foto: Berrie Klein Swormink
Afgelopen week sprak ik met een aantal houders van een zeldzaam geworden runderras, het brandrode rund. Kenmerken:
- witte sokken, nadrukkelijk tot onder de knie (het kalfje rechts draagt kniekousen en is dus 'fout')
- witte buik
- witte startpunt
- driehoekige witte bles op de kop ('kol'), maar niet helemaal tot op de neus (dat heeft dat kalfje juist heel mooi; de foto vertekent een beetje omdat haar rode lokje bovenop er wat overheen waait)
- rood met een zwarte 'changeant' waas (zoals duidelijk te zien aan de kop van het staande moederdier). Dat 'geblakerde' effect zorgde voor de naam van het dier.
Ga ze zoeken in het land, want ze zijn bijzonder. Slechts zo'n 700 dieren voor heel Nederland, waarvan maar zo'n 300 redelijk conform de beschrijving. Omdat ze relatief winterhard zijn, kun je ze nu buiten tegenkomen.
De brandrode was een dubbeldoeldier zoals de consument van vandaag het graag ziet. Ze geeft melk en vlees. Bij koeien kan dat nog. Dubbeldoelkippen, bijvoorbeeld, zijn onmogelijk geworden omdat hun optimalisties en dus vlees- of eierrendement zich verhouden als een reus tot een dwerg.
Sommigen noemen de brandrode een kleurslag van het M(aas)R(ijn)IJ(ssel)-rund, het ras waarmee superslager Piet van den Berg in Nederland beroemd werd onder horeca-uitbaters. Anderen noemen het een zelfstandig ras. Ik laat het graag aan de genetici om te bepalen wat je mag zeggen.
Een vraag: koop je wel eens rasvlees? Culi's weten tenslotte precies welk stukje vlees ze willen. Slagers hebben totaal verschillende voorkeuren. De een zweert bij dikbillen, verbeterd roodbonten of Belgische blauwen. De ander bij MRIJ. Weer anderen bij de 'exoten' die hier niet 'horen': Limousins, Blondes d'Aquitaine, Piemontezen, Gasconnes, Heresfords, Angussen en zo zijn er nog meer.
Als je het wel eens koopt:
- welk soort en waarom?
- kies je voor bepaalde onderdelen een voorkeur voor specifiek ras?
Maar de allerbelangrijkste vraag is wel: waarom verkoopt Albert Heijn - Nederlands grootste slager - alleen maar biefstuk, bieflappen en rundergehakt maar niets specifiekers? Op Albert Heijn's onbenoemde maar hartstikke echte zeboevlees - binnenkort even niet verkrijgbaar vanwege het importverbod van vlees uit Brazilië - staat alleen maar dat het van 'geselecteerde runderrassen' uit Zuid-Amerika komt.
Appels zijn meer dan appels. Je hebt nog steeds Jonagolds, Elstars, Goudreinetten en Braeburns en de nieuwe Rembrandts, Wellants en Kanzi's. Nog veel meer trouwens. Gewoon te vinden in het schap bij de grootwinkelier.
Nog zo'n vergeten gedachtenkronkel. Appels en auto's lijken gelukkig nog op elkaar, hoewel auto's verder gaan. Je hebt niet alleen Audi's die anders zijn dan BMW's of Volkswagens en Peugeots. Maar ook nog eens A3's, A4's, A6'sen en A8'en.
Is iemand de marketing van vlees vergeten of hoe zit het?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Toen ik nog weleens bij de C1000 kwam kocht ik daar altijd Limousin. Omdat dat goed klonk, en ook lekker bleek.
Ik vraag me wel altijd af of het verschil, ook bij biologisch, komt omdat er daar betere slagers aan te pas komen, of betere koeien. Of een biologische slager ook beter niet-biologisch vlees zou verkopen als ie het verkocht.
Aberdeen Angusvlees heb ik wel eens gekocht, en Limousinvlees heb ik wel eens gekregen. Ik zal mijn huidige slager eens vragen naar de runderen die hij in de winkel heeft liggen.
Overigens: vleesmarketing is vooral op kwantiteit gericht geweest (elke dag vlees, mevrouw, u weet wel waarom, of zoiets), en niet op kwaliteit. Die was 'vanzelfsprekend' goed....
Als ik de Albert Heijn binnenloop, beland ik na het groente-eiland in een continent van vlees, vol met rode actiestickers en schreeuwerige aanbiedingen, en zelfs een grillcounter. De marketing van vlees, wordt zeker niet vergeten.
Rassen zie je nu al veel meer op restaurantmenu's vermeld staan. Dat zal ook wel doordringen tot de supermarkt en slager om de hoek. Bio-MRIJ koop ik weleens.
Iemand waarvan ik weet dat ze echte genetische kennis heeft, stuurt me zojuist een plaatje door van een MRIJ rund in de eigenlijke zin van het woord. Ook het MRIJ-dier is dubbeldoel maar heeft een hogere vleesopbrengst. Een economischer dier dus.
Wij hebben in de stad een slager die zijn eigen koeien mest (limousin) en het vlees is volgens mij best redelijk (en zeer betaalbaar) maar bij de hygiene zet ik zo mijn vraagtekens (kruisbesmetting met geld, kip en andere vleeswaren, zelfs boterhambeleg). Hygiene vind ik in alle slagerijen trouwens een probleem in NL. Verder zijn er boeren in de omgeving die Brandrode, Bazadaise en/of Blond D'acquitaine verkopen, meestal van koeien die in de vrije natuur rondlopen. Maar dit vlees wordt alleen diepgevroren aangeleverd. Ik zou graag willen weten of het vlees de kans heeft gekregen om te rijpen en of ze stressvrij geslacht worden...ik ga eens informeren. Dat Brandrodevlees en Blond D'acquitaine is biologisch
Is vlees dat bevroren is geweest minder van kwaliteit?