Ralph Moorman vraagt het zich ernstig af. Hij pleit voor meer betutteling en het steviger aanzetten van boodschappen. Een gezond leven moet je krachtig marketen, vindt hij.
Onlangs werden nieuwe cijfers van de Leefstijlmonitor gepresenteerd door het CBS en RIVM. Slechts een kwart van de Nederlandse bevolking haalt de Richtlijnen Goede Voeding van de Gezondheidsraad. De gemiddelde inname van natuurproducten als groente, fruit en vis is schrikbarend laag te noemen. En dat terwijl er jaarlijks 9 miljoen aan subsidie naar het Voedingscentrum gaat voor voorlichtingscampagnes. Blijkbaar haalt dit veel te weinig uit.
Aan voorlichting geen gebrek
Heeft voorlichting wel zin? Is onze obesogene omgeving niet gewoon sterker dan wij? Door de geuren die we overal opsnuiven, de reclames van de levensmiddelengiganten die we overal zien en alle gepraat over eten worden we de hele dag verleid en op de proef gesteld. Blijkbaar zijn velen van ons hier niet goed tegen bestand. “Alles met mate” advies lijkt alleen te lukken voor groente, vis en fruit, en dat is nou juist de voeding waar we meer van zouden moeten eten.
De voorlichting over gezonde voeding die we krijgen komt van alle kanten:
1. Het Voedingscentrum heeft gekozen voor een sterk compromis in zijn uitspraken, omdat het spreekt voor heel Nederland. Er wordt eigenlijk geen onderscheid gemaakt in de verschillende niveaus van bewustheid op het gebied van gezondheid, maar eigenlijk wordt alles teruggebracht naar De Schijf van Vijf (die overigens binnenkort aangepast zal worden).
3. Een mooi voorbeeld van een project voor moeilijk te bereiken groepen is het project “Vullen of Voeden” van Wilfred en Lili Genee. De doelgroep bestaat uit kinderen en hun opvoeders. Het meest speciale is dat de promotie voor een groot deel plaatsvindt in het populaire televisieprogramma “Voetbal International”. Juist door Johan Derksen dit in het begin belachelijk te laten maken en hem langzaam aan het handje mee te nemen naar levensstijl verbetering komt de doelgroep toch in beweging.
4. Blogs zijn in deze tijd invloedrijke bronnen van voorlichting. Ook daarmee wordt een specifieke doelgroep bereikt. Zo zal Rens Kroes bijvoorbeeld vrouwen tussen de 20 en 40 aanspreken, en De Energieke Vrouwen Academie vrouwen in de overgangsleeftijd. Voor ieder is er wat wils dus.
5. En dan komt er nog een heleboel informatie op ons af via de media. Op dit punt ontstaat er echter veel verwarring, omdat de media juist kiezen voor polarisatie en het ene extreme standpunt tegenover het andere zet. Het komt daarbij zelden tot een consensus en tot een bruikbaar advies.
6. Mond-tot-mond is misschien nog wel de belangrijkste bron van informatie. De vraag is echter wat er nog van de originele voorlichting over is, als er zoveel verschillende en vaak tegenstrijdige informatie door de ontvanger moet worden gefilterd.
Aan voorlichting is geen gebrek. Eigenlijk weet iedereen wel dat het een goed idee is om bijvoorbeeld meer groente en fruit te eten. Toch doen we het niet. Wat mij betreft moet voorlichting dan ook verder gaan dan alleen zeggen wat gezond is. Voorlichters moeten mensen inspireren en in beweging zetten. Een suikervrije challenge op internet, bijvoorbeeld, doet meer dan alleen zeggen dat we minder suiker zouden moeten eten. Op dit punt is er naar mijn mening nog veel te winnen in Nederland. Gezond eten moet leuk en uitdagend zijn.
Maar zal dit genoeg zijn? Kan hierdoor ook de groep gestimuleerd worden die de Richtlijnen van de Gezondheidsraad nu niet halen. Of moeten we toch paal en perk gaan stellen aan de obesogene omgeving. Willen we in Nederland op iedere hoek van de straat verleid worden door fastfoodketens, willen we een supermarkt waar we verleid worden door zoete en vette impulsaankopen met misleidende etiketten en willen we wel geterroriseerd worden door reclames van suiker, zout en vet? Dat is de even eenvoudige als moeilijke kernvraag . De overheid wil niet ingrijpen omdat het daarmee wat normaal was opeens de nek om moet draaien. Het is begrijpelijk dat de getroffen bedrijven die opeens hun bestaansrecht en omzet zien verdwijnen zullen vragen: waarom nu opeens en niet 40 jaar geleden? De supermarkten doen alsof hun neus bloedt en de voedingsmiddelengiganten wuiven kritiek weg alsof de consumenten vanuit vrije wil zich vergrijpen aan en te lang dooreten van hun calorierijke onweerstaanbare knutsels.
En dan hebben we nog de consument.. Een paar maanden geleden was er een actie om snoepautomaten uit de ziekenhuizen te weren. De reactie van de consument verbaasde mij. Een groot deel sprak over betutteling en klaagde over een overdreven en onnodige actie. Daar sta je dan met je mooie initiatief. Is de consument niet gewoon bezig met zelfsabotage?
