Afgelopen zomer gingen Franse boeren overal de straat op. Hun protest leidde uiteindelijk tot boerenprotesten in Brussel in september. Begin dit jaar begonnen de onlusten weer. Eerst in Bretagne. Inmiddels gaan de boeren overal in het land de straat weer op en begint de roep om het aftreden van hun minister, Stéphane le Foll. Onderwijl laat de Franse crisis zien waar het heengaat in landen waar boeren het niet meer redden.
Boerenleider Xavier Beulin ging op bezoek bij president François Hollande. Na het miljard dat de boeren vorig jaar van Parijs kregen, heeft de regering van premier Valls zelfs alweer €290 miljoen extra middelen vrijgemaakt voor de Franse boeren.
Doen alsof
Maar dat is weggegooid geld, zei Beulin deze week. De Franse veehouders staan volkomen met hun rug tegen de muur omdat de prijzen voor hun dieren (vleesrunderen en varkens) en hun melk zo laag zijn dat ook honderden miljoenen extra steun hen niet kunnen helpen. Ze krijgen hun product niet meer weg, omdat melk en vlees uit buurlanden, waaronder Nederland en Duitsland, goedkoper worden aangeboden aan verwerkers.
Frankrijk moet er samen met Angela Merkel voor zorgen dat Rusland weer opengaat en dat we ons een beetje losser maken van de VS, zei Beulin deze week op Europa 1. Lukt dat niet, dan kunnen de boeren inpakken. Beulin doet alsof hij alles op alles zet en vraagt begrip voor het feit dat hij zijn boeren niet van de straat haalt. Ze staan er te slecht voor. Vanuit Zuid-Frankrijk komt het spandoek op de foto: 'hoeveel doden zijn nodig?' Twee Zuid-Franse boeren maakten recent een einde aan hun leven omdat ze niet meer wisten hoe ze hun bedrijven nog konden voortzetten.
La FNSEA réclame une "diminution des... door Europe1fr
Minister Stéphane le Foll moest zich gisteren op RTL verdedigen tegen Franse boeren die zijn aftreden eisen omdat hij niets zou doen. Een en ander terwijl hij nou juist had gevraagd om weer een vorm van melkquotering toe te passen in Europa. Hij zei dan ook eigenlijk zoiets als 'ik wil wel, maar Europa maakt er een potje van.' Europa is namelijk niet van plan de melkmarkt weer te gaan reguleren.
Twee belangrijke mannen zeggen dus eigenlijk dat ze geen kant meer op kunnen en de landbouw in hun land niet kunnen helpen. Rusland gaat namelijk nooit meer echt 'open' omdat de Russen hebben besloten dat ze niet meer afhankelijk willen zijn van Europa en haar alliantie met de Amerikanen. Hooguit kopen ze wat bij ons in als ze echt tekorten hebben, maar markten liggen daar niet meer voor ons. Europa wil niet meer aan quota en vindt dat ketens in plaats van regulerende wetgeving de landbouwproblematiek moeten oplossen.
De Europese Commissie gokt: nieuwe ketenvorming
De Europese boeren van CopaCogeca willen daar niet aan en willen dat Europa ingrijpt. Volgens hen is er sprake van oneerlijke handelspraktijken door afnemers en moet de EU daar wat aan doen. De EU erkent de ongelijkheid in macht tussen boer en de rest van de keten, maar ziet daar toch geen reden in om in te grijpen. Brussel vindt namelijk dat boeren, verwerkers en retailorganisaties onderling zelf voor nieuwe ketenvorming moeten gaan zorgen; sturend optreden en bepalen wie bij wie moet gaan horen, vindt Brussel immers zijn rol niet als overheid.
Zo denkt de EU erover. Het is wel een flinke gok, waarvan Le Foll en Beulin via heel andere woorden zeggen: wij kunnen niet iedereen redden, dus hou ons er niet verantwoordelijk voor. Wat ze wel kunnen, wordt inmiddels stilletjes gerealiseerd. Afgelopen zomer stopte de Franse worstmaker Cochonou nog Duits en Nederlands varkensvlees in zijn 'echte' Franse worst. Inmiddels gaat er 100% Frans varkensvlees in. Wie niet zo'n plekje in de keten verovert, verdwijnt. Dat is de kern van het beleid om de boerencrisis in Europa op te lossen. De hoop op de heropening van Rusland en nieuwe melkquota laat boeren nog even dromen en leven.
