Dat concludeert een zwaar bemand Nederlands wetenschappelijk onderzoek. De Tilburgse hoogleraren Marcel Zeelenberg (economische psychologie) en Diederik Stapel (consumentenwetenschap) en de Nijmeegse sociaal-psychologe Roos Vonk onderzochten de psychologische betekenis van vlees. Ze ontdekten dat onzekere mensen liever vlees of vis eten dan plantaardig voedsel. Bovendien bleek dat mensen die liever naar een plaatje van een biefstuk dan van een boom kijken egoïstischer zijn.
Professor Vonk verbaast dat niets. Zij verklaart de bevindingen als volgt: "Vlees eten is een manier om jezelf te verheffen boven anderen. Maar door jezelf te verheffen, verlies je ook de verbinding met anderen. Vlees kan blijkbaar ook die rol vervullen. Dat verklaart waarom onzekere mensen er meer behoefte aan hebben. Het maakt ook dat mensen hufteriger worden als ze aan vlees denken en zich eenzamer voelen."
Vegetariërs zouden daarentegen veel beter in hun vel zitten en minder behoefte hebben aan uiterlijk vertoon. Zij vertonen een vorm van innerlijke en sociale rijkdom en hebben geen compensatie nodig voor een armoedig ego.
Over het onderzoek van de drie hoogleraren is meer te lezen op scientias.nl en de site van dagblad De Gelderlander. Geenstijl's Bert Brussen overdrijft. Volgens hem zeggen de onderzoekers dat vleeseters fascistoïde zijn. Daarmee doet hij hetzelfde als de onderzoekers. Hij interpreteert het onderzoek politiek.
Vlees eten is in de geschiedenis van de moderne mens een teken van welvaart. Zoals de Franse voedselhistorica Madeleine Ferrières in haar studie Nourritures Canailles aantoonde, aten de leenheer en koning koe, schaap, geit en varken. Liefst de mooie delen, want die zijn niet al te herkenbaar. Net als wij, aten zij al liever geen dier maar wel luxe. Het volk at - als het al te eten had - bonen en heel af en toe een zelf gevangen vogeltje of maden. Bij hoge uitzondering at het een zelf gestroopt konijn. Dat gebruikten ze dan met huid, haar en poten. Van kleine beestjes snij je nu eenmaal geen filetje. Je draait er al evenmin een worstje van. Het volk was kennelijk 'gemener' en, zouden de Nijmeegse en Tilburgse onderzoekers zeggen, innerlijk minderwaardig. Een heel andere conclusie is echter ook gerechtvaardigd en plausibeler: het stond noodzakelijk dichter bij de natuur voor zijn voeding. Het eten van armenluisvlees is immers niets om trots op te zijn. Niettemin is het vlees. Er moet voor gemoord worden.
Welvaart is hufterig, dát lijken de onderzoekers te bedoelen. Als de één meer geld heeft dan de ander, wil hij dat op de een of andere manier laten zien. Mensen hebben in het algemeen nu eenmaal onvoldoende opvallende innerlijke rijkdom en sociale wijsheid te tonen hebben en gebruiken derhalve compensatie-mechanismen. Op die conclusie is in dit verband noch politiek, noch wetenschappelijk iets noemenswaardig aan te merken.
Eén miljard van de ruim zes miljard mensen op aarde heeft zich het merendeel van de beschikbare materiële rijkdommen, waaronder vlees en olie, toegeëigend en wil die niet delen met anderen. Op basis van de door de Universiteiten van Tilburg en Nijmegen verspreide inzichten moet de conclusie luiden dat wij Westerlingen allemaal hufters zijn en dat er een groep dode dieren weigerende hufters is die denkt door het afwijzen van vlees door te kunnen gaan met auto rijden, vliegend vakantie vieren en andere nutteloze activiteiten die getuigen van gebrek aan innerlijke en sociale rijkdom.
Of zouden vegetariërs ook hun bankrekeningen, huizen, auto's, veel te volle klerenkasten, vakanties, theater- en flimbezoek, iedere dag voldoende te eten en iedere 2 jaar een nieuwe IPad of Iphone willen opgeven?
Hoogste tijd voor een vervolg op het Tilburgs-Nijmeegse onderzoek. Vermoedelijk zal het resultaat teleurstellen. Bij nadere studie zal ook de vegetariër hufterig blijken. Anders had hij allang zelfmoord gepleegd. Dat is immers het beste als je het goede wilt doen voor de wereld.
