2 min
In Nederland en België is veel te doen over rituele slacht. Afgelopen week liet staatssecretaris Van Dam de Kamer weten onder welke voorwaarden hij onverdoofde rituele slacht Nederland wil accepteren. Als een dier 40 seconden nadat de hals is doorgesneden nog niet buiten bewustzijn is, wordt het alsnog verdoofd. Rond die seconden tussen leven en onbewustzijn speelt in Nederland en Frankrijk nog een ander onderwerp. Omdat veterinaire experts electrocutie met een tang ('electrical stunning' in het Engels) als verdovingsmethode niet meer zo goed vonden, gingen slachthuizen over op vergassing van dieren met CO2. Varkens In Nood en L214 protesteren daartegen. De dieren komen zeker 20 seconden in een bewuste doodsstrijd. Volgens de beide dierwelzijnsorganisaties zou de doodsstrijd zelfs tot 40 seconden kunnen duren.
We ontvingen een video (zie onder) van een traditionele slacht waarbij een varken niet verdoofd wordt en toch in één keer dood is. Het kan amper lijden als we ervan uitgaan dat een dier waarvan lijf en kop gescheiden zijn, dood is. Wel spartelt het heftig omdat het lijf van het in één welgemikte klap onthoofde varken blijft stuiptrekken.
Oogreflex bij rituele slacht
De staatssecretaris maakt in zijn brief aan de Tweede Kamer uitvoerig melding van 'een toets op de cornea- en geïnduceerde ooglidreflex'. In gewoon Nederlands: als een dier nog reageert op iemand die in het oog probeert te prikken, dan leeft het nog. Zolang dat na 40 seconden nog gebeurt, heeft het dier het bewustzijn nog niet verloren. Dood is het dan sowieso nog niet.
Dat zorgt voor een intrigerende vraag: wanneer verklaren we een dier onbewust bij de slacht en klaar voor verdere bewerking met messen en zagen?
Bewustzijn in afgehouwen kop?
Onderstaande video is niet erg eng om te bekijken, al kan het een onwennige indruk opleveren. Het varken staat er rustig bij en wordt vermoedelijk aangenaam gekriebeld. De mensen weten wat er gaat gebeuren. Het varken niet. Voor het zich kan realiseren dat zijn kop eraf is, is die er al af. Maar is het dood terwijl het verbloed wordt en welke uitslag zou de oogtest opleveren als die zou worden uitgevoerd?
Over onthoofding zijn sinds de uitvinding van de guillotine verschillende experimenten op mensen uitgevoerd. Daaruit zou kunnen blijken dat een afgesneden hoofd nog enkele seconden leeft. Een Nederlandse test met onthoofde muizen ondersteunt die gedachte. Denkbaar is dat het bewustzijn in een afgehouwen hoofd of kop bij grote zoogdieren nog enkele seconden langer aanwezig blijft.
Rituele slacht staat onthoofding niet toe, omdat het hart van het dier maximaal moet blijven werken om het bloed uit het dier te pompen tijdens het bewustzijnsverlies (en uiteraard: varkens kunnen niet halal of kosher zijn). Niettemin moet geconstateerd worden dat deze methode van slachten een perfecte snede oplevert die ogenschijnlijk tot de snelste en meest onverwachte dood leidt, ook al spartelt het dier daarna nog heftig. Het hakmes moet wel perfect geslepen zijn natuurlijk.
Dit alles leidt uiteindelijk tot een heroverweging van de vraag hoe we het dier zo humaan mogelijk uit zijn bewuste zijn kunnen halen. Vergassing duurt sowieso vele seconden die in doodsstrijd een psychologische eeuwigheid kunnen lijken. Na WO II gruwelden we van de vergassing die in Duitsland op mensen bleek te zijn toegepast. In moderne slachthuizen werd CO2-vergassing begin deze eeuw niettemin ingevoerd als een humane methode voor verdoving. Onthoofding gaat met zekerheid veel sneller en - door het wegvallen van de bloeddruk - mogelijk ook met minder schrik en vervolgens strijd gepaard; vermoedelijk is het moeilijk te realiseren in de grootschalige fabrieksmatige slachtprocessen van onze tijd. Is direct op het dier toegepaste 'stunning' dan toch de betere methode? Bij varkens gebeurt dat met een tang. Bij koeien en kalveren gebeurt het met een slagpin die het dier in één klap zwaar hersenletsel bezorgt. Verdoving bij kippen is weer een heel ander hoofdstuk. Laten we het daarom eerst eens hebben over de grote zoogdieren die we eten.
Dit artikel afdrukken
Oogreflex bij rituele slacht
De staatssecretaris maakt in zijn brief aan de Tweede Kamer uitvoerig melding van 'een toets op de cornea- en geïnduceerde ooglidreflex'. In gewoon Nederlands: als een dier nog reageert op iemand die in het oog probeert te prikken, dan leeft het nog. Zolang dat na 40 seconden nog gebeurt, heeft het dier het bewustzijn nog niet verloren. Dood is het dan sowieso nog niet.
Dat zorgt voor een intrigerende vraag: wanneer verklaren we een dier onbewust bij de slacht en klaar voor verdere bewerking met messen en zagen?
Bewustzijn in afgehouwen kop?
