Meer productie en afzwakking van de groene ambities in het landbouwbeleid. Landbouworganisaties en de agrobusiness grijpen de oorlog in Oekraïne en de daarbij horende verstoring van de graan- en kunstmestaanvoer, aan om de 'Van boer tot bord’ strategie van de EU van vraagtekens te voorzien. De kwestie verdeelt de lidstaten. Nederland en Duitsland zien niets in een ideologische koerswijziging. Frankrijk kijkt strategisch en is kritischer; president Emmanuel Macron wil wil het groene beleid aanpassen aan de realiteit van de oorlog. Met het nieuwe aangekondigde pakket maatregelen van €500 miljoen voor voedselzekerheid houdt de Europese Commissie vooralsnog echter vast aan Farm2Fork (F2F).
Maandag kwamen de Europese landbouwministers samen in Brussel. Woensdag lag er een zienswijze en een pakket steunmaatregelen van €500 miljoen op tafel om een mondiale voedselcrisis te voorkomen.
Er is genoeg voedsel in de Europese Unie en daar verandert de oorlog niets aan, zo stelt de Commissie. Wel zijn er enkele noodmaatregelen nodig door de hoge energiekosten en de ban op kunstmest uit Rusland en Wit-Rusland. Zo wordt er afgezien van de verplichting om 4 miljoen Europese hectares braak te leggen voor herstel. Ook komt er onder meer steun voor landen en boeren, tuinders en vissers die dat nodig hebben, vangnetmaatregelen en roept de Commissie lidstaten op om sociale vangnetten voor mensen in nood te optimaliseren. De precieze invulling moet nog verder uitgewerkt worden.
De ambities voor vergroening van de landbouw, onderdeel van de Green Deal, blijven volgens de Commissie overeind staan. De Poolse Eurocommissaris voor Landbouw Janusz Wojciechowski ziet een ‘duurzame voedselketen’ als noodzakelijk tegen de opwarming van de aarde en als beste garantie voor een productieve voedselketen. Zonder de transitie zal de voedselzekerheid op de middellange en lange termijn ernstig in gevaar komen.
Zo eensgezind waren de landbouwministers van de lidstaten maandag tijdens de landbouwraad niet. Zuid-Europese landen, Frankrijk en oostelijke lidstaten zien in de oorlog reden om de groene doelstellingen aan te passen. De meeste van deze landen trapten tijdens eerdere onderhandelingen over verduurzaming al op de rem. Vooral Nederland en Duitsland willen juist vasthouden aan de moeizaam tot stand gekomen afspraken, al pleiten ook Nederlandse Europarlementariërs van christenconservatieve huize voor uitstel van de Green Deal.
Onder meer een coalitie van NGO’s en foodwatch waarschuwen: pas op dat lobbygroepen in de particuliere sector de oorlog aangrijpen om hun politieke agenda te bevorderen met betrekking tot de milieu- en gezondheidstoezeggingen van de EU in het algemeen en pesticiden in het bijzonder. Ook GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout zei eerder al te vrezen dat de situatie in Oekraïne wordt aangegrepen om de verduurzaming van de landbouw terug te draaien. De lobby tegen F2F is sterk, schrijft Trouw. De Brusselse lobbywaakhond Corporate Europe Observatory (CEO) beschreef vorige week in een rapport verschillende lobbytactieken die de industrie zou gebruiken. CEO ziet onderzoek dat slechte economische gevolgen voorziet als ondermijning van de democratie.
De Franse landbouwkoepel FNSEA, de evenknie van LTO Nederland, constateert door de oorlog een dreiging voor ernstige destabilisatie van sommige producties, schrijft De Standaard. De boerenbond trekt de logica van minder productie zoals F2F beoogt, in twijfel. Er zou nu juist meer (duurzaam) geproduceerd moeten worden. Ook volgens het Duitse Boerenverbond houdt de strategie geen rekening met scenario’s zoals deze oorlog. De Europese lobbygroepering van de landbouwsector, Copa-Cogeca, vindt dat de EU alles uit de kast moet trekken om onderbrekingen in de bevoorrading te beletten. 'Dat is een kwestie van voedselsoevereiniteit en democratische stabiliteit.’ Dat betekent een herziening of opschorting van de strategie als het aan hun ligt.
