In Hamont promoot snackfabrikant Vanreusel zijn producten. Het bedrijf organiseert daartoe het 'Belgische kampioenschap' frikadellen eten. De Vlaamse afslankpersoonlijkheid van Sonja Kimpen heeft er een duidelijk oordeel over: 'smakeloos!'
Het Belang van Hamont-Achel schrijft:
Snackgigant Vanreusel uit Hamont voert momenteel campagne voor zijn frituurhapjes met een wel heel bijzondere actie: het Belgisch kampioenschap frikandellen eten. Wie op één uur tijd de meeste frikandellen verorbert, wint een iPad 2 én een Vanreusel-pakket met snacks. "Een vreetwedstrijd als deze is ronduit degoutant", zegt gezondheidsgoeroe Sonja Kimpen. "Zeker in een tijd dat overdadig eten een wereldprobleem is."
"Ik snap wel dat een bedrijf promotie moet voeren voor zijn producten, maar dat een snackfabrikant op deze manier actie voert, vind ik ronduit degoutant", zegt gezondheidsexperte Sonja Kimpen. "Met het eten van een frikandel is op zich helemaal niks mis, maar dat doen in de vorm van een vreetwedstrijd kan toch echt niet. We leven in een tijd dat overdadig eten echt een wereldprobleem is.
Dit artikel afdrukken
Snackgigant Vanreusel uit Hamont voert momenteel campagne voor zijn frituurhapjes met een wel heel bijzondere actie: het Belgisch kampioenschap frikandellen eten. Wie op één uur tijd de meeste frikandellen verorbert, wint een iPad 2 én een Vanreusel-pakket met snacks. "Een vreetwedstrijd als deze is ronduit degoutant", zegt gezondheidsgoeroe Sonja Kimpen. "Zeker in een tijd dat overdadig eten een wereldprobleem is."
"Ik snap wel dat een bedrijf promotie moet voeren voor zijn producten, maar dat een snackfabrikant op deze manier actie voert, vind ik ronduit degoutant", zegt gezondheidsexperte Sonja Kimpen. "Met het eten van een frikandel is op zich helemaal niks mis, maar dat doen in de vorm van een vreetwedstrijd kan toch echt niet. We leven in een tijd dat overdadig eten echt een wereldprobleem is.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ook ik vind op zijn tijd een frikandel heerlijk. Het zou een leukere uitdaging en reclamestunt zijn wie de lekkerste frikandel speciaal kan maken. Ik vind hem zelf erg lekker met fijn gesneden verse uitjes, oliehoorn mayonaise en een warme iets pittige goulash saus eroverheen.
Jawadde, die van Hamont-Achel gaan het wel hoog in hunne bol krijgen, wanneer Het Belang van Limburg nu van naam veranderd is naar hun dorpsnaam :-)
Het leeft nogal op facebook, dit onderwerp. De reacties zijn daar toch eerder in de trant van Sonja Kimpen.
Vraagje als Vlaming aan Nederland: zou dit vandaag ook kunnen in pakweg Maastricht, na de "vleeseters zijn hufters"-affaire?
Hier legt eigenaar van Reusel onbedoeld uit, waarom frikandellen geen frikandellen meer zijn.
Werden ze vroeger wel degelijk gemaakt van 'elder' of uier, hij bezweert dat dat dat er niet in zit. Wel hoofdzakelijk heel veel kippenvel, en slachtafval van allerlei afkomst. Niet erg want de smaakmaker corrigeert dat wel.
Het doet me denken aan mijn vader zaliger, die ooit een draai om zijn oren kreeg toen hij na bezoek met vrienden aan een aantal estaminees een vuilniszak in de garage gooide die met een plof viel. Een koeie-uier. De spenen er nog aan. Mijn moeder, een Vlaamse van nabij Damme bij Brugge, mopperde en begon aan haar werk. Eerst de uier in grote parten gesneden en dan in een tobbe met zout water de melk er uit duwen en kneden. Dan in een grote wasketel koken, en afgekoeld de uier 'pellen'. Veel afval, maar de mooie lichtbruingrijze stukken werden in handzame stukken gesneden en gingen de koelkelder in.
Dan begon het festijn: de gekookte uier werd in plakken gesneden die gebakken werden in goeie boter. Slechts met peper en zout. En jongens, wat smaakte dat. !
Toen ik in de 60er jaren dan ook mijn eerste frikandel at, wist ik het meteen: elder ! De anderen keken me geschrokken aan.
Ik zou me onmiddelijk aanmelden voor een wedstrijd met echte frikandellen!
Mits er Duvel bij geschonken wordt.
Leuk verhaal, Hans!
Het verhaal, Hans, heb je al eens eerder verteld. Het kan best zijn dat ik toentertijd het volgende daarop bemerkt heb. Misschien begin ik sleets te raken. Bij mij vroeger, in mijn jonge jeugd werd uierboord gegeten. De melksmaak vond ik walgelijk. Rolpens daarentegen vond ik een delicatesse. Een oom van mij kon zich die luxe permitteren. Tevens werd er in mijn ouderlijk huis lever gegeten. Geen kalfslever. Gewoon runder,-of varkenslever. Ongeveer op het midden van mijn leven verkaste ik naar een dorp in Brabant. In het dorp zat een slager die om de maand een koe slachtte. De eerste keren dat ik bij hem kwam en om een kilo lever vroeg, vroeg hij mij “voor de hond”? Nee, dat eten we zelf. De verdwazing in zijn blik, bijna grenzend aan walging. Om uierboord heb ik nooit gevraagd. Frikadellen! Frikadellen met ketchup associeer ik met “een open been”. Zo werd die frikadel aan de patatwagen op de bouw ook besteld. Grof van mij om het aan te halen, ik weet het. Ik wil mij dan ook verontschuldigen voor mijn taalgebruik.