Onderstaande video is niet erg eng om te bekijken, al kan het een onwennige indruk opleveren. Het varken staat er rustig bij en wordt vermoedelijk aangenaam gekriebeld. De mensen weten wat er gaat gebeuren. Het varken niet. Voor het zich kan realiseren dat zijn kop eraf is, is die er al af. Maar is het dood terwijl het verbloed wordt en welke uitslag zou de oogtest opleveren als die zou worden uitgevoerd?
Over onthoofding zijn sinds de uitvinding van de guillotine verschillende experimenten op mensen uitgevoerd. Daaruit zou kunnen blijken dat een afgesneden hoofd nog enkele seconden leeft. Een Nederlandse test met onthoofde muizen ondersteunt die gedachte. Denkbaar is dat het bewustzijn in een afgehouwen hoofd of kop bij grote zoogdieren nog enkele seconden langer aanwezig blijft.
Rituele slacht staat onthoofding niet toe, omdat het hart van het dier maximaal moet blijven werken om het bloed uit het dier te pompen tijdens het bewustzijnsverlies (en uiteraard: varkens kunnen niet halal of kosher zijn). Niettemin moet geconstateerd worden dat deze methode van slachten een perfecte snede oplevert die ogenschijnlijk tot de snelste en meest onverwachte dood leidt, ook al spartelt het dier daarna nog heftig. Het hakmes moet wel perfect geslepen zijn natuurlijk.
2017-06-13-VIDEO-00000003 from Foodlog.nl on Vimeo.
Dit alles leidt uiteindelijk tot een heroverweging van de vraag hoe we het dier zo humaan mogelijk uit zijn bewuste zijn kunnen halen. Vergassing duurt sowieso vele seconden die in doodsstrijd een psychologische eeuwigheid kunnen lijken. Na WO II gruwelden we van de vergassing die in Duitsland op mensen bleek te zijn toegepast. In moderne slachthuizen werd CO2-vergassing begin deze eeuw niettemin ingevoerd als een humane methode voor verdoving. Onthoofding gaat met zekerheid veel sneller en - door het wegvallen van de bloeddruk - mogelijk ook met minder schrik en vervolgens strijd gepaard; vermoedelijk is het moeilijk te realiseren in de grootschalige fabrieksmatige slachtprocessen van onze tijd. Is direct op het dier toegepaste 'stunning' dan toch de betere methode? Bij varkens gebeurt dat met een tang. Bij koeien en kalveren gebeurt het met een slagpin die het dier in één klap zwaar hersenletsel bezorgt. Verdoving bij kippen is weer een heel ander hoofdstuk. Laten we het daarom eerst eens hebben over de grote zoogdieren die we eten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Opmerking/vraag:
Als we uitgaan van een rund, leeft dat rund (gemiddeld/ongeveer) 100.000.000 seconden. De overdreven aandacht voor de laatste seconden van het leven van een rund, veroorzaakt een lager dierwelzijn, want alle tijd, aandacht, kennis en geld dat besteed wordt aan die laatste (40?) seconden, kunnen niet meer besteed worden aan die 100 miljoen seconden dat het dier leeft.
Er is sinds het begin van het gebruik van MRI apparatuur veel onderzoek geweest naar de gevolgen van herseninfarcten. Uit die onderzoeken (veelal met apen, waar de slagaders in de hals weren voorzien van op afstand afsluitbare kraantjes) kwam naar voren dat als de bloeddruk tot een bepaald minimum daalt, er geen hersenactiviteit meer is in het getroffen gedeelte van de hersenen.
Volgens mij daalt de bloeddruk in de hersenen binnen enkele seconden naar nul, nadat beide halsslagaders zijn doorgesneden. Misschien kan een arts/dierenarts hier uitleggen hoe het mogelijk is dat er xx seconden na het verlies van de bloeddruk toch sprake is van hersenactiviteit?
Ligt het niet voor de hand om, zoals ik overigens ook eerder al voorstelde, bijv. naast
een mailtje aan Temple Grandin of Herr Professor Dr Troeger, wat dichter bij huis gewoon
Marien Gerritzen even te vragen?
Hij heeft op 31 december 2016 een nieuw WUR-onderzoek naar bedwelming bij varkens afgerond.
Overigens onderzocht de WUR CO2 "verdoving" van varkens eerder al in 2008-2009.
De vertoning van dat WUR-filmpje schijnt indertijd in de 2e Kamer tot enige consternatie te hebben geleid.
Qua hygiëne voldoet deze hakmethode aan geen enkele standaard. Dat heet dan cultuur.
Over de slagingskans om dit repeteerbare en goed uitgevoerd te doen, hoeven we het niet lang te hebben. Hoe zouden de dierenwelzijnsorganisaties aankijken tegen dit soort praktijken in vergelijking met de Europese werkwijze?
Ik verwijderde hier 3 reacties, waaronder 2 van mezelf. Ik hoop dat het signaal duidelijk is: graag reacties die iets toevoegen ipv meningen.
Ik meld me graag aan als proefkonijn, en kan het iedereen aanbevelen.
Overigens, Dick B., ik zou me ook niet meteen als vrijwilliger aangemeld hebben zonder deze eerdere ervaring. Daarbij wil ik wel aantekenen dat het groot verschil had gemaakt als Katja Schuurman het gevraagd had.