Fabrikanten van pesticiden zoals Bayer, BASF en Syngenta lobbyen voor een aanpassing van de plannen van de Commissie om het gebruik van pesticiden tegen 2030 drastisch terug te dringen. Woensdag zou de Commissie de herziening van de richtlijn over duurzaam gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen voorstellen. Die is uitgesteld tot na de zomer. Officieel omdat door de oorlog prioriteiten anders liggen, maar Wojciechowski liet eerder al weten niets te zien in het nu introduceren van wetgeving die impact kan hebben op voedselzekerheid.
Voedsel versus voer
Onderzoeker Dr. Guy Pe’er van het Duitse Centrum voor Integratief Biodiversiteitsonderzoek (iDiv) en het UFZ vroeg de Europese landbouwministers maandag waarom het in het debat over voedselzekerheid vooral over voer gaat. De waargenomen bezorgdheid over voedselzekerheid is volgens Pe’er het resultaat van overconsumptie en productie. Met name van dierlijke producten, waarvan de productie wordt gesubsidieerd door de EU. NGO ProVeg roept de Europese Commissie op tot een versnelling in de verschuiving naar plantaardige diëten en het verminderen van de hoeveelheid granen in veevoer.
Dit artikel afdrukken
Er is genoeg voedsel in de Europese Unie en daar verandert de oorlog niets aan, zo stelt de Commissie. Wel zijn er enkele noodmaatregelen nodig door de hoge energiekosten en de ban op kunstmest uit Rusland en Wit-Rusland. Zo wordt er afgezien van de verplichting om 4 miljoen Europese hectares braak te leggen voor herstel. Ook komt er onder meer steun voor landen en boeren, tuinders en vissers die dat nodig hebben, vangnetmaatregelen en roept de Commissie lidstaten op om sociale vangnetten voor mensen in nood te optimaliseren. De precieze invulling moet nog verder uitgewerkt worden.
De ambities voor vergroening van de landbouw, onderdeel van de Green Deal, blijven volgens de Commissie overeind staan. De Poolse Eurocommissaris voor Landbouw Janusz Wojciechowski ziet een ‘duurzame voedselketen’ als noodzakelijk tegen de opwarming van de aarde en als beste garantie voor een productieve voedselketen. Zonder de transitie zal de voedselzekerheid op de middellange en lange termijn ernstig in gevaar komen.
Zo eensgezind waren de landbouwministers van de lidstaten maandag tijdens de landbouwraad niet. Zuid-Europese landen, Frankrijk en oostelijke lidstaten zien in de oorlog reden om de groene doelstellingen aan te passen. De meeste van deze landen trapten tijdens eerdere onderhandelingen over verduurzaming al op de rem. Vooral Nederland en Duitsland willen juist vasthouden aan de moeizaam tot stand gekomen afspraken, al pleiten ook Nederlandse Europarlementariërs van christenconservatieve huize voor uitstel van de Green Deal.
CEO ziet onderzoek dat slechte economische gevolgen voorziet als ondermijning van de democratieLobby
Onder meer een coalitie van NGO’s en foodwatch waarschuwen: pas op dat lobbygroepen in de particuliere sector de oorlog aangrijpen om hun politieke agenda te bevorderen met betrekking tot de milieu- en gezondheidstoezeggingen van de EU in het algemeen en pesticiden in het bijzonder. Ook GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout zei eerder al te vrezen dat de situatie in Oekraïne wordt aangegrepen om de verduurzaming van de landbouw terug te draaien. De lobby tegen F2F is sterk, schrijft Trouw. De Brusselse lobbywaakhond Corporate Europe Observatory (CEO) beschreef vorige week in een rapport verschillende lobbytactieken die de industrie zou gebruiken. CEO ziet onderzoek dat slechte economische gevolgen voorziet als ondermijning van de democratie.
De Franse landbouwkoepel FNSEA, de evenknie van LTO Nederland, constateert door de oorlog een dreiging voor ernstige destabilisatie van sommige producties, schrijft De Standaard. De boerenbond trekt de logica van minder productie zoals F2F beoogt, in twijfel. Er zou nu juist meer (duurzaam) geproduceerd moeten worden. Ook volgens het Duitse Boerenverbond houdt de strategie geen rekening met scenario’s zoals deze oorlog. De Europese lobbygroepering van de landbouwsector, Copa-Cogeca, vindt dat de EU alles uit de kast moet trekken om onderbrekingen in de bevoorrading te beletten. 'Dat is een kwestie van voedselsoevereiniteit en democratische stabiliteit.’ Dat betekent een herziening of opschorting van de strategie als het aan hun ligt.