Leven gaat ten koste van anderen. Van planten, van dieren en van mensen. Ons menselijke leven verstoort zelfs nadrukkelijk de balans op onze planeet. Dat is een wrede waarheid. Het verhufteren van de vleeseter alleen verandert daar weinig aan. Het drastisch verminderen van onze consumptie en vergaand delen van onze welvaart op alle fronten helpt wel, al zal het altijd onvoldoende blijven.
'Less is more', predikt ook trendwatcher Li Edelkoort al decennia. Zij heeft het over dure design dingen. Daar kunnen we ons mee 'onderscheiden', dat wil zeggen anders en 'meer' mens zijn dan een ander, als individu of als groep. We're only human. Daarom verdelen we de wereld graag in 'hullie' en sullie'. Dieren doen dat overigens ook. Ik ben ervan overtuigd dat de drie onderzoekers dat al leerden in hun eerste studiejaar. Dat betekent dat ze weten waarom ze dit onderzoek deden: om antivlees- in plaats van pro-duurzame consumptiepolitiek te bedrijven.
Dit artikel afdrukken
Vegetariërs zouden daarentegen veel beter in hun vel zitten en minder behoefte hebben aan uiterlijk vertoon. Zij vertonen een vorm van innerlijke en sociale rijkdom en hebben geen compensatie nodig voor een armoedig ego.
Over het onderzoek van de drie hoogleraren is meer te lezen op scientias.nl en de site van dagblad De Gelderlander. Geenstijl's Bert Brussen overdrijft. Volgens hem zeggen de onderzoekers dat vleeseters fascistoïde zijn. Daarmee doet hij hetzelfde als de onderzoekers. Hij interpreteert het onderzoek politiek.
Vlees eten is in de geschiedenis van de moderne mens een teken van welvaart. Zoals de Franse voedselhistorica Madeleine Ferrières in haar studie Nourritures Canailles aantoonde, aten de leenheer en koning koe, schaap, geit en varken. Liefst de mooie delen, want die zijn niet al te herkenbaar. Net als wij, aten zij al liever geen dier maar wel luxe. Het volk at - als het al te eten had - bonen en heel af en toe een zelf gevangen vogeltje of maden. Bij hoge uitzondering at het een zelf gestroopt konijn. Dat gebruikten ze dan met huid, haar en poten. Van kleine beestjes snij je nu eenmaal geen filetje. Je draait er al evenmin een worstje van. Het volk was kennelijk 'gemener' en, zouden de Nijmeegse en Tilburgse onderzoekers zeggen, innerlijk minderwaardig. Een heel andere conclusie is echter ook gerechtvaardigd en plausibeler: het stond noodzakelijk dichter bij de natuur voor zijn voeding. Het eten van armenluisvlees is immers niets om trots op te zijn. Niettemin is het vlees. Er moet voor gemoord worden.
Welvaart is hufterig, dát lijken de onderzoekers te bedoelen. Als de één meer geld heeft dan de ander, wil hij dat op de een of andere manier laten zien. Mensen hebben in het algemeen nu eenmaal onvoldoende opvallende innerlijke rijkdom en sociale wijsheid te tonen hebben en gebruiken derhalve compensatie-mechanismen. Op die conclusie is in dit verband noch politiek, noch wetenschappelijk iets noemenswaardig aan te merken.
Eén miljard van de ruim zes miljard mensen op aarde heeft zich het merendeel van de beschikbare materiële rijkdommen, waaronder vlees en olie, toegeëigend en wil die niet delen met anderen. Op basis van de door de Universiteiten van Tilburg en Nijmegen verspreide inzichten moet de conclusie luiden dat wij Westerlingen allemaal hufters zijn en dat er een groep dode dieren weigerende hufters is die denkt door het afwijzen van vlees door te kunnen gaan met auto rijden, vliegend vakantie vieren en andere nutteloze activiteiten die getuigen van gebrek aan innerlijke en sociale rijkdom.
Of zouden vegetariërs ook hun bankrekeningen, huizen, auto's, veel te volle klerenkasten, vakanties, theater- en flimbezoek, iedere dag voldoende te eten en iedere 2 jaar een nieuwe IPad of Iphone willen opgeven?
Hoogste tijd voor een vervolg op het Tilburgs-Nijmeegse onderzoek. Vermoedelijk zal het resultaat teleurstellen. Bij nadere studie zal ook de vegetariër hufterig blijken. Anders had hij allang zelfmoord gepleegd. Dat is immers het beste als je het goede wilt doen voor de wereld.
Leven gaat ten koste van anderen. Van planten, van dieren en van mensen. Ons menselijke leven verstoort zelfs nadrukkelijk de balans op onze planeet. Dat is een wrede waarheid. Het verhufteren van de vleeseter alleen verandert daar weinig aan. Het drastisch verminderen van onze consumptie en vergaand delen van onze welvaart op alle fronten helpt wel, al zal het altijd onvoldoende blijven.
