ik denk niet dat iemand zo gek is om zichzelf zo lang op te laten sluiten.
Bovendien is er geloof ik ook nog geen echte consensus over het begrip 'gezond'. En daarnaast kan een product wat bijvoorbeeld wel goed is voor je spieren, weer minder goed zijn voor je hart.
Ik vind het allemaal maar lastig! Hoe zie jij dat voor je?
Theo, in de eerste helft van vorige eeuw werd volgens mij niet zoveel vlees gegeten. In de tweede helft wel.