Dat zei boer, professor en voormalig CDA-minister van landbouw Cees Veerman vorige week dinsdagavond voor een volle Rode Hoed waar hij samen met geopolitiek analyst Rob de Wijk de toestand in de wereld van macht en voedsel doornam.
In het kader van de debatserie It's Food Stupid maakten Veerman en De Wijk Nederland duidelijk hoe de wereld eruit ziet. Niet vrolijk.
Veerman liet aan de hand van een rij feiten - van klimaatverandering tot het uitgedroogde Aralmeer en steeds meer welvaart voor steeds meer mensen tot stijgende voedselprijzen en hun gevolgen - zien dat we op moeten passen. Als regeringen wereldwijd niet goed werken aan het voorzien in hun lokale voedselbehoeften zullen tekorten ontstaan. Die zullen leiden tot voedseloproeren en, hoewel hij het woord vermeed, mogelijk zelfs oorlogen. Ieder gebied heeft zijn eigen vraagstukken. China heeft met 20% van de wereldbevolking en slechts 7% van het landbouwareaal een van de grootste uitdagingen. Daarmee is het land tevens een uitdaging voor de rest van de wereld.
Rob de Wijk maakte duidelijk dat de overzichtelijke wereld van de Koude Oorlog ver achter ons ligt. Wie nog dacht dat wereldpolitiek gaat over de relatie van de VS en de EU versus de rest van de wereld, komt bedrogen uit. De VS keren zich in zichzelf nu ze weten dat ze de rol van wereldpolitieagent niet langer kunnen spelen. Die is rol te duur en wordt niet langer geaccepteerd. De wereld wordt multipolair. De VS trekken zich terug. Azie wordt sterk en Europa is in zichzelf gekeerd.
Wie dacht de wereld om geld draait, komt eveneens bedrogen uit, zei De Wijk. Het gaat om de grondstoffen, in de eerste plaat om het voorkomen van honger. Europa, stelde De Wijk verder, heeft dat onvoldoende door en denkt nog dat de wereld om geld draait. Als wereldregio's hun belangen niet op elkaar afstemmen, is dat is een bron voor mogelijke conflicten. In dat licht stelde De Wijk voor een pact te sluiten met China. Het land herbergt overweldigende bronnen aan minerale grondstoffen, met name voor de high tech industrie. Geruild tegen voedsel vanuit Europa en de VS zouden die grondstoffen voor vrede, want tot een wederzijdse afhankelijkheid kunnen leiden.
Maar waarom zou China daar vrijwillig instappen en zijn de VS en de EU daar klaar voor? Op die vraag kwam geen antwoord. De Wijk is dan ook somber. Hoe het zou moeten, is niet zoals het gaat.
Cees Veerman had ander een antwoord: 'we hebben goede bestuurders nodig", waaraan hij toevoegde dat ze 'principle' en niet 'rule based' zouden moeten besturen. Weg dus met de verjuridisering en steeds verdere detaillering van wetgeving. Fatsoen en gezond verstand moeten terugkomen, bedoelde Veerman.
Dat klopt als een bus, maar wie helpt die goede bestuurders in het zadel? Terwijl het nieuws dat de kosten van voedsel harder stijgen dan de inflatie het in zichzelf gekeerde Nederland bereikte, bleef ook op die vraag het antwoord uit.
De reacties van de zaal op de voordrachten van Veerman en De Wijk werden vastgelegd in dit Twitterverslag. Van een aanvankelijk wat kritische houding jegens Veerman die techno-landbouw prees, sloeg de kritiek om in een beginnend besef dat het onderwerp voedsel inderdaad weleens niet over 'biologisch' en 'duurzaam' zou kunnen gaan maar om de verdeling van de buit op aarde. Of de urgentie van dat pijnlijk doorklinkende punt helemaal landde, is de vraag. De binnenstad van Amsterdam is een comfortabele plek om over de problemen in de wereld te praten.
