Bloedonderzoek toont aan dat 54 miljoen Amerikanen die volgens de Body Mass Index overgewicht of obesitas hebben, kerngezond zijn. Daarentegen classificeert de Body Mass Index 21 miljoen mensen als gezond, die dat juist niet zijn.
Onderzoek van de University of California toont aan dat de Body Mass Index (BMI) geen betrouwbare maat is om vast te stellen of mensen gezond (BMI tussen 18 en 25) of ongezond (BMI ≥25) is. Nu werkgevers en zorgverzekeraars kosten voor de gezondheidszorg willen inschatten aan de hand van de BMI, vinden de onderzoekers het tijd om aan de bel te trekken. De BMI ligt al jaren onder vuur omdat het een weinig precieze gezondheidsindicatie is.
Grootschalig onderzoek
De onderzoekers van de University of California analyseerden de gegevens uit het National Health and Nutrition Examination Survey van 40.420 Amerikanen. Ze vergeleken de cijfers van de BMI met cholesterolwaarden, triglyceriden (vetten in het bloed), glucose, insulineresistentie, bloeddruk en CRP-waarde (een maat voor actieve ontstekingen).
Schwarzenegger, DeVito in Twins
Vet van DeVito of de spieren van Schwarzenegger
Dat BMI geen goede maat is voor gezondheid, is niet nieuw. Het grootste probleem van de BMI is dat het geen onderscheid maakt tussen spier- en vetweefsel, terwijl spierweefsel zwaarder is dan vetweefsel. Hierdoor classificeert de BMI gespierde, atletische mensen als dikker -en dus ongezonder- dan ze in werkelijkheid zijn. Een bekend voorbeeld hiervan is dat van Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito. In de tijd dat zij samen in de film ‘Twins’ speelden hadden ze beiden een BMI van 34. Beide acteurs zouden dus obees (BMI≥30) zijn, terwijl het gewicht bij Schwarzenegger vooral in de spieren zit en bij de Vito voornamelijk vanuit (buik)vet komt.
De Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission diende recent een voorstel in dat werkgevers hun werknemers die geen gezond BMI hebben tot 30% meer kosten voor gezondheidszorg mag doorrekenen. Onderzoeker Janet Tomiyama: “Het blijkt dat mensen die volgens de BMI in de categorie ‘overgewicht’ of ‘obesitas’ vallen lang niet allemaal hogere medische kosten zullen hebben en het zou oneerlijk zijn om ze te belasten met hogere premies voor de zorgverzekering.” Daarnaast merkt ze op dat mensen die op basis van de BMI onterecht als gezond worden gezien, geen extra kosten hoeven te betalen. Ook dat zou krom zijn.
De onderzoekers concluderen dat beleidsmakers en onderzoekers op zoek moeten naar een relevante maat voor gewicht en gezondheid. “Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheid.”
Volgens co-auteur Jeffrey Hunger is dit onderzoek ‘de laatste nagel aan de doodskist’ voor de Body Mass Index.
Fotocredits: Body Mass Index, Wikimedia, Laurens van Lieshout.
Dit artikel afdrukken
Grootschalig onderzoek
De onderzoekers van de University of California analyseerden de gegevens uit het National Health and Nutrition Examination Survey van 40.420 Amerikanen. Ze vergeleken de cijfers van de BMI met cholesterolwaarden, triglyceriden (vetten in het bloed), glucose, insulineresistentie, bloeddruk en CRP-waarde (een maat voor actieve ontstekingen).
Al met al schat de BMI bij ruim 75 miljoen mensen de gezondheid verkeerd inUit de analyse bleek dat bijna de helft van de mensen die volgens de BMI overgewicht hebben (34,4 miljoen mensen), volgens de metingen van de bloedwaarden kerngezond zijn. Dit geldt ook voor 19,8 miljoen mensen die de BMI als obees classificeert. Daarnaast blijkt dat 15% van de Amerikanen met een BMI van meer dan 35 (morbide obesitas) ook gezond is. Uitgaande van bloedwaarden blijkt 30% van de mensen met een normaal BMI juist ongezond te zijn. Al met al schat de BMI bij ruim 75 miljoen mensen de gezondheid verkeerd in.
Schwarzenegger, DeVito in Twins
Vet van DeVito of de spieren van Schwarzenegger
Dat BMI geen goede maat is voor gezondheid, is niet nieuw. Het grootste probleem van de BMI is dat het geen onderscheid maakt tussen spier- en vetweefsel, terwijl spierweefsel zwaarder is dan vetweefsel. Hierdoor classificeert de BMI gespierde, atletische mensen als dikker -en dus ongezonder- dan ze in werkelijkheid zijn. Een bekend voorbeeld hiervan is dat van Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito. In de tijd dat zij samen in de film ‘Twins’ speelden hadden ze beiden een BMI van 34. Beide acteurs zouden dus obees (BMI≥30) zijn, terwijl het gewicht bij Schwarzenegger vooral in de spieren zit en bij de Vito voornamelijk vanuit (buik)vet komt.
Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheidRelevante maat
De Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission diende recent een voorstel in dat werkgevers hun werknemers die geen gezond BMI hebben tot 30% meer kosten voor gezondheidszorg mag doorrekenen. Onderzoeker Janet Tomiyama: “Het blijkt dat mensen die volgens de BMI in de categorie ‘overgewicht’ of ‘obesitas’ vallen lang niet allemaal hogere medische kosten zullen hebben en het zou oneerlijk zijn om ze te belasten met hogere premies voor de zorgverzekering.” Daarnaast merkt ze op dat mensen die op basis van de BMI onterecht als gezond worden gezien, geen extra kosten hoeven te betalen. Ook dat zou krom zijn.
De onderzoekers concluderen dat beleidsmakers en onderzoekers op zoek moeten naar een relevante maat voor gewicht en gezondheid. “Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheid.”
Volgens co-auteur Jeffrey Hunger is dit onderzoek ‘de laatste nagel aan de doodskist’ voor de Body Mass Index.
Fotocredits: Body Mass Index, Wikimedia, Laurens van Lieshout.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Toch lijkt het niet zo simpel te zijn als even wat bloedwaarden op een rij zetten. In augustus vorig jaar kwam een aardige meta-analyse voorbij waaruit bleek dat 'metabolic healthy obese' nog altijd een groter risico op diabetes hadden dan 'metabolic unhealthy lean'. Uit een eerdere analyse bleek bovendien dat meer dan de helft van de gevolgde 'healthy obese' in de loop van de tijd 'unhealthy obese' werden. Slechts 11% werd 'healthy lean' en de rest (38%) bleef 'healthy obese'. Kortom, obesitas (hoge BMI) lijkt toch best een redelijke voorspeller voor problemen.
Bovendien, zijn de parameters waarop de obese mensen in het hier besproken artikel als gezond worden geclassificeerd wél betrouwbaar? In een ander artikel is bijvoorbeeld een associatie gevonden met een hogere prevalentie van aderverkalking bij 'metabolic healthy obese', dus waar blijft je dan met een oordeel dat alleen enkele bloedwaarden meeneemt?
De buikomvang als voorspeller voor de hoeveelheid buikvet schijnt een betere en makkelijk vast te stellen indicator te zijn voor te verwachten gezondheidsproblemen dan de BMI.
Magere mensen krijgen mogelijk ten onechte het label gezond en zwaardere mensen mogelijk ten onrechte het label ongezond. De grond daarvoor is dat het allemaal gaat om statistiek en kansberekening. Een bepaald BMI is gelinkt aan een bepaalde kans om gezonder dan wel minder gezond te zijn. Het is nooit een indicator dat je dat zeker weten ook bent. Naast de onnauwkeurigheid in het meetinstrument: wat je meet (vet, botten, spieren en andere weefsels) is niet gelijk dus je kunt de uitslagen op geen enkele manier met elkaar vergelijken en de interpretatie (gezond versus ongezond) is afhankelijk van talloze overige factoren, waarvan (epi-)genetica niet verwaarloosd mag worden. Wat ik daarnaast nog veel erger vind is het maatschappelijke label dat naast het gezondheidslabel wordt geplakt: het publieke beeld plakt persoonlijkheidskenmerken en eigenschappen aan het BMI-label en die vallen zonder mankeren negatief uit voor mensen met een hogere BMI, en in geringere mate met mensen met een ondermaatse BMI. Naast een gammel gezondheidskundig waardeoordeel krijgen deze mensen dus ook nog een moreel waarde oordeel.
Waarbij ik ook nog op wil merken dat een te lage BMI wel een vrij nauwkeurige voorspeller voor ongezondheid is, want dat betekent dat er naast weinig vet ook een verminderde spiermassa is.
#1 Dennis, als bloedwaarden inderdaad geen betrouwbare indicatoren zijn voor de metabole gezondheid, dan heeft dat nogal wat consequenties. Bijvoorbeeld, bloedwaarden worden wijd en zijd gebruikt voor het evalueren van de gezondheidseffecten van dieten. Wat moeten we nu met al die studies?
Enno
Enno,
De ene bloedwaarden is natuurlijk de andere niet. Maar allemaal zijn het risicofactoren, niet noodzakelijkerwijs oorzakelijke verbanden. Daarmee verschillen bloedwaarden m.i. niet van BMI als risicofactor en dat is het punt juist.
Elke risicofactor heeft een beperkte voorspellende waarde. Daarmee zijn ze niet nutteloos, maar het is wel zaak om die beperking te blijven beseffen. Voor je het weet ga je sturen op een verlaging van een risicofactor die helemaal geen causale relatie heeft.
Het tweede linkje in #1 laat zien dat bloedwaarden van MHO's niet stabiel hoeven te zijn. Daarmee is een 'gezond' profiel nu niet persé een goede voorspeller voor het risico op ziekte over een paar jaar.