Ik ben zelf wel bestand tegen de obesogene omgeving. Toch pleit ik voor meer betutteling op alle niveaus als er zoveel mensen zijn die de verleidingen niet kunnen weerstaan. De politiek kan niet langer blijven wegkijken. Het wordt tijd voor daadkrachtig leiderschap voor een gezonder Nederland.
Fotocredits: Red Fruits, Martijn van Sabben
Dit artikel afdrukken
Aan voorlichting geen gebrek
Heeft voorlichting wel zin? Is onze obesogene omgeving niet gewoon sterker dan wij? Door de geuren die we overal opsnuiven, de reclames van de levensmiddelengiganten die we overal zien en alle gepraat over eten worden we de hele dag verleid en op de proef gesteld. Blijkbaar zijn velen van ons hier niet goed tegen bestand. “Alles met mate” advies lijkt alleen te lukken voor groente, vis en fruit, en dat is nou juist de voeding waar we meer van zouden moeten eten.
De voorlichting over gezonde voeding die we krijgen komt van alle kanten:
1. Het Voedingscentrum heeft gekozen voor een sterk compromis in zijn uitspraken, omdat het spreekt voor heel Nederland. Er wordt eigenlijk geen onderscheid gemaakt in de verschillende niveaus van bewustheid op het gebied van gezondheid, maar eigenlijk wordt alles teruggebracht naar De Schijf van Vijf (die overigens binnenkort aangepast zal worden).
Eigenlijk weet iedereen wel dat het een goed idee is om bijvoorbeeld meer groente en fruit te eten. Toch doen we het niet.2. De doelgroep die verder wil dan de Schijf van Vijf of het er niet mee eens is gaat zelf op zoektocht. Gezien het aantal bestsellers op het gebied van voeding en gezondheid blijkt dit een flinke doelgroep te zijn. Een interessant vraagstuk is echter of deze groep de richtlijnen van de Gezondheidsraad wel haalt. Wel zal het gemiddelde niveau van gezondheidsbewustzijn en de bereidheid de levensstijl te veranderen bij deze groep hoger zijn dan gemiddeld.
3. Een mooi voorbeeld van een project voor moeilijk te bereiken groepen is het project “Vullen of Voeden” van Wilfred en Lili Genee. De doelgroep bestaat uit kinderen en hun opvoeders. Het meest speciale is dat de promotie voor een groot deel plaatsvindt in het populaire televisieprogramma “Voetbal International”. Juist door Johan Derksen dit in het begin belachelijk te laten maken en hem langzaam aan het handje mee te nemen naar levensstijl verbetering komt de doelgroep toch in beweging.
4. Blogs zijn in deze tijd invloedrijke bronnen van voorlichting. Ook daarmee wordt een specifieke doelgroep bereikt. Zo zal Rens Kroes bijvoorbeeld vrouwen tussen de 20 en 40 aanspreken, en De Energieke Vrouwen Academie vrouwen in de overgangsleeftijd. Voor ieder is er wat wils dus.
5. En dan komt er nog een heleboel informatie op ons af via de media. Op dit punt ontstaat er echter veel verwarring, omdat de media juist kiezen voor polarisatie en het ene extreme standpunt tegenover het andere zet. Het komt daarbij zelden tot een consensus en tot een bruikbaar advies.
6. Mond-tot-mond is misschien nog wel de belangrijkste bron van informatie. De vraag is echter wat er nog van de originele voorlichting over is, als er zoveel verschillende en vaak tegenstrijdige informatie door de ontvanger moet worden gefilterd.
Aan voorlichting is geen gebrek. Eigenlijk weet iedereen wel dat het een goed idee is om bijvoorbeeld meer groente en fruit te eten. Toch doen we het niet. Wat mij betreft moet voorlichting dan ook verder gaan dan alleen zeggen wat gezond is. Voorlichters moeten mensen inspireren en in beweging zetten. Een suikervrije challenge op internet, bijvoorbeeld, doet meer dan alleen zeggen dat we minder suiker zouden moeten eten. Op dit punt is er naar mijn mening nog veel te winnen in Nederland. Gezond eten moet leuk en uitdagend zijn.
Toch pleit ik voor meer betutteling op alle niveaus als er zoveel mensen zijn die de verleidingen niet kunnen weerstaan.Even eenvoudig als moeilijk
Maar zal dit genoeg zijn? Kan hierdoor ook de groep gestimuleerd worden die de Richtlijnen van de Gezondheidsraad nu niet halen. Of moeten we toch paal en perk gaan stellen aan de obesogene omgeving. Willen we in Nederland op iedere hoek van de straat verleid worden door fastfoodketens, willen we een supermarkt waar we verleid worden door zoete en vette impulsaankopen met misleidende etiketten en willen we wel geterroriseerd worden door reclames van suiker, zout en vet? Dat is de even eenvoudige als moeilijke kernvraag . De overheid wil niet ingrijpen omdat het daarmee wat normaal was opeens de nek om moet draaien. Het is begrijpelijk dat de getroffen bedrijven die opeens hun bestaansrecht en omzet zien verdwijnen zullen vragen: waarom nu opeens en niet 40 jaar geleden? De supermarkten doen alsof hun neus bloedt en de voedingsmiddelengiganten wuiven kritiek weg alsof de consumenten vanuit vrije wil zich vergrijpen aan en te lang dooreten van hun calorierijke onweerstaanbare knutsels.
