Jeroen Thijssen zat zijn 2x3 maal daags met bonen uit. Nu zit hij met een verontrustende vraag.
Het was de uitdaging: kun je twee dagen na elkaar drie gangen koken met bonen? Vooral: kan ik dat? Zonder te vervallen in bekende dingen als witte bonen in tomatensaus en bruine bonensoep.
Het is gelukt, maar vraag niet hoe. Het kostte moeite om niet toe te geven aan mijn drang naar het vlees van dood gedierte.
Ik beken dat ik heb gesmokkeld. Toen ik zondagmiddag even in de schone stad Den Bosch was heb ik een worstenbroodje gegeten. Al mijn vezels, heel mijn wezen schreeuwde erom. En na het overdragen van het stokje heb ik mij volop vergrepen aan eertijds levende wezens. Ik was in Duitsland, dat maakte het gemakkelijk, maar ik zou thuis precies hetzelfde hebben gedaan.
Zou ik de enige zijn? Zit er mogelijk een hang naar dierlijk vet in mij, en in andere vleeseters, die door onthouding wordt geprikkeld?
Het jojo-effect van de afvaldieten, werkzaam op een ander gebied.
De duurzaamheid geloof ik wel. Echt. Het experiment roept een verontrustende vraag op. De kekererwten en de nierbonen kwamen uit de VS. De bonen uit mijn eigen moestuin zijn een stuk duurzamer. Zou een kip uit eigen tuin, gevoed met spullen uit die tuin, niet minstens even duurzaam zijn als de kilo kekers uit de VS? Daar houden de duurzaamheidsmilimeteraars geen rekening mee.
En als mijn kip net zo duurzaam is - wat ik vermoed - mag ik dan wel kip? Slachten doe ik trouwens ook zelf.
Dit artikel afdrukken
Het is gelukt, maar vraag niet hoe. Het kostte moeite om niet toe te geven aan mijn drang naar het vlees van dood gedierte.
Ik beken dat ik heb gesmokkeld. Toen ik zondagmiddag even in de schone stad Den Bosch was heb ik een worstenbroodje gegeten. Al mijn vezels, heel mijn wezen schreeuwde erom. En na het overdragen van het stokje heb ik mij volop vergrepen aan eertijds levende wezens. Ik was in Duitsland, dat maakte het gemakkelijk, maar ik zou thuis precies hetzelfde hebben gedaan.
Zou ik de enige zijn? Zit er mogelijk een hang naar dierlijk vet in mij, en in andere vleeseters, die door onthouding wordt geprikkeld?
Het jojo-effect van de afvaldieten, werkzaam op een ander gebied.
De duurzaamheid geloof ik wel. Echt. Het experiment roept een verontrustende vraag op. De kekererwten en de nierbonen kwamen uit de VS. De bonen uit mijn eigen moestuin zijn een stuk duurzamer. Zou een kip uit eigen tuin, gevoed met spullen uit die tuin, niet minstens even duurzaam zijn als de kilo kekers uit de VS? Daar houden de duurzaamheidsmilimeteraars geen rekening mee.
En als mijn kip net zo duurzaam is - wat ik vermoed - mag ik dan wel kip? Slachten doe ik trouwens ook zelf.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Jeroen ik vermoed dat die kip als hij alleen van restafval en insecten en granen in jouw tuin leeft, duurzamer is dan de kekererwt. Hoewel je voor een maaltje kekererwten niet zo heel veel resources nodig hebt. De vraag is dan natuurlijk wel hoe vaak per jaar je kip kunt eten. Niet zo vaak, denk ik.
Ik moet overigens bekennen dat ik na de bonenestafette (waar de cateraar Albron goed aan meewerkte), ook - lekker stout - een kroket gegeten heb ;-)
Als je leest hoe veel voedsel mensen weggooien, is een kip juist een heel goede manier om afval te recycelen. Je zult inderdaad wel heeeeel bewust met die paar kippen omgaan: op is op. Dan is vlees eten voor kerst weer echt iets bijzonders, zoals vroegah.
Maar dan de praktijk... Wij hebben het een tijdje geprobeerd: kippen houden van een ras dat goed vlees en goede eieren levert. De haan ging er als eerste aan toen hij bleef kraaien. Dan komen de praktische bezwaren: een "eigen beest" afmaken is lastiger dan een anoniem beest. Bovendien: als je het niet veel gedaan hebt, ben je toch wel aan het stuntelen, terwijl je absoluut geen onnodig dierenleed wilt veroorzaken. Ons beviel het niet. En net als dat je het slachten niet vaak genoeg oefent, is het schoonmaken en bereiden ook iets dat je onhandig doet. Mijn haan hield ik zo lang ondergedompeld in kokend water dat hij als begon te garen toen ik hem wilde plukken. Van een prachtige haan werd het dus een taaie kip uit de oven. De andere kippen hebben steeds zelf het loodje gelegd: ze zijn wel heel bevattelijk voor van alles en nog wat. Tegen de tijd dat je doorhebt dat er iets is, zijn ze al weer bijna dood, en dan vonden we opeten ook niet zo fris. Leuk idee dus. Vooral goed uitvoerbaar voor iemand die zijn vaardigheden bij kan houden in de horeca, want een kip per jaar slachten, dan ben je echt aan het klungelen. Wij fietsen weer 30 min. maar de groene slager als we kip willen ;-)
Ik snap het hele idee niet achter deze masochistische kweeste. Waarom zou iemand alleen van bonen moeten leven, al was het maar drie dagen? Boetedoening?
Onze overgrootouders aten misschien minder vlees, maar wel alle dagen -behalve vrijdag- spek (en spekvet/smout/reuzel). Spek werd immers niet beschouwd als vlees.
Nu al 2x3=6 dagen! Het wordt steeds mythischer. In het volgende artikel heeft ie een maand op bonen geleefd!
Verdorie, die redactiemedewerkers ook. 2x3xdaags natuurlijk. Ook best mythisch trouwens.