Fotocredits: still, Europe1; Cochonou, Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Doen alsof
Maar dat is weggegooid geld, zei Beulin deze week. De Franse veehouders staan volkomen met hun rug tegen de muur omdat de prijzen voor hun dieren (vleesrunderen en varkens) en hun melk zo laag zijn dat ook honderden miljoenen extra steun hen niet kunnen helpen. Ze krijgen hun product niet meer weg, omdat melk en vlees uit buurlanden, waaronder Nederland en Duitsland, goedkoper worden aangeboden aan verwerkers.
Frankrijk moet er samen met Angela Merkel voor zorgen dat Rusland weer opengaat en dat we ons een beetje losser maken van de VS, zei Beulin deze week op Europa 1. Lukt dat niet, dan kunnen de boeren inpakken. Beulin doet alsof hij alles op alles zet en vraagt begrip voor het feit dat hij zijn boeren niet van de straat haalt. Ze staan er te slecht voor. Vanuit Zuid-Frankrijk komt het spandoek op de foto: 'hoeveel doden zijn nodig?' Twee Zuid-Franse boeren maakten recent een einde aan hun leven omdat ze niet meer wisten hoe ze hun bedrijven nog konden voortzetten.
La FNSEA réclame une "diminution des... door Europe1fr
Minister Stéphane le Foll moest zich gisteren op RTL verdedigen tegen Franse boeren die zijn aftreden eisen omdat hij niets zou doen. Een en ander terwijl hij nou juist had gevraagd om weer een vorm van melkquotering toe te passen in Europa. Hij zei dan ook eigenlijk zoiets als 'ik wil wel, maar Europa maakt er een potje van.' Europa is namelijk niet van plan de melkmarkt weer te gaan reguleren.
Texte #mémorandum à l'UE pour trouver des alliés en Europe & faire face aux crises #agricoles ensemble : https://t.co/k3Pj29MHNx @RTLFrance
— Stéphane Le Foll (@SLeFoll) February 4, 2016
Rusland gaat namelijk nooit meer echt 'open'Geen quota meer
Twee belangrijke mannen zeggen dus eigenlijk dat ze geen kant meer op kunnen en de landbouw in hun land niet kunnen helpen. Rusland gaat namelijk nooit meer echt 'open' omdat de Russen hebben besloten dat ze niet meer afhankelijk willen zijn van Europa en haar alliantie met de Amerikanen. Hooguit kopen ze wat bij ons in als ze echt tekorten hebben, maar markten liggen daar niet meer voor ons. Europa wil niet meer aan quota en vindt dat ketens in plaats van regulerende wetgeving de landbouwproblematiek moeten oplossen.
De Europese Commissie gokt: nieuwe ketenvorming
De Europese boeren van CopaCogeca willen daar niet aan en willen dat Europa ingrijpt. Volgens hen is er sprake van oneerlijke handelspraktijken door afnemers en moet de EU daar wat aan doen. De EU erkent de ongelijkheid in macht tussen boer en de rest van de keten, maar ziet daar toch geen reden in om in te grijpen. Brussel vindt namelijk dat boeren, verwerkers en retailorganisaties onderling zelf voor nieuwe ketenvorming moeten gaan zorgen; sturend optreden en bepalen wie bij wie moet gaan horen, vindt Brussel immers zijn rol niet als overheid.
Le Foll en Beulin weten dat, maar zeggen het maar niet hardop. De hoop op de heropening van Rusland en nieuwe melkquota laat boeren nog even dromen en levenUiteindelijk betekent het dat de Europese Commissie een gok neemt. De Commissie denkt dat de voedselverwerkende industrie en de detailhandel er uiteindelijk voor zullen kiezen hun inkooplijnen met boeren zeker te stellen. Op faillerende boeren kunnen die immers niet bouwen, zodat ze hun vrijblijvende inkooprelaties zullen inruilen voor vaste. Daardoor zal het economisch niet te managen overaanbod in Europa verdwijnen en overblijven wat de markt nodig heeft.
