Heel Nederland weet het. Jullie zijn in jullie tractoren naar Den Haag en provinciehuizen gegaan. Hierbij reden jullie een politiepaard aan, reden een deur bij het provinciehuis uit zijn voegen en hingen een strop op om politici te verwelkomen. En met succes. In Overijssel, Friesland, Drenthe en Gelderland zijn de stikstofmaatregelen van tafel. Gedeputeerden zwichten in groten getale voor jullie intimidatie.
Bij deze een waarschuwing: het is allemaal schijn. Het bouwen van woningen in de Randstad is belangrijker voor Nederland dan jullie varkens. Het aanleggen van wegen in Gelderland betekent meer voor de Nederlander dan jullie kippen. En de producten van onze innovatieve multinationals leveren ons meer geld op dan jullie export. Wij hebben onze keuze gemaakt, net als de meerderheid in Nederland. Dit klinkt cru, maar dit is het eerlijke verhaal. Ja, jullie zijn een belangrijke voedselproducent en daar zijn we jullie dankbaar voor. Maar hoe langer jullie blijven vasthouden aan de rol die jullie ooit hadden, hoe meer teleurgesteld jullie zullen worden.
Trap er niet in. Geloof de politici, die jullie vertellen dat alles bij het oude zal blijven, niet. Het zijn leugens. Trap niet in de val van angstige gedeputeerden die wegkijken van moeilijke beslissingen: die beslissingen zullen voor hen genomen worden.
Jullie businessmodel bestaat niet meer, jullie bedrijfsvoering kost nu meer dan die oplevert. Is er nog een uitweg? De kansen liggen in gesprekken in plaats van geweld.
Het gesprek viel wat rauw op het dak van boeren die onder het publiek - ook op Foodlog - een grote steun blijken te hebben.
Daarom plaatste Broer gisteren een video waarin ze haar motieven toelicht om de open brief namens de Jonge Democraten te schrijven. Ze bindt qua toon in, net als satiremaker Lubach aanzet slot van zijn uitzending van afgelopen zondag, en legt uit dat ze het fysieke en morele geweld van de boeren afwijst. Denk aan de grafkist met 'Jesse', de galgen met bungelende boeren, ongehoorzaamheid aan politieaanwijzingen, het rammen van een deur in Groningen en het intimideren van gedeputeerden.
Ze ziet vooral, zegt ze, dat het anders moet omdat boeren in Nederland geen geld meer kunnen verdienen maar wel gelooft in hun innovatief vermogen. Boeren moeten in gesprek, zegt ze uiteindelijk. Maar hoe dan en waarover - daar zegt ze niets over
Hoogste tijd om het daar eens over te hebben. Boeren zijn al jaren in gesprek. Kennelijk lukt het niet. Wie moet (of mag?) er aan meedoen en wie mag besluiten wat we (wie is dat 'we'?) er vervolgens mee doen? Waarom is er - laten we eerlijk zijn - helemaal geen gesprek, maar slechts polarisatie?
Tijd voor de Foodlog-commentatoren om die vragen eens goed te analyseren.
Beste @JongeDemocraten,
— CDJA (@CDJA) October 22, 2019
Jullie zijn woedend op de Nederlandse boeren. Dat is ons duidelijk. Zullen we blijven doorpraten in de Nederlandse poldertraditie? https://t.co/VTCG3yj1oR pic.twitter.com/6TqOn6Gmcj
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
25 keer 'jullie'. Ok. Wederom een steen in de vijver op zijn Tjeerds.
En toch is het de kolonisator, bij monde van dit jonge kind dit keer, die van bovenaf spreekt, zo ervaart de periferie dat. De Vesting Holland, het machtscentrum, verdedigt zich al vele eeuwen met linies en waterlinies. En roert ook verbaal al vele eeuwen haar mondje. En plundert ondertussen al die eeuwen de periferie,.. Of het nu Groningen, Brabant, Suriname, Ons-indië, etc... is. Als een koning Midas sleept ze rijkdommen en grondstoffen en macht en zeggenschap naar zich toe als een imperialist. Het is dus geen strijd stad tegen platteland. Het is een top-down-structuur van koopman-dominee vanaf de centralistische kansel met Vaticiaanse machtstrekjes.
Waarom ik dit zo zeg? Omdat ik op het scheidsvlak zit van het huidige machtscentrum Holland en Brabant, wat het ouwe machtscentrum van De Nederlanden was tot aanvang 80-Jarige Oorlog, waarbij Hollandse vestingstadjes aan onze kant van de rivier liggen, als strategisch bruggenhoofd, met betrouwbare calvistische inwoners en calvinistische (grotere pacht)boeren in de polders rond die vestingen.
Uch! zegt deze inBOERling.
Ik wil best een goed gesprek met oa haar voeren. Ergens begin november in Breda is daar de kans voor. Breda, daar waar in een verre streek er omheen al mijn roots liggen. (Laat men zich maar als goede gasten opstellen hier.)
Eerst een bevolkingsgroep schofferen en daarna je excuses aanbieden, is het kwaad dan niet al geschied?
Basisvoorwaarde voor een zinnig gesprek is wederzijds respect.
Petje af voor Piet Hermus dat hij het gesprek met haar aan wil gaan.
Feitelijk mogen boeren op gesprek komen om te vertellen hoe zij milieu- en natuurdoelen gaan halen (een soort opnieuw soliciteren naar je eigen baan na een doorstart van het bedrijf).
De boeren kunnen en willen dat helemaal niet vertellen want zij begrijpen ook wel dat de wet- en regelgeving en de gestelde doelen in hun nadeel zijn en zij dus in een verliezende positie verkeren en dat zij dus "collega's" moeten opofferen en/of zelf krimpen/stoppen en/of kostprijs verhogende maatregelen moeten treffen. Daarom schieten de boeren in de kramp en niet in de krimp.
Er is dus geen gezamelijk belang als insteek van het gesprek en dus is niet te verwachten dat de "oplossing" op basis van een goed gesprek zal ontstaan.
Ik heb ook niet het idee dat zij wil meefinancieren, het kost meer dan het opbrengt zegt ze, en wellicht heeft zij al een tophypotheek op een hoekje grond waar zij een huisje wil bouwen maar krijgt momenteel geen vergunning.
Het verschil zit in de benadering, boeren kijken vanuit het verleden naar het heden (heden is oneerlijk t.o.v. het verleden toen er minder of geen milieubeperkingen waren), zij kijkt vanuit het heden naar de toekomst en heeft geen boodschap aan het verleden (heden is de juiste uitgangssituatie, landbouw kost meer dan het opbrengt, milieudoelen worden niet gehaald, zij kan geen huis bouwen). Haar conclusie weg met de boer, en hoe daar mag die boer over komen praten (dat is dan wel weer lief???).
Generatiekloof + wie moet betalen.
Interessante woordkeuze, Wouter #2. Zijn boeren een bevolkingsgroep of een beroepsgroep?
Ik denk dat de jonge voorzitter een dialoog aanbiedt alleen maar voor de vorm. Bovendien: harde woorden vallen aan beide kanten, zie #1 De jonge voorzitter schrikt er zelf van. De boeren ook?