Morgen is er een herkansing in de Rode Hoed. De hele avond gaat over China. Volkskrantjournalist Mac van Dinther ging op reis en rapporteerde daarover zaterdag jongstleden in de Volkskrant. Op het toneel verschijnen naast Mac de Nederlands-Chinese auteur Lulu Wang en dr. Yiching Song van het Centre for Chinese Agricultural Policy in Beijing.
Fotocredits: KRO
Een feitelijk verslag van de Chinadebatavond in de reeks It's Food Stupid is te vinden op de site van CLM.
Dit artikel afdrukken
Veerman liet aan de hand van een rij feiten - van klimaatverandering tot het uitgedroogde Aralmeer en steeds meer welvaart voor steeds meer mensen tot stijgende voedselprijzen en hun gevolgen - zien dat we op moeten passen. Als regeringen wereldwijd niet goed werken aan het voorzien in hun lokale voedselbehoeften zullen tekorten ontstaan. Die zullen leiden tot voedseloproeren en, hoewel hij het woord vermeed, mogelijk zelfs oorlogen. Ieder gebied heeft zijn eigen vraagstukken. China heeft met 20% van de wereldbevolking en slechts 7% van het landbouwareaal een van de grootste uitdagingen. Daarmee is het land tevens een uitdaging voor de rest van de wereld.
Rob de Wijk maakte duidelijk dat de overzichtelijke wereld van de Koude Oorlog ver achter ons ligt. Wie nog dacht dat wereldpolitiek gaat over de relatie van de VS en de EU versus de rest van de wereld, komt bedrogen uit. De VS keren zich in zichzelf nu ze weten dat ze de rol van wereldpolitieagent niet langer kunnen spelen. Die is rol te duur en wordt niet langer geaccepteerd. De wereld wordt multipolair. De VS trekken zich terug. Azie wordt sterk en Europa is in zichzelf gekeerd.
Wie dacht de wereld om geld draait, komt eveneens bedrogen uit, zei De Wijk. Het gaat om de grondstoffen, in de eerste plaat om het voorkomen van honger. Europa, stelde De Wijk verder, heeft dat onvoldoende door en denkt nog dat de wereld om geld draait. Als wereldregio's hun belangen niet op elkaar afstemmen, is dat is een bron voor mogelijke conflicten. In dat licht stelde De Wijk voor een pact te sluiten met China. Het land herbergt overweldigende bronnen aan minerale grondstoffen, met name voor de high tech industrie. Geruild tegen voedsel vanuit Europa en de VS zouden die grondstoffen voor vrede, want tot een wederzijdse afhankelijkheid kunnen leiden.
Maar waarom zou China daar vrijwillig instappen en zijn de VS en de EU daar klaar voor? Op die vraag kwam geen antwoord. De Wijk is dan ook somber. Hoe het zou moeten, is niet zoals het gaat.
Cees Veerman had ander een antwoord: 'we hebben goede bestuurders nodig", waaraan hij toevoegde dat ze 'principle' en niet 'rule based' zouden moeten besturen. Weg dus met de verjuridisering en steeds verdere detaillering van wetgeving. Fatsoen en gezond verstand moeten terugkomen, bedoelde Veerman.
Dat klopt als een bus, maar wie helpt die goede bestuurders in het zadel? Terwijl het nieuws dat de kosten van voedsel harder stijgen dan de inflatie het in zichzelf gekeerde Nederland bereikte, bleef ook op die vraag het antwoord uit.
De reacties van de zaal op de voordrachten van Veerman en De Wijk werden vastgelegd in dit Twitterverslag. Van een aanvankelijk wat kritische houding jegens Veerman die techno-landbouw prees, sloeg de kritiek om in een beginnend besef dat het onderwerp voedsel inderdaad weleens niet over 'biologisch' en 'duurzaam' zou kunnen gaan maar om de verdeling van de buit op aarde. Of de urgentie van dat pijnlijk doorklinkende punt helemaal landde, is de vraag. De binnenstad van Amsterdam is een comfortabele plek om over de problemen in de wereld te praten.