'Less is more', predikt ook trendwatcher Li Edelkoort al decennia. Zij heeft het over dure design dingen. Daar kunnen we ons mee 'onderscheiden', dat wil zeggen anders en 'meer' mens zijn dan een ander, als individu of als groep. We're only human. Daarom verdelen we de wereld graag in 'hullie' en sullie'. Dieren doen dat overigens ook. Ik ben ervan overtuigd dat de drie onderzoekers dat al leerden in hun eerste studiejaar. Dat betekent dat ze weten waarom ze dit onderzoek deden: om antivlees- in plaats van pro-duurzame consumptiepolitiek te bedrijven.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als onze geleerden zo graag in huftertaal willen spreken, laten we het dan ook maar zo zeggen: we zijn allemaal 'hufters'.
Wat we ook doen, het zal nooit genoeg zijn om de planetaire balans waarvan sommigen dromen te herstellen. Dat wil niet zeggen dat we niet ernstig moeten nadenken over consumptievermindering en vergaande welvaartsdeling. Wél dat het nogal eng gedacht is om het kwaad van de wereld op de schouders van de vleeseter te leggen. Degenen die dat keer op keer doen denken niet alleen bekrompen, het zijn ook enge mensen. Ze zijn niet eerlijk, want ze weten best dat wij - en zij erbij - nog veel meer boter op ons hoofd hebben. Get real, get human.
In het Agrarisch Dagblad - 'waren het de worteltjes of toch het vlees?' - noteert Jan Braakman: "En, geeft Vonk toe, het is niet een typische eigenschap van vleeseters. Ook mensen die bijvoorbeeld te hard rijden of een grote auto hebben en daarop worden aangesproken, reageren op dezelfde manier, zegt ze. ”Maar vlees eten heeft toch met het ego te maken. Mensen die onzeker zijn krijgen onbewust een beter gevoel door vlees te eten. Vlees heeft ook iets mannelijks, die associatie zit er aan.” "
"Vlees eten is een manier om jezelf te verheffen boven anderen" schreef Vonk. laat dat nu net ook opgaan voor de meeste andere voedingstaboe's en regels: Joden zijn 'anders' door wat ze eten, vegetarische Brahmanen staan mijlenver verheven boven het klootjesvolk. "Niet doen zoals de anderen" is een belangrijke manier om zich te distancieren van de goegemeente. In alle richtingen
Omdat ik niet exact weet hoe het onderzoek is uitgevoerd, kan ik ook niet goed oordelen over de kwaliteit van het onderzoek.
Er vallen echter wel een aantal dingen op.
In het onderzoek met de onzeker gemaakte proefpersonen die vaker voor een menu met vlees kozen is de veronderstelling dat vlees een gevoel van superioriteit of status geeft, een belachelijke bevestiging van vooringenomenheid.
Je ziet wat je wilt zien.
Als je onzeker bent, dan voel je je zwak, de tekst die veel proefpersonen te lezen kregen was zelfs; ''Ik voel me zwak". Om die zwakte op te heffen kies je voor een maaltijd die gevoelsmatig en/of onbewust het snelst en het efficiëntst kracht geeft en dat is voor meer dan 90% van de bevolking nog altijd de maaltijd met vlees.
Deze conclusie lijkt mij veel meer voor de hand liggend. Dat zo'n maaltijd statusverhogend zou zijn, kan alleen zo zijn wanneer de maaltijd in een groep wordt genuttigd. Een gevoel van superioriteit idem dito.
Het tweede onderzoek rammelt ook, de proefpersonen die afbeeldingen van vlees hadden gezien waren minder geneigd tot delen en egoïstischer. De controlegroep had afbeeldingen van bomen ed. te zien gekregen. Vlees is voeding en dus waardevol. De afbeeldingen zijn dan ook niet gelijkwaardig. Ik kan me voorstellen dat een afbeelding met geld dezelfde egoïstische effecten heeft.
De signalering dat mensen die worden aangesproken op hun gedrag (bv. vlees eten) in eerste instantie agressief reageren is een open deur. Dit geldt voor alle gedragingen waarop je direct wordt aangesproken, de eerste (agressieve) reactie is meestal: ''Waar bemoeit u zich mee?"
Dit soort onderzoeken doen de zaak geen goed. De tegenstellingen tussen wel en geen vlees worden alleen maar groter en geen hond zal zijn vlees er een dagje voor laten staan, integendeel.
Het onderzoek is nog niet naar buiten gebracht. De resultaten wel. Hoogst ongebruikelijk.