Fabrikanten van pesticiden zoals Bayer, BASF en Syngenta lobbyen voor een aanpassing van de plannen van de Commissie om het gebruik van pesticiden tegen 2030 drastisch terug te dringen. Woensdag zou de Commissie de herziening van de richtlijn over duurzaam gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen voorstellen. Die is uitgesteld tot na de zomer. Officieel omdat door de oorlog prioriteiten anders liggen, maar Wojciechowski liet eerder al weten niets te zien in het nu introduceren van wetgeving die impact kan hebben op voedselzekerheid.
Geloof toch de illusie niet dat men de voedselproductie zal helpen door ze minder duurzaam te maken. We moeten de hoeveelheid meststoffen en pesticiden die we gebruiken, verminderenDat is tegen het zere been van Green Deal-verantwoordelijke Frans Timmermans. Timmermans waarschuwt dat het kortzichtig is om de strategie F2F uit te stellen. “Geloof toch de illusie niet dat men de voedselproductie zal helpen door ze minder duurzaam te maken. We moeten de hoeveelheid meststoffen en pesticiden die we gebruiken, verminderen”,
Voedsel versus voer
Onderzoeker Dr. Guy Pe’er van het Duitse Centrum voor Integratief Biodiversiteitsonderzoek (iDiv) en het UFZ vroeg de Europese landbouwministers maandag waarom het in het debat over voedselzekerheid vooral over voer gaat. De waargenomen bezorgdheid over voedselzekerheid is volgens Pe’er het resultaat van overconsumptie en productie. Met name van dierlijke producten, waarvan de productie wordt gesubsidieerd door de EU. NGO ProVeg roept de Europese Commissie op tot een versnelling in de verschuiving naar plantaardige diëten en het verminderen van de hoeveelheid granen in veevoer.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wat mist aan de strategie is een impact en risico assessment (USDA, WUR en anderen hebben delen gedaan).
Ja Europa red zich wel, geld genoeg, maar door verschuivingen en meer import komen anderen in de knel. Hoe gaan we dat oplossen? Geen probleem zo lIjkt het want NIMBY. We zien nu dat dat snel kan veranderen.
Er zitten zeker goede elementen in, verduurzamen is voor iedereen goed, niet in de laatste plaats voor de portemonnee als we efficiënter omgaan met inputs.
Toch zijn er ook elementen zoals 4% braak vanaf komend jaar die de wenkbrauwen doen fronsen, bio is (afhankelijk van teelt, fors) meer land nodig, land uit productie halen, kunstmest en GWB minderen en ook meer natuur gaat ergens ten koste van opbrengst.
Is het lange termijndoel soms duurder voedsel leidend tot minder overgewicht en geld voor luxe?
Farm to Fork is maar een beknopte benadering van het landbouwgebeuren/landbouwpraktijk.
F2F is eerder Farm to Farm to Fork als betere benadering. 2/3 van de plantaardige productie gaat volgens het Farm to Farm to Fork proces en maar 1/3 van de plantaardige productie als Farm to Fork. Met alleen een F2F concept kom je er niet.
De problemen in de bio keten maken toch wel duidelijk dat dierlijke mest geen afval is. Als deze oorlog iets duidelijk maakt is dat we hier heel erg blij mee moeten zijn. Farm to farm to fork wordt dan farm to farm to fork and farm.
In alle berekeningen mest is verlies zien in mijn inziens dan ook niet juist.
Vermindering van gebruik van meststoffen en gewasbeschermingsmiddelen zal leiden tot verminderde opbrengsten. Uitdaging is dus: verduurzamen zonder dat dit problemen geeft m.b.t. voedselzekerheid en voedselveiligheid. Goede mix van idealisme en pragmatisme is nodig.
De verminderde aanvoer van granen (en onder meer zonnebloemolie) uit Oost-Europa is nu al zichtbaar, maar dat gaat nog wel even door, doordat inzaaien stagneert en havens in puin liggen. De Nederlandse graansector wil inzetten op meer teelt van baktarwe (voor brood) in ons land, om de afhankelijkheid van import te verminderen. Dat zal leiden tot minder inlandse voertarwe. Die oproep van ProVeg is dus niet nodig: minder graan in veevoer is een logisch gevolg van de ontwikkelingen die al gaande zijn.
De uitdaging zal 'verminderen' zijn. Vermoedelijk is dat ook duurzamer. Verminderen doen we alleen als het niet anders kan. Die situatie ligt op de loer. Verminderen is het proces tussen overvloed en creperen. We zijn nog niet eens begonnen (in het westen dan). Hoe snel zal het gaan?