Morgen is er een herkansing in de Rode Hoed. De hele avond gaat over China. Volkskrantjournalist Mac van Dinther ging op reis en rapporteerde daarover zaterdag jongstleden in de Volkskrant. Op het toneel verschijnen naast Mac de Nederlands-Chinese auteur Lulu Wang en dr. Yiching Song van het Centre for Chinese Agricultural Policy in Beijing.
Fotocredits: KRO
Een feitelijk verslag van de Chinadebatavond in de reeks It's Food Stupid is te vinden op de site van CLM.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
dank foodlog, twitteraars en CLM voor uitstekende verslagen!
Misschien moet ik bij de komende verkiezingen maar weer eens overwegen CDA te stemmen, als Veerman daar tenminste volgers heeft. Hij brengt veel zinnigs naar voren, o.a. over de prijs van voedsel. In het CLM verslag geeft hij aan dat de prijs niet hoeft te dalen. Stabiele, hogere prijzen zijn belangrijk om onderzoek en investeringen op langere termijn te verzekeren.
Ik begrijp Rob de Wijk niet in zijn idee dat Europa voedsel zou kunnen verbouwen in ruil voor zeldzame aardmetalen. Europa is geen grootmacht in voedselproduktie en -export, en met de vele eisen aan mensenrechten die Europa stelt, lijken de voormalige Sovjet Republieken veel logischer partners met een veel groter potentieel.
Jopie, ik ben naar dat debat van vorige week geweest en ik wilde daar niet flauw doen door Veerman te feliciteren met zijn 180° ommezwaai. De laatste keer toen ik hem in 2005 ontmoette in Rotterdam was hij nog volledig in de neoliberale heer die volledig blind leek te varen op het kompas van Gerrit Meester. Maar een ieder kan tot inkeer komen. Dus even uitkijken met het stemmen op het CDA.
Verder ben ik het geheel met je eens, Europa is geen agro grootmacht. Dat bewijzen ook de "Satelite Sensor-based Estimates", berekeningen met behulp van satellieten. Hieruit blijkt dat Europa nog geen fractie produceert van wat de ecosystemen in Zuid Amerika en bijvoorbeeld Azië doen . Dus ik begrijp dat voorstel ook niet helemaal.
Wat betreft de voormalige Sovjet Unie is er sprake van nu even niet. Daar zou ik dus ook voorlopig maar niet op rekenen, of het moet zo gaan zoals van Dinther ons in de Vk meende te moeten voortoveren, namelijk dat er met minder input veel meer geproduceerd kan worden. De wereld op zijn kop dus. Geloof hem maar niet. Juist door gebrek aan inputs in de landbouw in de periferie van de voormalige Sovjet Unie vielen de opbrengsten (nog slechts een kwart) beneden de productiekosten en hebben daar nu weer biologische landbouw.
De Rode Hoed serie over voedsel declasseert zich door zichzelf belangrijk vindende types een podium te bieden die proberen om landen en politiek een rol te geven over voedsel.
Dan ben je bij voorbaat al een verloren wedstrijd aan het spelen. De markt is leidend, zowel de grondstoffenmarkt als de overheersende financiële, en het zal derhalve dan niet verbazen als daar gevonden wordt naar waar men op zoek is. Goede bestuurders. Ga stemmen op de beurs en verwerf aandelen.
Wat moet Rob de Wijk met zijn opmerking over de geldscheppende politiek van Obama? Die viel met zijn kont in de prut die zijn voorgangers achtergelaten hadden en kon niet anders dan de hele wereld er aan de oren uit te trekken. Maar dat zal wel buiten het strategisch denken vallen.
Paul, je commentaren zijn vrijwel zonder uitzondering diepgaand. Maar deze (#4) begrijp ik niet van jou.
Je bent steeds voorstander van continentale landbouw. Maar dat is een vorm van beleid.
"De markt is leidend, zowel de grondstoffenmarkt als de overheersende financiële, en het zal derhalve dan niet verbazen als daar gevonden wordt naar waar men op zoek is." Als dat waar is kan iedere vorm van beleid wel afgeschaft worden.
Zo niet, dan is mijn vraag: wat zou je wilolen vinden waarnaar je op zoek bent?