Onze overheid garandeert ons met al haar regels en wetten en de strenge controle daarop dat 100% van ons voedsel veilig en duurzaam is. Desondanks maakt een ruime meerderheid zich zorgen.
"Ongeveer zestig procent van de Nederlandse consumenten is ongerust over mogelijke restanten van hormonen en antibiotica in vlees. Dat blijkt uit de nieuwste Eurobarometer-enquête uitgevoerd in opdracht van de European Food Safety Authority (EFSA). Ongeveer 53 procent van de Nederlandse consumenten maakt zich zorgen over de aanwezigheid van resten vergif in groente, fruit of graan en 57 procent is ongerust over te hoge dioxinegehaltes in vis. Het welzijn van boerendieren is voor 59 procent van de Nederlandse respondenten een punt van zorg. Een derde van de consumenten is er niet van overtuigd dat overheden in de Europese Unie snel ingrijpen als een gevaar voor de volksgezondheid is vastgesteld." Bron: Levensmiddelenkrant 24.11.2010.
Het grote gebrek aan vertrouwen in overheid en bedrijfsleven leeft volgens mij zeker niet alleen bij goed geïnformeerde mensen. Ik denk dat vooral onder mensen die juist gevoelig zijn voor 'autoriteit' een onbehagen groeit: bij de traditioneel ingestelde zwijgende meerderheid die juist het vertrouwen graag buiten zichzelf neerlegt.
Ik vraag mij af of dit inderdaad echt heel veel langer zo goed kan gaan.
Het is tijd dat zowel overheid als bedrijfsleven op zoek gaan naar nieuwe vormen van zekerheid. Niet als schijnoplossing, maar juist fundamenteel. Voor mij betekent dat een transformatie van binnenuit: van normen, maar op waarden.
Niels Willems is een marketeer die zich overbodig probeert te maken. Hij snapt bijvoorbeeld wat hier staat. Toch heeft hij een marketingburo.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Niels, je vraagt je af "of dit inderdaad echt heel veel langer zo goed kan gaan". Hoe bedoel je? Je zegt dat ons voedsel duurzamer en veiliger is als ooit. Waar moet de sector zich dan zorgen over maken?
Twee atavistische constanten spelen mee:
1/ "the omnivore's dilemma": mensen zullen ALTIJD twijfelen aan de gezondheid van hun voedsel
2/ "de liefde voor autoriteit": onderzoekers vermoeden dat er iets genetisch zit in het godsaanvaarden, cq onderwerpen aan autoriteit. het opschorten van een eigen oordeel ten voordele van goeroe's en regelneven is 'des mensen'.
De kritische mens van de Verlichting vecht tegen de wetten van de menselijke zwaartekracht op de weg der minste weerstand. Blijven proberen, Candide.
@Steven, dit is precies het punt: kan ons het wantrouwen van het publiek wat schelen als wij 'weten' dat het wel snor zit? Ik heb geleerd: de klant heeft altijd gelijk. Nu gaat dit blogje erover dat het publiek niet te overtuigen is met een technisch gelijk, maar om een emotioneel overtuigend gelijk. Daar komt bij: ik ben zelf ook consument en burger en kan goed meevoelen met het wantrouwen: zouden economische systemen waar de dominate waarde 'geld' is, tot uitkomsten leiden die ook in brede zin waarden-vol zijn? Dat moet haast wel van niet.
Willen economische entiteiten toch duurzaam zijn (in de zin dat ze over tijd heen bestaanrecht houden), dan is dat mijnsinziens te bereiken als (ook) andere waarden dan die in geld zijn uit te drukken in de bedrijfsvoering leidend worden gemaakt.
In België bestaat er een initiatief, KAURI, dat o.a. aan het gevoel dat jij beschrijft wil werken. KORT: bedrijven zijn sterk in ondernemen - NGO's hebben doorgaans een grotere geloofwaardgheid dan bedrijven in waarover ze communcieren. Hoe laat je beiden SAMEN verantwoordelijkheid opnemen naar de samenleving.
Of in 't schoon engels "is a Brussels-based multi-stakeholder network and knowledge centre on global ethical, sustainable, intercultural, fair and transparent NGO & business practices".
Mss moet je Peter Wollaert een contacteren?
@Steven, mijn vermoeden is dat de 'traditioneel ingestelde zwijgende meerderheid' oververtegenwoordigd is onder de mensen die aangeeft wantrouwend te zijn naar de voedingsmiddelenindustrie. Voor deze groep consumenten zijn veel NGO's (Max Havelaar, Oxfam Novib, WakkerDier, MilieuDefensie, e.d.) niet aansprekend omdat die een 'linksig' karakter hebben.