Zo denkt de EU erover. Het is wel een flinke gok, waarvan Le Foll en Beulin via heel andere woorden zeggen: wij kunnen niet iedereen redden, dus hou ons er niet verantwoordelijk voor. Wat ze wel kunnen, wordt inmiddels stilletjes gerealiseerd. Afgelopen zomer stopte de Franse worstmaker Cochonou nog Duits en Nederlands varkensvlees in zijn 'echte' Franse worst. Inmiddels gaat er 100% Frans varkensvlees in. Wie niet zo'n plekje in de keten verovert, verdwijnt. Dat is de kern van het beleid om de boerencrisis in Europa op te lossen. De hoop op de heropening van Rusland en nieuwe melkquota laat boeren nog even dromen en leven.
Fotocredits: still, Europe1; Cochonou, Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
290 miljoen voor de franse boer, dus 100 euro per boer per jaar, nog veel minder dus dan de 750 euro per boer die de nlse veehouder ontvangt, mits hij zijn dieren voor 15 april de wei injaagt, wat zijn dit voor stoplappen (nog niet eens, eerder pleisters voor kleine pijntjes). En waar bedacht??, door wie??, en voor welke situaties?? hou eens op daarmee!! landbouw en veeteelt is een serieuze zaak!
Dirk, er zijn in Frankrijk ca. 500.000 boerenbedrijven. Ik kom dus op 590 euro. Maar inderdaad, daar maak je 10 mille verlies per maand niet goed mee. Maar wat wil je dan: 500.000 * 1 ton subsidie per jaar uitkeren?
Dirk, een bank zegt vandaag te verwachten dat er langjarige contracten gesloten gaan worden tussen verwerkers en grondstoffenproducenten, ook al verwacht de FAO nog wat langer lage grondstofprijzen. Waarom? Bedrijven verderop in de keten willen zekerheid om hun klanten te kunnen beleveren met een regulier kwaliteitsproduct.
Ook de EU denkt vanuit die wereld.
In de Delta van Europa (daar hoort wat mij betreft ook Normandië en Bretagne bij) is het voor de grondgebonden bedrijven nog steeds goed boeren, mits de arbeidsproductiviteit op een voldoende niveau ligt. De inkomens worden volatieler omdat er meer afgezet moet worden op de wereldmarkt.
Afgelopen zomer door Frankrijk gefietst en toen met veel melkveehouders gesproken, als je dan hoort dat de arbeidsproductiviteit op veel (gelukkig niet alle) melkveebedrijven maar op 25 melkkoeien per arbeidskracht ligt dan is het toch niet verbazend dat er daar nu veel financiële en continuïteitsproblemen zijn.
Zo viert protectionisme hoogtij en is het ieder land voor zich, waar juist een gezamenlijk en integraal beleid nodig is. De Eu is tot schietschijf van de euroslopers verworden, zie ook de ontheemdencrisis, de ophef rond het associatieverdrag met Oekraïne en het afpersingsgedrag van de Britten. De boerencrisis in Frankrijk is niet heel veel anders dan die in Denemarken of Nederland. Afzonderlijke landen komen daar niet uit, integendeel, ze jagen elkaar over de kling. Hoog tijd voor een herontwerp van ons productie- en handelssysteem voor voedsel, energie en transport, waarin ecologische principes en Europese zelfvoorziening uitgangspunten zijn. Het huidige economische vrijbuitersmodel gaat ons opbreken. We kunnen ons luxe leven niet eindeloos beschermen tegen honger, oorlogen, tekorten aan energie en grondstoffen, verontreiniging en de gevolgen van toenemende warmte. Mij houdt eigenlijk maar één vraag bezig: zijn we in staat de contouren van zo'n versoberd nieuw model te doordenken en zo ja de transitie enigszins ordentelijk te laten verlopen?
Ik vrees dat de complexiteit ons te machtig is en dat het eerst allemaal echt in het honderd moet lopen op onze aardbol voordat de geesten er rijp voor zijn. Als het dan maar niet te laat is.
Dus Dick: alles wat we binnen de heersende economische constellatie aan slimmigheidjes voor onze boeren bedenken zie ik als vingertjes in de dijk die op doorbreken staat.