En dan hebben we nog de consument.. Een paar maanden geleden was er een actie om snoepautomaten uit de ziekenhuizen te weren. De reactie van de consument verbaasde mij. Een groot deel sprak over betutteling en klaagde over een overdreven en onnodige actie. Daar sta je dan met je mooie initiatief. Is de consument niet gewoon bezig met zelfsabotage?
Ik ben zelf wel bestand tegen de obesogene omgeving. Toch pleit ik voor meer betutteling op alle niveaus als er zoveel mensen zijn die de verleidingen niet kunnen weerstaan. De politiek kan niet langer blijven wegkijken. Het wordt tijd voor daadkrachtig leiderschap voor een gezonder Nederland.
Fotocredits: Red Fruits, Martijn van Sabben
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dennis: daar kun je mijn 'voedingsadvies' niet mee samenvatten. Het is een citaat uit mijn pagina over de overeenkomsten tussen het Japanse en MD dieet. De verschillen tellen ook mee. Wat de een wel heeft heeft de ander verschillend.
Het gaat om de inhoud, die ik onder 'wat waar lijkt' samenvat - beknopter dan ik eigenlijk zou willen (daarom ga ik eronder nog n stukje verder in de theorie).
Die inhoud zie ik niet bij de Gezondheidsraad (VC). Die spreekt niet over allerlei zaken die door velen hier op FL aangekaart zijn (al was het alleen al het bakken in zonnebloemolie - of broodbereiding). En vormt een front met de farmaceutische industrie, zo komt het vaak over (waarom anders massaal duur Tamiflu inkopen terwijl bekend is dat goedkoop Mariadistel een veel effectievere virusremmer is?) .
Vote for Robert! De bezem erdoor!
@Frank, #42, wat je zo schrijft is volledig in lijn met wat de gastroenterologen van de Monash University (waar de hele systematiek is ontwikkeld) er over schrijven. Ze presenteren geen Haarlemmer wonderolie -maar een biochemisch/fysiologisch onderbouwde 'dietary strategy' die in hun ervaring soms heel goed en soms niet werkt.
Ook vanuit voorlichtingsoogpunt vind ik hun website (http://www.med.monash.edu/cecs/gastro/fodmap/) een verademing. Geen overdreven claims, geen verkoopbabbels, geen dikdoenerij of juist overdreven Jip & Janneke gebabbel. Maar gewoon - goede bruikbare informatie.
boeiende discussie tussen Dennis en Frank!
Ik haak (off topic) even in op FODMAP. Onlangs met 2 jonge dames een discussie gevoerd over FODMAP. Zij hadden beide door een andere collega vastgesteld prikkelbaar darmsyndroom. Ze hebben onafhankelijk van elkaar een diëtiste opgezocht dan wel internet afgestruind en beide dames werden voor het eerst sinds jaren klachtenvrij met het FODMAP dieet. Uiteraard heeft deze aandoening een hoog placebo effect (40%) en is de evidence voor FODMAP flinterdun, maar toch een observatie om te onthouden.
Even aan Ralph Moorman (ik zat hem op de huid in een ander draadje), Ralph dit is een goede bijdrage!
Frank dank je,
Mag ik je advies in je eigen woorden samenvatten als:
"Een klassiek voedingspatroon met veel fruit, kruiden, zaden en groenten, het gebruik van gefermenteerde producten en weinig rood vlees"?
Wat maakt dit correcter dan het advies van de Gezondheidsraad (die toch ook een flinke stapel literatuur erbij betrekt)?
En denk je dat dit advies voor de hele Nederlandse bevolking verstandig en uitvoerbaar is?
Dennis: ik ging in op je vraag t.a.v. beleid. Je nieuwe vraag? Zie mijn site Voedingsadvies.
En nogmaals: dat jij het lekker vindt dat ik mijn eigen weg gekozen heb doet niet ter zake. Wel dat een MD-achtig dieet/ aspecten daarvan de gezondheid sterk bevordert en dat het zeer wel mogelijk is om dit in ons land te promoten - en al helemaal om dit in bejaardenhuizen, en KDV's/scholen/bedrijfskantines te introduceren. En dat het Beleid dit tegenwerkt. Waar blijven de reclamespotjes voor gezamenlijke thee-momenten thuis en op school, natuurlijk gedroogd fruit, bessen, groenten-omeletten ?
De 200% tax (of verbod) op HFG siroop houdende producten (maar niet op vruchtensapconcentraat of ahornsiroop)? Op inferieure industriële producten in hun BPA verpakkingen? Meer dan gerechtvaardigd... gezien de desastreuze kosten van de gezondheidskundige gevolgen van al dit soort zaken... en de 'oplossingen' die daarvoor verzonnen worden.