We lachen er hier vaak om.
Melk komt van pluche paarse knuffels óf uit een pak van AH. Wortels zijn ronde bolletjes die groeien in plastic zakjes in de koeling. Ik zal je niet vermoeien met nog meer voorbeelden.
Wél met de verbluffende informatie die ik vorig jaar kreeg van een WUR-onderzoeker. De eerste 12 jarige kinderen van 'nette' ouders - Amsterdam-Zuid, zij advocaat, hij consultant, drukdrukdruk, BMW 5 en Landrover Sport - zijn inmiddels compleet groentenloos opgegroeid. Ze hebben nog nooit een aardappel, komkommer of tomaat in onversneden levende lijve gezien. Zijn nog nooit op de markt geweest. Zelfs niet bij AH. Daar hebben hun ouders geen tijd voor. Eten komt van de (luxe) pizzakoerier of het even-snel-eten restaurantje om de hoek. Da's veel makkelijker dan zelf iets opwarmen.
Als je die kinderen een ordinaire tomaat laat zien, weten ze niet wat het is.
Knorr heeft nu een echte pastasausplant ontwikkeld. Aan de potjes die eraan groeien, hangen rode dingetjes ter versiering. De plant groeit net als alles in de supermarkt. Daar pluk je ze dan ook 'zó'. Vers van het schap.
AH is de moderne boer.
De voorzitter van ZLTO en vice-voorzitter van de Raad van Commissarissen van Rabobank, Antoon Vermeer, waarschuwde pas nog zo duidelijk: de supermarkt kan maar beter geen boer worden.
Knorr bedoelt het vast serieus. Vermeer ook.
Pomodori, die kinderen van hierboven komen zelfs al niet meer bij AH. Heeft het wel zin iets te doen tegen eetvervreemding?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tomaten in flesjes, toemaar. En ik maar denken dat dit zich beperkte tot Poire Williams!
De advertentie legt toch heel educatief een relatie tussen pastasaus en die rode, ronde dingen aan dat grillige groene draadje.
Vallen die pastasauzen niet best mee qua ingrediënten?
Was het maar zo simpel. Sinds mensen niet meer weten hoe een tomaat, kip of vis er in het echt uitziet wordt voor mij het steeds moeilijker om mensen en vooral kinderen voor het diner uit te nodigen zodat ik er nog plezier aan beleef.
Je wordt met de gekste zaken geconfronteerd.
Aardappels kan niet want het moet patat zijn uit de diepvries en in de frituur gebakken. Zelfgesneden eigen geteelde aardappels die als concessie gesneden in de olie worden gebakken worden niet gebliefd.
Vis mag er absoluut niet als vis uitzien. Dus zonder kop en vel en ik word heel populair als ik er viskoekjes van maak.
Zelf geteelde tomaten, courgettes, sla, dat er als nog als het oorspronkelijk produkt uitziet wordt al niet eens als zodanig herkent en zeker niet gebliefd. Ik kan alleen iets aan groente slijten als het niet als groente er uitziet.
Als ik gefrituurde courgettesbloemen wil serveren wordt er heel vies gekeken.
Ook kip moet er niet als kip uitzien en men weigert het te eten als ik er bij vertel dat het zelf geteelde en geslachte kippen zijn.
We eten dus doorgaans de eigen produkten alleen met elkaar en vis wordt met huid en kop klaargemaakt en mul ook nog met de ingewanden er in. Mul hebben we dus nog nooit aan gasten geserveerd om geen opstand te riskeren.
Maar eten die 12 jarige kinderen vam dat luxe stel nou ongezond en worden ze erg dik van al dat eten?
Zolang ze tenminste groenten eten, al is het dan voorgesneden, zijn ze waarschijnlijk al heel veel gezonder bezig dan menig 12 jarige kinderen van wie de ouders niet verder komen dan een vette hap. En kijk maar eens op het strand of in de kalverstraat hoe veel dat er zijn...
En van uit eten word je volgens mij alleen maar gestimuleerd om eens wat anders te eten dan de thuishap, je leert nog eens wat van andere eetculturen. Dus deze 12 jarige kinderen zijn best goed af.
Simone, al eten ze hardstikke gezond: ze hebben geen idee van wat ze naar binnen schuiven. Is dat gezond?
Tsja, wie weet hoe de computer in zijn auto functioneert (een beetje auto heeft er tegenwoordig al gauw een stuk of 7)? Of zou er toch een verschil zitten tussen dat stuk blik en onszelf?
Een Fransman zei het heel mooi: als je bent wat je eet, maar je weet niet wat je eet, hoe weet je dan wie je bent?