Wacht niet tot het geld op is
“Failliet gaan, is nog steeds een taboe, het is een gevoel van falen”, zegt Joan Jansen, adviseur varkenshouderij van Flynth Accountants. Volgens Jansen, die de afgelopen jaren tientallen bedrijven begeleidde, trekken veel bedrijven te laat aan de bel, "als zowel de voersilo als de bankrekening leeg is". Dat is zonde, want er is inmiddels meer ervaring bij banken en mensen die op bedrijven komen in het signaleren van problemen en meedenken over alternatieve oplossingen.
Strengere banken
Jos van Mierlo, juridisch adviseur van Abab Accountants, signaleert dat gedwongen stoppen steeds vaker voorkomt. “Bedrijven die technisch slecht draaien, komen nu bovendrijven. Niet alleen in de varkenshouderij, ook in de melkveehouderij zien we steeds meer problemen.” De banken trekken sneller de streep, waardoor het des te belangrijker wordt tijdig problemen te onderkennen en in actie te komen. "Vaak gaat het proces van een stopper met stille trom, maar het is niet minder heftig. Het is een hele kunst op tijd te stoppen als het niet meer wil.”
Samenwerken aan akkoord
De sleutelrol van de banken wordt ook onderkend door Onno Eijkelboom, specialist insolventie bij EC Consultancy. “Het zwaard van Damocles wordt vaak door de bank gehanteerd, maar tegelijkertijd is het zaak om met die bank een akkoord te bereiken. [..] Stop met nog meer schulden maken en zorg voor een deskundig adviseur die wat meer op afstand staat. Bijzonder beheer is een heel andere club binnen de bank dan de relatiebeheerder waar je eerder mee te maken had. De bank wil gewoon zijn geld terug, de adviseur wordt eiser.” Eijkelboom zoekt de oplossing in een onderhands akkoord met de banken en andere schuldeisers, zonder wettelijke schuldsanering.

Op Boerderij staat onder de noemer 'Problemen erkennen en open kaart spelen' een overzicht van de aandachtspunten die spelen bij bedrijven in financiële problemen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"Agrarisch ondernemers pessimistischer", kopt Biojournaal.
Dat blijkt uit de Agro Vertrouwensindex, een samenwerkingsproject van LTO Nederland, Flynth adviseurs en accountants, ministerie van Economische Zaken en LEI Wageningen UR.
De Agro Vertrouwensindex daalt ten opzichte van het vierde kwartaal 2015 met ongeveer zes punten tot ongeveer 11. Ondanks deze daling is het aantal agrarische ondernemers met vertrouwen nog licht in de meerderheid.
Met name de akkerbouwers schatten hun toekomstige bedrijfssituatie fors lager in. Bij de tuinbouwondernemers en melkveehouders had het vertrouwen een licht negatieve trend. Ondernemers in de pluimveehouderij hadden het meeste vertrouwen in hun bedrijfssituatie, dat dan ook tot recordhoogte steeg. In de varkenshouderij blijft het vertrouwen het laagst.
Biojournaal schrijft verder: "De neergaande trend in de vertrouwensindex onder Nederlandse boeren en tuinders komt overeen met die in andere EU-lidstaten. Zo is de sfeer onder boeren en tuinders in Vlaanderen en Duitsland ook gedaald. In Vlaanderen is er zelfs sprake van een dieptepunt."
Engelbert, those who are doomed worden te lang in de benen gehouden door de financieringen van banken en voerfirma's. Daarmee verzwakken ze degenen die wel de capaciteiten hebben om door te kunnen. Ze laten immers het kreupel- en struikelhout welig tieren.
Rol? Banken gaan niet voor- of achterwaarts integreren. Dat kunnen voerfirma's wel (al hebben ze helaas geen verstand van marketing). Om zo'n strategie uit te voeren hebben ze de banken nodig. Misschien wel Europees. Van de politiek hoef je idd niets te verwachten. De varkenshouderij staat geprogrammeerd voor een trage, koude sanering.
Er is dus een ondernemer nodig die brood ziet in de resten. Uiteindelijk kocht scheepswerf Damen de jarenlang ploeterende failliete boedel van RSV. Zoiets is het, maar dan met duizenden boeren. Met een bank heb je die in je tang en kun je toch een Damen-achtig deal maken. Combineer het met mijn advies aan N-Brabant en doe aan outplacement van boeren die dat willen oostwaarts en schakel daar een bewindspersoon voor in (ik denk aan een provinciale omdat Den Haag niet ondernemend is). Die heb je nodig om nog wat POP-gelden uit Brussel vrij te maken en succesvoller naar het Oosten te kunnen expanderen.
Meer gratis advies geef ik niet. Dat is aan ondernemers. Ik ben benieuwd welke voerclub het als eerste ziet. Een niet-cooperatieve heeft uiteraard de beste kaarten, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen.
Dick: Welke lucht? Hoeveel lucht? Daar waar het probleem het hardst knelt worden er initiatieven genomen die in die situatie naar een oplossing moeten leiden. De rest bulldozerd de problemen voor zich uit en hoopt op een oplossing die vanzelf komt ( betere opbrengstprijzen) tot de berg voor de bulldozer te groot is. Dit is niet de situatie van de laatste 5 jaar maar al van veel langer alleen de omvang en consequenties zijn nu veel groter. Helaas is koude sanering wat rest! Welke rol zie jij trouwens voor de voerbedrijven?
#73 Dick Dat is iets wat hier al heel vaak ter sprake is gekomen. Er wordt gekozen voor een virtuele balanswaarde die in werkelijkheid waardeloos is. Varkens, kantoren, noem maar op. De enige hoop is dat het later beter wordt. Zo niet dan valt de bijl (voor de opvolgers van de huidige RvB). Degelijk saneren komt niet meer in het vocabulair voor.
Engelbert, waarom trekt de bank niet een paar van die bedrijven om? Dat geeft immers lucht. Dat zouden de grote banken in Europa moeten doen om de varkenssoap (die zijn crisis niet meer zelf oplost omdat de banken hun kredietportefeuilles zo traag mogelijk afschrijven) eindelijk achter de kiezen te krijgen.
En natuurlijk: vergeet de voerfirma's niet. Die hebben dezelfde verantwoordelijkheid als de banken en zorgen ook voor prolongatie van het probleem. Inmiddels eigenlijk al wel een jaar of 5.
Gaat het denken zo traag in die regionen?